Recenzje

NetWare 5.0 jest bardzo wydajnym, złożonym sieciowym systemem operacyjnym, który został zaprojektowany do spełniania potrzeb sieci każdego rodzaju, od garści komputerów w małej przychodni do globalnej konglomeracji tysięcy stacji roboczych rozrzuconych w setkach miejsc. W celu wypełnienia tak szerokiego zakresu sieciowych potrzeb, NetWare 5 zostało zbudowane bardzo elastycznie, z wykorzystaniem modułów, umożliwiających stworzenie najpierw prostej sieci, a następnie stopniowe rozbudowywanie jej w miarę potrzeb.

Książka jest bardzo dobrym podręcznikiem początkujących administratorów, została tak opracowana, aby wprowadzić czytelnika w podstawowe koncepcje i procedury konieczne do zrozumienia, zainstalowania i zarządzania prostą siecią NetWare 5.
W żadnym wypadku książka nie jest adresowana do tzw. Ekspertów, ponieważ zamieszczono jedynie odwołania do fachowej literatury, a cała książka opiera się jedynie na podstawach rzadko kiedy wybiegających poza program.
Rozdział pierwszy opisuje komponenty składające się na sieć komputerową - sprzęt, oprogramowanie, topologię sieci, protokoły, oraz architekturę okablowania. Rozdział drugi dotyczy instalowania NetWare5, aktualizowania serwera z poprzednich wersji NetWare oraz zarządzanie serwerem już po instalacji, w trzecim rozdziale poznamy sposoby instalacji stacji roboczych. Nie będę wymieniał zawartości wszystkich 11 rozdziałów, powiem tylko, że książkę powinien kupić każdy początkujący administrator sieci, nawet ten, który pracuje jedynie w systemach Microsoftu, po to, aby zastanowić się czy przypadkiem to rozwiązanie nie będzie bardziej atrakcyjne.

Tym razem nakładem wydawnictwa Helion ukazała się książka poświęcona jednemu z najlepiej ocenianych programów do modelowania i wizualizacji architektonicznych. Napisana przez architekta z dużą praktyką, zawiera wiele cennych porad.W siedmiu rozdziałach opisano między innymi: jak zabezpieczyć się przed utratą plików, jak posługiwać się bibliotekami, jaką strukturę warstw stosować, aby maksymalnie uprościć sobie pracę? Inne porady dotyczą zamodelowania ławy fundamentowej, tworzenia okładziny sięgającej połowy wysokości okna, modelowania pomieszczenia o podwójnej wysokości itd. Można się dowiedzieć, kiedy zakończyć modelowanie w trzech wymiarach i przejść do edycji poszczególnych arkuszy. Na koniec powiedziano, jak zachować jednolitą szatę graficzną projektu podczas drukowania kolejnych arkuszy za pomocą Plotmakera.

Do książki dołączono także arkusze z instrukcjami rysunkowymi. Instrukcje te w graficznej formie prezentują bardziej zaawansowane techniki, na przykład tworzenie i edycję skryptów obiektów bibliotecznych.

Opracowanie stworzono w celu usprawnienia pracy zarówno doświadczonych użytkowników użytkowników. ArchiCAD-a, jak i osób rozpoczynających pracę z programem. Autor skoncentrował się na procesie tworzenia dokumentacji budynku bez wnikania w niuanse tego systemu CAD.

Czy cieniutka książeczka może opisać duży "poważny" program do przygotowania publikacji, jakim jest PageMaker? Mam na półce oryginalną instrukcję PageMakera, która liczy sobie, bagatela, kilkaset stron. Jednak -- prawdę mówiąc, ku mojemu zaskoczeniu -- książka Tomasza Czarneckiego całkowicie wystarcza, by rozpocząć pracę z PageMakerem i uniknąć większości pułapek, w jakie może wpaść nowicjusz.

Rady i opisy tu pomieszczone są krótkie, ale treściwe. Widać, że autor zna program od podszewki. Bez zbędnych wstępów, wyjaśnia jak włączyć komputer i którą stroną włożyć doń dyskietkę, Czarnecki opisuje kolejne kroki potrzebne do przygotowania publikacji w PageMakerze.

Czasem skrótowość wykładu powodować może pewne nieporozumienia, jak w zdaniu "Grafika powinna być przygotowana w odpowiedniej rozdzielczości (jeśli drukujesz z rozdzielczością 300 dpi, to taką rozdzielczość powinien mieć rysunek)". Jeśli jednak ktoś zrozumie to tak, że do naświetlania strony w rozdzielczości 2400 dpi, potrzebna jest ilustracja w tejże rozdzielczości, to skutecznie zapcha sobie dysk jednym plikiem.

"Nawet nie zorientujesz się, kiedy zostaniesz ekspertem" -- obiecuje wydawca na okładce książki "Flash 4". A warto być ekspertem w tej dziedzinie, bowiem program Flash stał się praktycznie standardem w Internecie: przynajmniej tam, gdzie potrzebna jest "ruszająca się" prezentacja lub reklama, albo efektowne animowane menu. Dla potrzeb Sieci Flash przygotowuje bowiem grafikę wektorową i umożliwia jej "ożywienie". W Internecie, gdzie z powodu zapchanych łączy, każdy dodatkowy kilobajt ilustracji może opóźnić ładowanie strony, użycie grafiki wektorowej (gdzie "waga" obrazka nie jest związana z jego rozmiarem na stronie) jest prawdziwym krokiem milowym.

Niestety, wbrew szumnym zapowiedziom, a zgodnie ze zdrowym rozsądkiem, trzeba się dobrze napracować, by zostać ekspertem. Licząca dobrze ponad 400 stron książka studiowana być musi ręka przy komputerze z uruchamianym programem. Autorka nie ustrzega się niestety pokusy wymieniania po kolei możliwości programu. Czytelnik, po przerobieniu kursu, będzie dobrze znał zasady działania Flasha, lecz efektowne animacje musi stworzyć na własną rękę, już po zakończeniu lektury.

Jaqb, Kowal i Joel to pseudonimy autorów Strefy gier: Michała Jakubowskiego, Roberta Kowalskiego i Michała Zacharzewskiego. Prawie czterystustronicowa publikacja jest zbiorem prowadzącym czytelnika przez fantastyczny świat "elektrorozrywki" i odkrywającym tajemnice najpopularniejszych gier komputerowych. W książce umieszczono obszerne opisy gier (w tym Another World, Mortal Combat 3, Tomb Raider 3, Commandos, Prince of Persia) oraz największy zbiór podpowiedzi i tak zwanych solucji, jaki kiedykolwiek ukazal się drukiem. Całości dopełnia kurs, który pomoże zrozumieć, w jaki sposób dokonywać zmian w tzw. Save'ach (plikach z zapisanymi stanami rozgrywek lub plansz).

W poradniku nie zabrakło krótkiego przewodnika po stronach związanych z grami, słowniczka trudniejszych terminów, a także wskazówek przydatnych przy zakupie komputera.

Niestety, wśród solucji czy opisów gier nie znaleziono miejsca dla rodzimych (wcale nie gorszych) produkcji. I tak autorzy pominęli słynne polskie "przygodówki": Teenagent, AD 2004, Reah czy Wacki. Cóż, nie ma książek z gumy... Choć niektórych czytelników może zdziwić fakt, skąd na końcu publikacji wzięło się dziwaczne opowiadanie, którego obecność w poradniku jest chyba przypadkowa.