Topiel (ebook)(audiobook)(audiobook)

Recenzje (1)

1. trzeci tom

   „Topiel” Jakuba Ćwieka to obraz kilku dni lata 1997 roku, lata wielkiej powodzi widzianej oczami czterech typowych nastolatków mieszkających w przygranicznych Głuchołazach. Kataklizm wdarł się w ich świat nagle, przynosząc nie tyle strach, co ekscytację, bo wielka woda miała być nie tragedią a raczej szaloną przygodą i „gwarancją niezwykłego lata”. Jednak okazało się, że droga od ekscytacji do tragedii jest dramatycznie krótka. Bohaterowie Ćwieka robią to samo, co wszyscy ich rówieśnicy, popełniają te same błędy, te same głupstwa ocierające się o drobne wykroczenia, tak samo beznadziejnie się zakochują, mają te same pretensje do świata, rodziców, rówieśników i beztrosko spędzają kolejne dni. Ich beztroskę (czasem mimo wszystko nieco udawaną) przerwać powinna zbliżająca się gwałtownie do miasta fala powodziowa, ale nastoletnie umysły skutecznie wypierają grozę lokując swoje emocje zupełnie gdzie indziej. Czy powódź stała się dla nich doświadczeniem pokoleniowym? Nie, bo choć było intensywne i wyjątkowe, trwało zbyt krótko. Czy zostawiła ślad w ich pamięci? Tak, bo splotła się w dramatyczny ciąg wydarzeń kładąc się cieniem na ich biografie. Pewnego dnia nad rzeką znajdują zwłoki i tajemniczy plecak. Początkowo coś, co było szczeniackim wygłupem i ekscytującą przygodą dodającą chłopakom ze współczesnego „Placu Broni” dorosłości, przynosi nieoczekiwane, dramatyczne konsekwencje. I choć „woda zmywa ślady” to ruszył już nieodwracalny ciąg złych decyzji, który doprowadzi do tragedii. Chłopcy poniosą, zawinione i niezawinione, konsekwencje. „Topiel” to niezwykle sugestywna, sprawnie napisana i bardzo osobista powieść o przełomowym czasie, przyjaźni, emocjach, dojrzewaniu, naiwnych marzeniach i rozczarowaniach. O czasach których nie należy „robić na siłę piękniejszymi”, niż były w rzeczywistości, o dorosłych, którzy zachowują się jak dzieci i dzieciach, którzy zbyt szybko i boleśnie dorośleją. To pełna odniesień do popkultury lat dziewięćdziesiątych i bardzo ciekawych spostrzeżeń natury obyczajowej opowieść o świecie, w którym poczucie bezpieczeństwa jest kruche, przyjmowane ciosy bolesne a przyjaźń pięknie wygląda tylko we wspomnieniach. Życiowe pragnienia stają się jedynie kalką filmów, z dzieciństwa nic nie pozostaje. Świat „Topieli” jest nostalgiczny ale i przerażający jednocześnie.