TDD. Programowanie w Javie sterowane testami

Recenzje książki: TDD. Programowanie w Javie sterowane testami (2)

1. klubdobrejksiazki.pl Rafał Kocisz

   „Czerwone, zielone, refaktoryzacja – od porażki, przez sukces, do doskonałości”. Przedstawiony tutaj cytat (będący notabene tytułem trzeciego rozdziału książki TDD. Programowanie w Javie sterowane testami) stanowi odpowiedź na pytanie, dlaczego zdecydowałem się napisać jeszcze jedną recenzję opracowania traktującego o metodologii Test-Driven Development. Odpowiedź jest prosta: TDD to temat rzeka, umiejętność, którą można zgłębiać i rozwijać praktycznie bez końca, a ponadto, w mojej skromnej opinii, nieustannie wymagająca popularyzacji. Od kilku lat mam nieodparte wrażenie, iż w przemyśle wytwarzania oprogramowania zbyt dużo mówi się o tej technice, a zbyt mało stosuje się ją w praktyce. Z wymienionych wyżej względów staram się co jakiś czas przestudiować nieznaną mi książkę traktującą o TDD i w miarę możliwości przedstawić światu jej zawartość (a przy okazji nauczyć się czegoś nowego). Dziś w ramach Klubu Dobrej Książki chciałbym zaprezentować tytuł TDD. Programowanie w Javie sterowane testami autorstwa Viktora Farcica i Alexa Garcii. Bohater dzisiejszej odsłony tej kolumny jest opracowaniem stricte praktycznym. Na 250 stronach składających się na jego zawartość próżno szukać lania wody czy mowy-trawy. No fluff, just stuff. Z tego też względu Programowanie w Javie sterowane testami przypadnie zapewne do gustu każdemu programiście-pragmatykowi; największy zaś pożytek lektura tego tytułu da osobom, które zapoznały się z teorią metodologii TDD (np. na bazie lektury książki TDD. Sztuka tworzenia dobrego kodu), a brakuje im szczegółowej wiedzy wynikającej z praktycznego jej stosowania. Żadna książka nie zastąpi oczywiście doświadczenia wynikającego z regularnego stosowania TDD w codziennej pracy, jednakże opracowanie Viktora i Alexa można postrzegać jako rodzaj pomostu, po którym moż- na szybko i pewnie przejść ze świata TDD „w teorii” do uniwersum praktycznego stosowania TDD na co dzień. TDD. Programowanie w Javie sterowane testami rozpoczyna się krótkim (niecałe 30 stron), treściwym wprowadzeniem w prezentowane zagadnienie (Rozdział 1. Dlaczego powinieneś zainteresować się programowaniem sterowanym testami?). Lektura rzeczonego rozdziału daje już przedsmak tego, czego możemy spodziewać się po kolejnych sekcjach książki: konkretnych, pragmatycznych informacji popartych doświadczeniem autorów zdobytym w tak zwanym boju. Rozdział drugi (Narzędzia, platformy i środowiska) to kompleksowy przegląd narzędzi (powiązanych oczywiście z platformą Java), wspierających wytwarzanie oprogramowania w metodologii TDD. Po lekturze tego rozdziału (i zastosowaniu się do zawartych w nim poleceń) będziesz miał gotowe środowisko do pracy z dalszymi fragmentami książki. W rozdziale trzecim (Czerwone, zielone, refaktoryzacja – od porażki, przez sukces, do doskona- łości) omówiono podstawowy przepływ pracy w metodologii TDD na przykładzie implementacji prostej gry (Kółko i Krzyżyk). Autorzy analizują zasady tejże gry, przedstawiają je w postaci wymagań i krok po kroku pokazują, jak zaimplementować je w myśl zasad TDD. W rozdziale czwartym (Testy jednostkowe. Koncentrowanie się na wykonywanym zadaniu, a nie na tym, co już zostało zrobione) autorzy pochylają się nad centralnym pojęciem w metodologii Test- -Driven Development. Czytając ten fragment książki, zrozumiesz, czym są (a także czym nie są!) testy jednostkowe i jak mają się do TDD. Dla wielu osób, które po raz pierwszy mają do czynienia z TDD, niemałym odkryciem jest fakt, iż metodologia ta jest w rzeczywistości praktyką dotyczącą projektowania oprogramowania, nie zaś pisania testów. Z czego wynika ów fakt oraz jakie wiążą się z nim implikacje, dowiesz się, czytając rozdział piąty: Projekt. Jeśli czegoś nie da się przetestować, projekt jest nieprawidłowy. W rozdziale szóstym przekonasz się (w praktyce), jak eliminować zewnętrzne zależności za pomocą atrap (ang. mocks). W rozdziale siódmym (Programowanie sterowane zachowaniami – współpraca w ramach całego zespołu) autorzy przedstawiają metodologię BDD. Dowiesz się tutaj, jak TDD i BDD mają się do siebie i jak praktyczne stosowanie tych technik wpływa na pracę zespołu programistów. Rozdział ósmy nawiązuje do kolejnego, kluczowego pojęcia TDD, jakim jest refaktoryzacja. Autorzy podejmują tutaj trudny (lecz jakże istotny) temat pracy z zastanym kodem. Przedostatni – dziewiąty rozdział (Przełączniki funkcji – wdrażanie częściowo ukończonych funkcji w środowisku produkcyjnym) – nawiązuje do tematów ciągłej integracji, ciągłego dostarczania i ciągłego wdrażania oprogramowania. Wreszcie w ostatnim rozdziale książki (Łączenie wszystkich informacji) zebrano i podsumowano całą zawartość książki. Niesamowite jest to, że książka teoretycznie monotematyczna (TDD) dotyka w swojej treści praktycznie wszystkich kluczowych aspektów związanych z nowoczesnym wytwarzaniem oprogramowania. To pokazuje, jak wartościową metodologią pracy jest Test- -Driven Development – na tle obrazu namalowanego treścią książki TDD. Programowanie w Javie sterowane testami – jawi się ona jako węzeł synergii kształtujący, scalający i napędzający proces tworzenia oprogramowania na wszystkich jego poziomach. Zawartość opracowania nawiązuje bardzo mocno od ekosystemu Javy, co osadza ją w konkretnej, nieabstrakcyjnej rzeczywistości. Nie powinno to jednak odstraszać czytelników pracujących z innymi językami – jestem pewny, że każdy programista wyniesie z lektury tej książki coś wartościowego, coś, co z pewnością da się zastosować w jego codziennej pracy – nawet jeśli nigdy w życiu nie będzie miał z Javą do czynienia. Mam nadzieję, że przedstawiona wyżej opinia mówi sama za siebie. Pozostaje mi tylko życzyć miłej lektury!

2. Programista Magazyn RAFAŁ KOCISZ

   "Czerwone, zielone, refaktoryzacja - od porażki, przez sukces, do doskonałości". Przedstawiony tutaj cytat (będący notabene tytułem trzeciego rozdziału książki TDD. Programowanie w Javie sterowane testami) stanowi odpowiedź na pytanie, dlaczego zdecydowałem się napisać jeszcze jedną recenzję opracowania traktującego o metodologii Test-Driven Development. Odpowiedź jest prosta: TDD to temat rzeka, umiejętność, którą można zgłębiać i rozwijać praktycznie bez końca, a ponadto, w mojej skromnej opinii, nieustannie wymagająca popularyzacji. Od kilku lat mam nieodparte wrażenie, iż w przemyśle wytwarzania oprogramowania zbyt dużo mówi się o tej technice, a zbyt mało stosuje się ją w praktyce. Z wymienionych wyżej względów staram się co jakiś czas przestudiować nieznaną mi książkę traktującą o TDD i w miarę możliwości przedstawić światu jej zawartość (a przy okazji nauczyć się czegoś nowego). Dziś w ramach Klubu Dobrej Książki chciałbym zaprezentować tytuł TDD. Programowanie wJavie sterowane testami autorstwa Viktora Farcica i Alexa Garcii.
   Bohater dzisiejszej odsłony tej kolumny jest opracowaniem stricte praktycznym. Na 250 stronach składających się na jego zawartość próżno szukać lania wody czy mowy-trawy. No fluff, just stuff. Z tego też względu Programowanie wJavie sterowane testami przypadnie zapewne do gustu każdemu programiście-pragmaty-kowi; największy zaś pożytek lektura tego tytułu da osobom, które zapoznały się z teorią metodologii TDD (np. na bazie lektury książki TDD. Sztuka tworzenia dobrego kodu), a brakuje im szczegółowej wiedzy wynikającej z praktycznego jej stosowania. Żadna książka nie zastąpi oczywiście doświadczenia wynikającego z regularnego stosowania TDD w codziennej pracy, jednakże opracowanie Vikto-ra i Alexa można postrzegać jako rodzaj pomostu, po którym można szybko i pewnie przejść ze świata TDD "w teorii" do uniwersum praktycznego stosowania TDD na co dzień.
   TDD. Programowanie w Javie sterowane testami rozpoczyna się krótkim (niecałe 30 stron), treściwym wprowadzeniem w prezentowane zagadnienie (Rozdział 1. Dlaczego powinieneś zainteresować się programowaniem sterowanym testami?). Lektura rzeczonego rozdziału daje już przedsmak tego, czego możemy spodziewać się po kolejnych sekcjach książki: konkretnych, pragmatycznych informacji popartych doświadczeniem autorów zdobytym w tak zwanym boju. Rozdział drugi (Narzędzia, platformy i środowiska) to kompleksowy przegląd narzędzi (powiązanych oczywiście z platformą Java), wspierających wytwarzanie oprogramowania w metodologii TDD. Po lekturze tego rozdziału (i zastosowaniu się do zawartych w nim poleceń) będziesz miał gotowe środowisko do pracy z dalszymi fragmentami książki. W rozdziale trzecim (Czerwone, zielone, refaktoryzacja - od porażki, przez sukces, do doskonałości) omówiono podstawowy przepływ pracy w metodologii TDD na przykładzie implementacji prostej gry (Kółko i Krzyżyk). Autorzy analizują zasady tejże gry, przedstawiają je w postaci wymagań i krok po kroku pokazują, jak zaimplementować je w myśl zasad TDD. W rozdziale czwartym (Testy jednostkowe. Koncentrowanie się na wykonywanym zadaniu, a nie na tym, co już zostało zrobione) autorzy pochylają się nad centralnym pojęciem w metodologii Test--Driven Development. Czytając ten fragment książki, zrozumiesz, czym są (a także czym nie są!) testy jednostkowe i jak mają się do TDD. Dla wielu osób, które po raz pierwszy mają do czynienia z TDD, niemałym odkryciem jest fakt, iż metodologia ta jest w rzeczywistości praktyką dotyczącą projektowania oprogramowania, nie zaś pisania testów. Z czego wynika ów fakt oraz jakie wiążą się z nim implikacje, dowiesz się, czytając rozdział piąty: Projekt. Jeśli czegoś nie da się przetestować, projekt jest nieprawidłowy. W rozdziale szóstym przekonasz się (w praktyce), jak eliminować zewnętrzne zależności za pomocą atrap (ang. mocks). W rozdziale siódmym (,Programowanie sterowane zachowaniami - współpraca w ramach całego zespołu) autorzy przedstawiają metodologię BDD. Dowiesz się tutaj, jakTDD i BDD mają się do siebie i jak praktyczne stosowanie tych technik wpływa na pracę zespołu programistów. Rozdział ósmy nawiązuje do kolejnego, kluczowego pojęcia TDD, jakim jest refaktoryzacja. Autorzy podejmują tutaj trudny (lecz jakże istotny) temat pracy z zastanym kodem. Przedostatni - dziewiąty rozdział (,Przełączniki funkcji - wdrażanie częściowo ukończonych funkcji w środowisku produkcyjnym) - nawiązuje do tematów ciągłej integracji, ciągłego dostarczania i ciągłego wdrażania oprogramowania. Wreszcie w ostatnim rozdziale książki (Łączenie wszystkich informacji) zebrano i podsumowano całą zawartość książki.
   Niesamowite jest to, że książka teoretycznie monotematyczna (TDD) dotyka w swojej treści praktycznie wszystkich kluczowych aspektów związanych z nowoczesnym wytwarzaniem oprogramowania. To pokazuje, jak wartościową metodologią pracy jest Test--Driven Development - na tle obrazu namalowanego treścią książki TDD. Programowanie w Javie sterowane testami - jawi się ona jako węzeł synergii kształtujący, scalający i napędzający proces tworzenia oprogramowania na wszystkich jego poziomach. Zawartość opracowania nawiązuje bardzo mocno od ekosystemu Javy, co osadza ją w konkretnej, nieabstrakcyjnej rzeczywistości. Nie powinno to jednak odstraszać czytelników pracujących z innymi językami -jestem pewny, że każdy programista wyniesie z lektury tej książki coś wartościowego, coś, co z pewnością da się zastosować w jego codziennej pracy - nawet jeśli nigdy wżyciu nie będzie miałzJavą do czynienia. Mam nadzieję, że przedstawiona wyżej opinia mówi sama za siebie. Pozostaje mi tylko życzyć miłej lektury!

więcej recenzji

ukryj recenzje