Recenzje
CorelDRAW 9 f/x
Photoshop 5.5. Zastosowania w Internecie
Softimage. Vademecum profesjonalisty
Rozbudowa i naprawa komputera. Kompendium
Można by w takiej sytuacji zadzwonić do serwisu. Przyjedzie facet firmowym cinquecento, wypije kawę, wykręci parę śrubek, pojeździ lutownicą po płycie głównej, skasuje za każdy ruch wkrętakiem, doliczy do tego kilometrówkę i odjedzie. Fakt, komputer będzie działał, ale będziesz miał taką pustkę w portfelu, że nawet świeżo kupiona (oczywiście na giełdzie) gra nie sprawi Ci żadnej satysfakcji. Po głowie będzie krążyła myśl: "Co on takiego zrobił, czego nie mógłbym zrobić sam?"
I tu wkracza do akcji Scott Mueller i Mark Edward Soper oraz ich książka "Rozbudowa i naprawa komputera. Kompendium" z logo Wydawnictwa Helion na okładce. Nie mogę pozbyć się myśli, że gdybym miał tę książkę kilka lat temu, nie musiałbym wstawać o 6 rano, aby zdążyć na poprawkę ćwiczeń z Budowy komputerów". "Rozbudowy i naprawa komputerów" nie czyta się jednym tchem jak "Przeminęło z wiatrem". Książkę tę należy traktować raczej jako podręcznik encyklopedyczny, ściągany z półki w podbramkowych sytuacjach.
Jej adresatami są głównie technicy serwisowi, studenci (ach, kiedy to było), elektronicy-amatorzy i inne osoby zajmujące się sprzętem komputerowym. Dobrze zorganizowane tabele i zestawienia zawierają jedynie najważniejsze informacje, takie jak parametry procesorów, ustawienie BIOS-u, tryby pracy monitorów, konfiguracje zworek twardych dysków itd.
"Rozbudowa i naprawa komputerów" została opracowana na podstawie jedenastego wydania "Rozbudowy i naprawy komputerów PC", która rozeszła się w 2 milionach egzemplarzy. Notki biograficzne o autorach robią wrażenie. Scott Mueller to prezes międzynarodowej firmy badawczej i szkoleniowej, specjalizującej się w długoterminowych szkoleniach związanych z komputerami PC. Z usług tej firmy korzysta wiele firm znajdujących się na liście magazynu Fortune i instytucji rządowych. Zaś Mark Edward Soper jest prezesem firmy zajmującej się od kilkunastu lat tworzeniem literatury technicznej i prowadzeniem szkoleń.
Chyba więc warto zawierzyć radom tak doświadczonych"wyjadaczy" i pozwolić im pokierować swoim śrubokrętem?
Administracja sieci TCP/IP dla każdego
W 1962 roku Paul Baran (ciekawe, skąd pochodził) dostał zlecenie od Sił Powietrznych USA na opracowanie techniki pozwalającej na utrzymanie kontroli nad armią w razie ataku nuklearnego. Mało to być zdecentralizowane rozwiązanie, które nawet w przypadku zniszczenia większych miast USA pozwoli zachować temu biednemu państwu możliwość przeciwuderzenia. Tak powstała pakietowa sieć komutowana.
Komutacja polega na rozbijaniu danych na pakiety (paczki) oznaczone adresami źródłowym i docelowym. Pakiety te są przekazywane poprzez różne sieci do docelowego komputera. Jeśli pierwotne połączenie wygasa, Pakiety znajdują inną drogę do celu.
Pierwsza sieć działająca na tej zasadzie ARPAnet łączyła cztery ośrodki uniwersyteckie, a komputery Komunikowały się pomiędzy sobą za pomocą protokołu NCP.
Warto tu wspomnieć, że protokół to język używany w komunikacji między dwoma stacjami sieci komputerowej. W roku 1972 ARPnet miał już 32 węzły i po stworzeniu programu obsługi poczty elektronicznej zaczął być coraz mniej wojskowy. Pracownicy naukowi zaczęli wykorzystywać komputery do porozumiewania się na na odległość ze swoimi kolegami po fachu. Kolejne ważne daty w procesie rozwoju Internetu (o kurde, dopiero teraz napisałem, o czym mowa) to:
- 1973 -- początek ewolucji rodziny protokołów TCP/IP.
- 1976 -- powstanie Ethernetu (standardu sieci lokalnych) i implementacja satelitarnej sieci SATNET, łączącej USA z Europą.
- 1983 -- posiada ARPAnetu na dwie oddzielne sieci: cywilny ARPAnet i wojskowy MILNET. Wszystkie sieci należące do systemu musiały zacząć korzystać z protokołów TCP/IP.
Pozycja raczej słabo przyswajalna przez świeżo upieczonych właścicieli komputerów, ale niezbędna na półce każdego, kto chce w pełni wykorzystać możliwości pracy w Internecie i sprawić, że wszystko będzie działało po jego myśli.