Gotowanie dla geeków. Nauka stosowana, niezłe sztuczki i wyżerka Jeff Potter

Recenzje książki: Gotowanie dla geeków. Nauka stosowana, niezłe sztuczki i wyżerka (18) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Recenzja: czaswina.pl Anna Miodońska, 2013-08-28

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Czym jest smak? Zbiorem wrażeń rejestrowanych przez kubki smakowe. Co zrobić, aby smak i aromat przygotowywanych potraw stały się idealne?
   
   Aby zwiększyć swoją wiedzę w dziedzinie kulinarnej, wykraczając znacznie poza zwykłe hobby warto zapoznać się z książką Jeffa Pottera Gotowanie dla geeków. W slangu młodzieży amerykańskiej geek oznacza obraźliwe określenie kujona, lecz często bywa określeniem pozytywnym osób szczególnie ukierunkowanych. Jeśli więc chcecie poznać tajemnice świata kulinarnej chemii, kalibracji kuchennych przyrządów (np. piekarnika), wykorzystać obecność etylenu do przyspieszenia dojrzewania owoców, ta książka jest właśnie dla Was. Autor uchyla drzwi, które zaprowadzą was na ścieżkę zupełnie nowej kulinarnej przygody. Zachęci do rozwiązywania łamigłówek i wykonywania ciekawych eksperymentów, dzięki którym poznamy od naukowej strony zachodzące w kuchni procesy, na które zwykle zupełnie nie zwracamy uwagi. Zgłębimy wiedzę i odpowiemy na wiele pytań, zaczynających się od filozoficznego słówka "dlaczego"? Poznamy podstawy kuchni molekularnej i instrukcje jak wykonać pomocne w kuchni sprzęty tanim koszem. Moją uwagę zwrócił szczególnie instruktarz budowy maszynki do lodów z klocków lego.
   
   Jak na wydawnictwo Helion przystało, nie zabraknie informatycznych i technicznych akcentów. I ciekawych rozmów z naukowcami, mistrzami kulinarnymi i autorami kuchennych blogów. A wszystko po to, by spojrzeć na gotowanie jak na pasjonujący algorytm. Do całej masy wiedzy autor dodaje przepisy na dania zarówno dziecinnie proste, jak i bardzo wyrafinowane.
   
   Mimo iż przy pierwszym otwarciu książka może okazać się przytłaczająca ilością zawartej treści, w miarę poznawania stanie się czytelnym i przejrzystym przewodnikiem po sztuce kulinarnej.

2. Recenzja: SUPER EXPRESS - KATOWICE KAWI, 2013-04-17

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Ta książka napisana została z myślą o programistach czy webmasterach, którzy od czasu do czas muszą wyjść zza swojego monitora i coś sobie ugotować. Nie jest to jednak tylko klasyczna książka kucharska z prostymi przepisami, prócz nich znajdują się w niej wskazówki dotyczące m.in. przetrzymywania żywności, rozmowa z ekspertem od noży raz opis najważniejszych reakcji, do jakich dochodzi podczas gotowania.

3. Recenzja: chiliczywanilia.blogspot.com Dominika, 2013-04-16

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   "Gotowanie dla geeków" autorstwa Jeffa Pottera to nie jest książka kucharska, to książka z ogromnym zasobem wiedzy na temat gotowania. Wiedzy zarówno dla osób początkujących, jak i tych bardziej zaawansowanych, bo wiadomości w niej zawarte są nie tylko potrzebne do rozpoczęcia gotowania, ale także ułatwią, podpowiedzą, urozmaicą sztukę gotowania, dla tych, którzy wiedzą co w trawie, a raczej kuchni, piszczy.
   
   Jednak zacznę od początku, czyli tytułu. Skąd w nim i dlaczego znaleźli się geekowie? Ku wyjaśnieniu mianem geeka określa się osobę, która w swoich zainteresowaniach wykracza poza pole wiedzy podstawowej, która szuka ponadprzeciętnych informacji i drąży temat (jest to określenie głównie stosowane do ludzi związanych z informatyką, ale okazuje się, że w innych dziedzinach też się sprawdza). Geek to innymi słowy maniak, i w tym przypadku jest to maniak kuchenny, dla którego w gotowaniu oprócz walorów smakowych potrawy i potrzeby zaspokojenia głodu ważne jest rozłożenie gotowania na czynniki pierwsze: co, dlaczego i w jakim celu? Również szukanie nowych rozwiązań i nowych pomysłów.
   
   Tym właśnie jest niniejsza publikacja. To zbiór mnóstwa wskazówek i sekretów dotyczących gotowania. Nie zabrakło w niej też przepisów, ale jak to zostało podkreślone we wstępie, służą one zobrazowaniu i uzupełnieniu kwestii naukowych, choć są też zwykłymi przepisami na proste i smaczne dania na przykład: bułeczki śniadaniowe, napój imbirowo-cytrynowy, grillowane „frytki” ze słodkich ziemniaków, sałatka z arbuza i fety, gazpacho, ryba pieczona w soli czy ciasto dyniowe. (To akurat te, które mi wpadły w oko i które z chęcią wypróbuję, ale jest też kilkadziesiąt innych). Myślę, że przepisy zadowolą gusta przeróżnych osób.
   
   Poza tym w książce znajdziemy około 20 wywiadów ze znawcami w swoich dziedzinach, obejmujące szeroką tematykę, począwszy od rozmowy na temat pizzy, poprzez kuchnię molekularną, kończąc na kwestii profesjonalnego sprzętu do restauracji. Wywiady są doskonałym urozmaiceniem i chwilą wytchnienia podczas lektury.
   
   Na deser najważniejsze, czyli mniej więcej jakie informacje znajdziemy w „Gotowaniu dla geeków”: wyposażenie i organizacja kuchni, narzędzia i składniki, wskazówki dotyczące przechowywania żywności, fizjologia smaku i zapachu, zagadnienia dotyczące obróbki termicznej, metody napowietrzania potraw, świat chemii, czyli dodatki do żywności... i to naprawdę jest wierzchołek góry lodowej :)
   
   Choć w książce nie brakuje fachowych terminów, i na pierwszy rzut oka poruszane kwestie mogą wydać się skomplikowane, to muszę przyznać, że czyta się ją z zapartym tchem. Każda strona i każda kolejna informacja zaskakują i sprawiają, że chce się więcej i więcej (jak głosi hasło z okładki: Apetyt rośnie w miarę czytania – z czym w przypadku tej publikacji zgadzam się w stu procentach). Ponieważ książka z założenia skierowana jest do informatyków i przez informatyka została napisana to nie brakuje w niej porównań do tej dziedziny, i choć początkowo może to drażnić, to później można się do tego przyzwyczaić, a nawet uznać za ciekawy sposób przedstawienia wiedzy.
   
   Publikacja została wydana w bardzo prosty sposób, czarno-biała kolorystyka, tabelki, zdjęcia, wykresy, wyróżnienia, choć niewyszukane to bardzo przyjemne w odbiorze, a ponieważ tej wyjątkowej wiedzy jest aż 400 stron, to ważne, żeby dobrze się ją odbierało – i tak jest w tym przypadku.
   
   Mogę ręczyć, że czasu spędzonego z tą książką nie uznacie za stracony.

4. Recenzja: White Plate 2012-11-24

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Zazwyczaj unikam książek tego typu, ale ta jest absolutnie wyjątkowa. Teoretycznie przeznaczona dla informatyków, którzy po kilkunastu godzinach pracy przed komputerem, idą do domu coś zjeść. Praktycznie dla każdego, kogo interesuje fizjologia smaku, techniki stosowane w kuchni, a przede wszystkim sztuczki, dzięki którym każdy może zostać mistrzem kuchni.
   W jaki sposób rozpoznajemy smaki? O różnicach między wagą a objętością oraz wywiady (również z wspomnianym wcześniej Davidem Lebovitzem), ciekawostki, przepisy.
   Jak zrobić domowy ekstrakt waniliowy, ciasto czekoladowe z porto albo grillowaną rybę z sosem musztardowym.
   Może nie najpiękniejsza, ale z całą pewnością jedna z najciekawszych książek kulinarnych, jakie kiedykolwiek czytałam. Po prostu musicie do niej przynajmniej zajrzeć.

5. Recenzja: newsgastro.pl 2012-07-25

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Jeśli kuchnia jest dla Ciebie przestrzenią nadal nieodgadnioną, ale masz aspiracje do podboju obcych lądów – „Gotowanie dla geeków” przeprowadzi Cię przez świat kuchennych rewolucji i eksperymentów. Oswoisz wszystkie przyrządy kuchenne, poznasz wiedzę, której niekiedy brakuje nawet najbardziej doświadczonym gospodyniom i staniesz się wirtuozem kuchennym, wyczarowującym coś z niczego. Tak, to możliwe! Wystarczy kilkanaście stron, byś zakochał się w tej książce!

6. Recenzja: kulturalnadzielnica.blogspot.com Lena, 2012-07-29

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Geek to pochodzące z języka angielskiego slangowe określenie osoby zafiksowanej na punkcie danej dziedziny wiedzy czy umiejętności. Geeka interesują przede wszystkim przedmioty ścisłe i komputery, którym poświęca dużo czasu. Bardzo dużo. Jak wyobrażacie sobie typowego informatycznego maniaka? Tak, to właśnie jest wzorowy geek. Jeśli nowe technologie są twoim światem, całymi dniami potrafisz główkować nad jedną linijką kodu – zachęcam, dla miłej odmiany, do lektury książki „Gotowanie dla geeków”. Jeśli nie jesteś komputerowym fanatykiem, ale choć trochę interesujesz się kulinariami – ta książka jest również dla ciebie.
   
   „Gotowanie dla geeków. Nauka stosowana, niezłe sztuczki i wyżerka” to książka kucharska zupełnie inna niż wszystkie. Choć właściwie powinno się ją nazwać książką o kulinariach, bo nie jest to tylko zbiór przepisów. Jej autor, Jeff Potter, studiował informatykę i sztuki wizualne na Uniwersytecie Browna w Providence. Prowadzi firmę w branży IT, gotuje i bloguje na www.cookingforgeeks.com/blog. Z połączenia pasji informatyczno-kulinarnej powstała niesamowita publikacja, która na pewno wniesie dużo świeżości do każdej kuchni.
   Książka została podzielona na siedem rozdziałów, które można czytać w dowolnej kolejności i wracać do nich, kiedy będzie taka potrzeba. Początkowe rozdziały (Witajcie w kuchni! oraz Kuchnia – inicjalizacja) zawierają informacje cenne dla tych, którzy dopiero zaczynają przygodę z gotowaniem: podstawy poruszania się w kuchennym świecie, niezbędne wyposażenie i składniki, organizacja kuchni, przechowywanie produktów spożywczych, wybór odpowiedniego noża, korzystanie z przepisów czy style gotowania. Dzięki krótkiemu testowi można sprawdzić, jakim jest się typem kucharza.
   Informacje z początkowych rozdziałów nie były dla mnie nowością, ale i tak znalazłam coś dla siebie. Na przykład fragment o jajkach, które należy rozbijać o płaską powierzchnię, np. blat stołu, a nie krawędź miski (tak robię, ale nie wiedziałam, że ma to jakieś znaczenie). Albo sposób na przygotowanie ręcznie idealnej bitej śmietany w 120 sekund. Rozdział trzeci (Wybór danych wejściowych – smak, zapach oraz składniki potrawy) traktuje o fizjologii smaku i zapachu, czyli zmysłowym postrzeganiu potraw, wrażliwości smakowej, doprawianiu. Ale został tu również zamieszczony projekt maszyny do lodów wykonanej z klocków Lego. Gotowanie to przecież świetna zabawa!
   Rozdział czwarty (Czas i temperatura – podstawowe zmienne obróbki termicznej) mówi o tym, jak dobierać odpowiednie parametry gotowania i pieczenia, by efekty były zadowalające i bezpieczne. Ten rozdział jest niezwykle ciekawy i ważny, gdyż w dużej części został poświęcony bezpieczeństwu pożywienia i zatruciom pokarmowym. Poza tym wyjaśnia różne reakcje chemiczne zachodzące podczas obróbki termicznej żywności. Jeśli kochacie hamburgery i kurczaki z rożna, na pewno zaciekawi was fragment dotyczący reakcji Maillarda. Z rozdziału piątego (Powietrze – kluczowa zmienna wypieków) dowiecie się co to jest gluten i jaki ma wpływ na wypieki, poznacie też kilka możliwości spulchniania ciasta oraz różnice w ich działaniu. Czy na pewno wiecie kiedy zastosować proszek do pieczenia, a kiedy sodę oczyszczoną i w jakich proporcjach? A może należycie do osób, które uważają, że im więcej proszku do pieczenia doda się do ciasta, tym lepiej ono wyrośnie? Te informacje przydadzą się każdemu amatorowi wypieków, nie tylko słodkich.
   Rozdział szósty (Radosna podróż w świat chemii) został poświęcony związkom chemicznym używanym kuchni – zarówno tym tradycyjnym, domowym (np. sól, cukier, alkohol), jak i stosowanym w produkcji przemysłowej. Czy wiecie, że po 120 minutach obróbki termicznej w potrawie nadal pozostaje 10% alkoholu?! Tabelka z tej części książki może być bardzo przydatna. Autor zamieścił tu także listę E, czyli spis chemicznych dodatków do żywności uporządkowany według klasyfikacji dziesiętnej Deweya (zapytajcie znajomych bibliotekarzy kim był Dewey). Dzięki tej liście sklepowe etykietki nie będą już dla was tak bardzo niezrozumiałe, łatwiej odróżnicie prawdziwe jedzenie od syntetycznych i niezdrowych podróbek. Czytajcie i porównujcie etykietki! Szkoda tylko, że zamieszczona w książce klasyfikacja jest tak mało rozbudowana i że przy konkretnych substancjach nie zostały podane informacje dotyczące ich wpływu na samopoczucie i ewentualnej szkodliwości dla zdrowia. W zamian za to otrzymujemy przykłady wykorzystania dziwnych substancji w kuchni. Można przygotować np. gorące pianki żelowe z metylocelulozą, zwoje krewetek z transglutaminazą czy żeberka z dymem w płynie. Mnie stosowanie takich substancji w kuchni nie przekonuje (wynik w teście na typ kucharza: zdrowy) i przedstawionych propozycji raczej nie wykorzystam, ale dla odważnych i niezrażonych może to być ciekawe doświadczenie.
   W rozdziale siódmym (Zabawa ze sprzętem) poznacie technikę sous vide, czyli – najprościej rzecz ujmując – długie gotowanie w niskiej temperaturze, oraz inne metody i profesjonalne sprzęty stosowane w restauracjach. Ale możecie też wykorzystać w kuchni lampę lutowniczą, która zapewne znajduje się w większej liczbie gospodarstw domowych niż suchy lód, ciekły azot czy syfon do bitej śmietany... Na końcu książki znajduje się krótki dodatek poświęcony alergiom pokarmowym (Przechytrzyć alergie). Zawiera bardzo ważne informacje, z którymi wszyscy gotujący dla gości powinni się zapoznać. Niezwykle ciekawe i przydatne, nie tylko dla osób dotkniętych alergiami pokarmowymi, są porady dotyczące zamienników typowych alergenów. Jeśli nie wiecie czym zastąpić mleko, margarynę, jajko lub pszenicę – zajrzyjcie do tego fragmentu.
   Urozmaiceniem całej publikacji są rozmowy z naukowcami, technologami żywienia, kucharzami, blogerami oraz innymi twórcami świata kulinariów. Lektura tych różnorodnych wywiadów jest dość przyjemna, jednak mam wrażenie, że większość nie wnosi do kuchni nic nowego – są „jednorazowe”, za dużo w nich rozmówców, a za mało konkretnych treści dla czytelnika. Nie każdego musi przecież interesować tworzenie tweetowych przepisów, rozmowa o kuchennych nożach czy dobieraniu alkoholi do potraw. To kwestia gustu oraz indywidualnych zainteresowań. Z dwudziestu jeden wywiadów rozsianych po książce, ale zebranych w spisie treści, najbardziej zainteresowało mnie siedem i myślę, że będą one dla wszystkich źródłem cennych informacji, a być może w jakimś stopniu także kulinarnego natchnienia: Adam Savage (jeden z prowadzących program „Pogromcy mitów”) na temat analizy naukowej, Virginia Utermohlen w rozmowie na temat wrażliwości smakowej, Harold McGee w rozmowie na temat rozwiązywania tajemnic żywności, Doug Powell na temat bezpieczeństwa żywności, David Lebovitz w rozmowie na temat amerykańskiej sztuki kulinarnej, Hervé This (autor m.in. książki „Kuchnia i nauka”) w rozmowie na temat gastronomii molekularnej, Nathan Myhrvold w rozmowie na temat kuchni modernistycznej.
   Na kartach „Gotowania dla geeków” nie mogło oczywiście zabraknąć przepisów. Zostały podzielone na dziesięć kategorii: śniadanie, napoje, ciasta chlebowe i inne, przekąski i przystawki, sałaty, zupy, sosy i marynaty, dania główne, desery oraz komponenty i składniki innych potraw. I tak na śniadanie możecie zjeść trzydziestominutową jajecznicę z chlebem bez zagniatania, na obiad mostek w 48 godzin, a na deser trzydziestosekundowe ciastka czekoladowe oraz wędzone lody w stylu biwakowym, przegryzając to wszystko konserwowanymi cytrynami i popijając czekoladą z Oaxaca. Czy już zrobiliście się głodni?
   Przepisy są rozmaite, mniej lub bardziej skomplikowane. Składniki oraz sposób przyrządzania zostały dokładnie rozpisane. Autor zwraca szczególną uwagę na reakcje zachodzące między poszczególnymi elementami potrawy oraz wpływ różnych czynników, jak temperatura i czas, na efekt końcowy. Otrzymujemy więc nie tylko przepis, ale też chemiczno-fizyczną analizę całego procesu przygotowania posiłku. To coś, czego bardzo mi brakowało we wszystkich przeczytanych do tej pory książkach kucharskich. Osobom bardziej zaawansowanym kulinarnie pomysły na potrawy mogą wydać się zbyt banalne, ale radzę potraktować je jako punkt wyjścia, bazę do tworzenia własnych receptur przy wykorzystaniu zaprezentowanych w książce właściwości produktów spożywczych oraz metod przyrządzania. Jak pisze sam autor, te przepisy „to tylko proste przykłady, dzięki którym zrozumiesz podstawy pewnych zjawisk i technik oraz dowiesz się, od czego warto zacząć swoje testy. Tworząc własne dania, bądź kreatywny i używaj wyobraźni!”.
   Książka została wydana bardzo skromnie – miękka oprawa, cienki szary papier, małe czarno-białe zdjęcia, rysunki i wykresy. Taka szata graficzna może zniechęcić estetów, ale w praktyce sprawia, że koncentrujemy się na treści, a nie na wyglądzie. A treść jest naprawdę intrygująca! Na pewno otworzy przed wami świat nowych możliwości. Księgarskie półki uginają się pod ciężarem książek kucharskich z dużymi, kolorowymi zdjęciami. Na pewno macie kilka takich w domu. Wiele z nich w środku nie ma nic interesującego, poza ładnymi zdjęciami. Oglądamy i odkładamy na półkę, na pastwę kurzu. „Gotowanie dla geeków” to ewenement – książka prosta i oszczędna w warstwie wizualnej, ale niezwykle bogata w wiedzę. Książka do wracania, wertowania, ciągłego praktycznego wykorzystywania. Ujmująca gotowanie w sposób naukowy, lecz zrozumiały. Czekałam na coś takiego z niecierpliwością, przeczytałam z wielkim zainteresowaniem. Choć przyznam, że po lekturze odczuwam pewien niedosyt. Chciałabym wiedzieć jeszcze więcej! Apetyt rośnie w miarę... czytania.
   Całość pisana jest przystępnym, lekkim językiem. Niektóre bardziej hermetyczne dygresje, w informatycznym slangu, można spokojnie pominąć albo poprosić znajomego geeka o wyjaśnienie lub samemu poszukać w zasobach Internetu. Wystarczy przecież odpowiednio sformułować zapytanie... Poruszanie się po książce ułatwia szczegółowy spis treści, spis potraw, wywiadów, indeks oraz oznaczenia rozdziałów umieszczone na brzegu książki.
   „Sekret udanej potrawy ukryty jest w przyjemności towarzyszącej jej powstawaniu oraz umiejętności cieszenia się z doświadczenia kulinarnego!” – to według autora najważniejsze przesłanie tej książki. Zgadzam się z nim w stu procentach. Radość z gotowania jest kluczem do sukcesu! Wiedza zawarta w książce Jeffa Pottera, wykorzystana w kuchni w praktyce, na pewno przysporzy wam dużo radości. Polecam tę publikację zarówno początkującym (dzięki niej wyrobicie w sobie dobre nawyki i już od samego początku kulinarnej przygody będziecie bogatsi o wiele ważnych, podstawowych informacji), jak i zaawansowanym (każdy potrzebuje od czasu do czasu nowych pomysłów) geekom kulinarnym.

7. Recenzja: mamstartup.pl 2012-05-21

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Jakiś czas temu zauważyliśmy, że prawie każdy startup ma przepis na usprawnienie życia i rozwiązanie problemów swoich użytkowników. Natomiast prozaiczny problem jedzenia oraz tego czym się żywimy na co dzień jest bardzo często po prostu "przemilczany". I nie mówimy tutaj o braku startupów związanych z odżywianiem i dietą, bo takich jest dosyć dużo, lecz o tym, co tak naprawdę jemy.
   
   Zapewne jest to po części związane z pokutującym stereotypem, że jedyną "technologią" w kuchni jest energia elektryczna zasilająca piekarnik. Tak czy inaczej, aby nie podtrzymywać stereotypów chcielibyśmy zwrócić Waszą uwagę na książkę, która naszym subiektywnym zdaniem doskonale trafia w target naszych czytelników, a po zapoznaniu się z nią nie jednemu startupowcowi poprawi jakość codziennie spożywanych posiłków.
   
   Zastanawialiśmy się wspólnie ilu z Was kiedykolwiek miało w rękach jakąś książkę kucharską. Wszystkich tych, którzy używali jej jako podkładki, przycisku do papieru lub dekoracji własnoręcznie powieszonej półki na ścianie, musimy zmartwić - chodzi nam jedynie o takie przypadki, gdy faktycznie potrzebowaliśmy jej w tym celu, dla którego została napisana, czyli albo poszukiwań inspiracji do wykonania w nowy, niekonwencjonalny sposób czegoś, co już umiemy lub szukania informacji, które pozwolą nam zrobić cokolwiek, co utrzyma nas przy życiu i nie pozwoli umrzeć z głodu podczas ciężkiej pracy.
   
   Tak więc, aby nie odbiegać zbytnio od tematu wiemy już, że istnieją książki kucharskie, wiemy do czego służą tylko nie zawsze wiemy jak z nich korzystać, a przede wszystkim jak ciąg znaków i liter przekształcić w logiczną całość, którą można zmieścić na talerzu i zjeść. Pół biedy, jeśli poza samym kodem w książce podane są wizualizacje poszczególnych kroków kodowania, wówczas genialność naszego mózgu pozwoli porównać efekty poszczególnych etapów na obrazku z tymi w naszym garnku, misce lub talerzu. Jak nie ma obrazków jest już znacznie gorzej.
   
   Jak zatem przekonać się, że to co robimy ma sens i prowadzi nas do określonego celu? Jak znaleźć logikę w poszczególnych krokach, jak wyjaśnić dlaczego z białego nagle robi się czarne, czy w jaki sposób coś, co miało objętość naszej pięści, w ciągu kilkunastu minut urosło sześciokrotnie? I najważniejsze, jak nie zniechęcić się do gotowania zanim tak naprawdę zaczniemy? To najprawdopodobniej jest najczęstsza bariera do pokonania jeszcze przed przekroczeniem progu kuchni (pomijamy oczywiście czysto ludzkie i tak często towarzyszące nam lenistwo).
   
   Wydana w ubiegłym roku książka „Gotowanie dla Geeków" autorstwa Jeffa Pottera, informatyka i kucharza, którą mieliśmy okazję przestudiować dzięki uprzejmości Wydawnictwa Helion zainteresowała nas na tyle, by z czystym sumieniem ją Wam polecić.
   
   Nie znajdziemy w niej przepisów czasami trudnych nawet do przeczytania, zniechęcających nie tylko do gotowania, ale i w ogóle do podejmowania jakichkolwiek prób zbliżenia się do kuchni.
   Od pierwszych stron znajdziemy w niej paletę ciekawych wyjaśnień reakcji chemicznych jakie zachodzą w produktach żywnościowych podczas gotowania, cenne wskazówki jak skalibrować domowy piekarnik, by wypiekana w nim pizza nie różniła się od tej serwowanej w pizzerii, czy jak gotować przy minimalnym wykorzystaniu naczyń - efekt - mało zmywania!
   
   "Gotowanie dla Geeków" to skarbnica przystępnie przekazanej wiedzy nie tylko na temat prawidłowych proporcji składników ciasta na naleśniki, to przede wszystkim odpowiedź na najczęściej zadawane w kuchni pytanie "co, z czym i na jak długo?". Wszak w gotowaniu przecież nie chodzi o to, aby coś przypadkiem było smaczne. Chodzi o to, by wiedzieć co i jak szybko i sprawnie zrobić, aby było zawsze smacznie, nawet bez pomocy książki :)
   
   Wszystkich sceptyków serdecznie zapraszamy do lektury a tych, którzy swobodnie poruszają się w tematyce gotowania zapraszamy do weryfikacji przepisów proponowanych przez autora.

8. Recenzja: ksiazka-online.pl 2012-03-08

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Czy geek to też człowiek? Jeśli tak – to jak właściwie je? Restauracje spod znaku Mc? A może gotuje sam? Jeff Potter udowadnia, że nawet gotowanie w wykonaniu tej społeczności może być czymś bardziej fascynującym niż premier składający życzenia z okazji Dnia Kobiet.
   
   Autor – Jeff Potter z niejednego pieca chleb jadał… Studiował informatykę i sztuki wizualne na Uniwersytecie Browna w Providence. Prowadzi własną firmę w branży IT i to właśnie pasja gotowania dla przyjaciół daje mu niespożytą energię do realizacji codziennych informatycznych wyzwań!
   
   Książka to prawdziwy fenomen jeśli idzie o książki kucharskie. Jej objętość i zawartość nie pozostawia wyboru – każdy geek będzie mistrzem patelni po jej przeczytaniu. Bez problemu przygotuje ziemniaki smażone na patelni czy marchewki saute oraz kurczaka a la motyl. Hola, hola – więc gdzie tu zasadnicze różnice pomiędzy zwykłą kucharską książką a tą przeznaczoną dla geeka.
   
   Ano różnica jest – ziemniaki smażone przygotowujemy bowiem w dwóch różnych typach obróbki termicznej. Chodzi w tym o przyśpieszenie całego procesu przygotowania. Wiadomo – im komputerowy mistrz bardzie głodny tym złość narasta w nim szybciej. Kurczak ma struktury, które należy wykorzystać, by jego przygotowanie było łatwiejsze i szybsze. Takim zakręconym poradom nie ma końca.
   
   Oczywiście przepisy to nie wszystko. Na stronach znajdziemy wywiady ze znanymi postaciami świata nauki (m.in. Pogromcy mitów), którzy zdradzają swoje sposoby na idealny posiłek. Dodatkowo autor zasypuje nas wiedzą podstawową na temat noży, naczyń i sztuczek, które choć stare trzeba znać, by nazywać się szefem kuchni.
   
   Mówią, że obecne jedzenie to sama chemia. Warto więc o niej poczytać i … stosować tak, by nie szkodziła a pomagała geekom (i nie tylko) podbijać serca i żołądki współbiesiadników.
   
   Książka ta jest ciekawym produktem edytorskim, z którym w kuchni można poczuć się bezpiecznie. Zapewniam też, że nie wyjdziemy z niej głodni. Wszak pilaw cytrynowy z komosy ryżowej ze szparagami i krewetkami podbije nawet najbardziej konserwatywne podniebienia. O geeku już nie mówię.
   
   Do czytania i kuchni marsz.

9. Recenzja: ziolowyzakatek.com.pl Atria, 2011-09-05

   Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

   Czy recenzja była pomocna:

    TAK  (0)  NIE  (0)

   Dobry wieczór,
   
   Dziś przygotowałam dla Was recenzję książki „Gotowanie dla geeków” oraz przyjemny (mam nadzieję) konkurs. :-)
   
   Gotowanie dla geeków to świeżo wydana książka wydawnictwa Helion, znanego głównie z książek o charakterze informatycznym. Tym razem jednak informatyk, Jeff Potter, pisze obszerną, nasyconą wiedzą książkę o gotowaniu. Co więcej, przekonuje komputerowych pasjonatów, że warto raz na jakiś czas oderwać się od ekranu komputera i zamiast zamawiać kolejną pizzę na telefon oswoić obce terytorium jakim jest kuchnia!
   
   Kim jest geek? Według Wikipedii: „geek (czyt.gik) – człowiek, który dąży do pogłębiania swojej wiedzy i umiejętności w jakiejś dziedzinie w stopniu daleko wykraczającym poza zwykłe hobby”. W żargonie informatycznym geek to komputerowy pasjonat, nie widzący świata poza informatyką, kochający rozwiązywać informatyczne problemy dla samej przyjemności ich rozwiązywania.
   
   Jeśli nie jesteście maniakami komputerowymi nie zamykajcie proszę tego okienka! Książka „Gotowanie dla geeków” nie jest bowiem typową książką kucharską. Jest to publikacja kogoś, kto naprawdę zna się na rzeczy i ma sporo wiedzy do przekazania. Co więcej, książka napisana jest lekkim, przyjaznym językiem, zrozumiałym dla czytelnika (no, może oprócz niektórych „informatycznych” żarcików”).
   
   Przyznam, że gdybym nie otrzymała od Wydawnictwa Helion książki do recenzji, prawdopodobnie minęłabym ją obojętnie na półce. Teraz wiem, że byłby to błąd z mojej strony! (Jak to się mówi? Nie sądź książki po okładce?). „Gotowanie dla geeków” jest książką jakiej nie czytałam do tej pory. To skrzyżowanie felietonu, książki do chemii i fizyki oraz książki kucharskiej. Jeśli jesteście ciekawi dalszej recenzji, zapraszam do lektury!
   
   Co najważniejsze, dla jednego czytelnika będę miała egzemplarz „Gotowania dla Geeków” ufundowany przez wydawnictwo Helion. Będziecie więc mogli samodzielnie wyrobić opinię na temat tej książki. Zasady konkursu na końcu postu!:)
   
   Gotowanie dla geeków czyli kim jest geek i dlaczego chcecie (nawet jeśli tego jeszcze nie wiecie) mieć tę książkę na swojej półce?
   
   Jeff Potter studiował informatykę i sztuki wizualne na Uniwersytecie Browna w Providence. Na co dzień zajmuje się działaniami z zakresu technologii informacyjnych jednak jego drugą pasją jest gotowanie. Właściwie coś więcej niż gotowanie: dociekanie do tego dlaczego rzeczy wyglądają tak jak wyglądają. Darzę dużym szacunkiem autorów, którzy mają czytelnikowi coś do powiedzenia, którzy posiadają wiedzę na temat jakiegoś zagadnienia i potrafią się nią dzielić. Jednym z takich autorów jest właśnie Jeff Potter, zaś jego książka jest zupełnie inna od większości książek kulinarnych jakie znam i dlatego moim zdaniem należy ją oceniać według innych kryteriów.
   
   Dzięki tej książce możemy dowiedzieć się jak przebiega proces karmelizacji, dlaczego czasami do wypieków używamy sody a czasami proszku do pieczenia, w jaki sposób przebiegają reakcje chemiczne i fizyczne w żywności poddanej obróbce cieplnej. Wszystko to przeplatane wywiadami z profesorami socjologii i psychologii, kulinarnymi bloggerami, specjalistami ds. bezpieczeństwa żywności.. W książce możecie znaleźć również sporo ciekawostek a jeśli czujecie w sobie żyłkę odkrywcy, możecie nawet przygotować maszynkę do lodów z klocków lego!
   
   Kilka słów o wydaniu czyli nie oceniaj książki po okładce.
   
   To co widać na pierwszy rzut oka: książka jest bardzo skromna. Wydana w miękkiej oprawce, wydrukowana na cienkim, szarym papierze, miłymi dla oka czarno-białymi rycinami w klimacie retro oraz z malutkimi czarno-białymi zdjęciami. Przypomina mi nieco mój podręcznik do chemii z liceum. Wydaje mi się, że autor z premedytacją odszedł od konwencji „food porn” („pornografii jedzenia” – czyli przepisów okraszonych estetycznymi zdjęciami od których cieknie nam ślinka, tak, wiem, sama uprawiam taką pornografię ale cóż poradzić:)). Zdecydowanie mamy tutaj więcej treści niż formy.
   
   Jaka to treść? Książka podzielona jest na kilka rozdziałów, które rzeczywiście można czytać tak, jak rozdziały podręcznika: wybierając interesujące nas zagadnienie. Przykładowe tytuły rozdziałów to „Witajcie w kuchni-myśl jak haker!”, „Wybór danych wejściowych – smak, zapach oraz składniki potrawy” czy „Radosna podróż w świat chemii”. Osobie niezaznajomionej z informatycznym slangiem mogą przeszkadzać niektóre porównania, jednak nie są zbyt częste i uciążliwe, można spokojnie je ominąć bez szkody dla treści.
   Jak odczuwamy smaki i czy glutaminian sodu jest szkodliwy? Czyli podróż w zakamarki świata kulinariów.
   
   Przyznam, że czytając pierwsze rozdziały pomyślałam sobie „przecież ja to wszystko wiem! umiem odróżnić rondel od patelni i nóż kuchni od noża do filetowania!”. Szybko jednak okazało się, że znalazłam dla siebie kilka ciekawostek. Nie warto rozbijać skorupki jajka o kant talerza. Lepiej uderzyć nim o płaski blat, dzięki czemu skorupka równomiernie się stłucze. Bezy nie da się dobrze ubić w plastikowym naczyniu, natomiast naczynie miedziane będzie idealne.
   
   Dalsze fragmenty książki były dla mnie sporo ciekawsze. Zainteresowało mnie to w jaki sposób ludzie odczuwają smaki, jak nasze preferencje smakowe różnią się w zależności od kultury, kim jest „superdegustator” (to osoba bardzo intensywnie odczuwająca gorycz i cierpkość – około 35% białych kobiet i 10% białych mężczyzn to superdegustatorzy). Ciekawym elementem były dla mnie fragmenty o chemicznych dodatkach do żywności stosowanych w przemyśle (w końcu spokojnie, bez patosu i ekologicznej retoryki napisane co kryje się za złowrogimi „E”), glutaminianie sodu (właściwie jedynie na Zachodzie mamy obsesję na punkcie jego szkodliwości, w Azji-Południowo-Wschodniej jest używany jako zwyczajna przyprawa) czy kwestii związanej z prawidłowym i bezpiecznym przechowywaniem i przetwarzaniem żywności.
   
   Produkcja jedzenia – pomiędzy jakością a bezpieczeństwem.
   
   Jak słusznie zauważa Jeff Potter producenci wolą mówić o „jakości i pochodzeniu jedzenia” ale niewielu z nich zwraca uwagę na kwestie związane z bezpieczeństwem: kto chciałby sugerować kupującemu że jego produkt jest potencjalnie niebezpieczny? Skoro nikt, tym bardziej warto zapoznać się z podstawowymi – choć wzorowanymi na wyśrubowanych amerykańskich normach – zasadami bezpiecznego obchodzenia się z produktami spożywczymi.
   
   
   No dobrze a co z przepisami?
   
   Owszem w książce znajdziemy przepisy zarówno takie po które sięgnie zwykły śmiertelnik (konfit z kaczki, pizza) jak i zapalony eksperymentator (trzydziestominutowe jajko dla kogoś?). Jak jednak zauważyła moja kuzynka „Możesz mówić co chcesz, mnie ta książka nie przekona do wypróbowania tych przepisów!”. Mnie również nie przekona. Malutkie, czarno-białe zdjęcia, przepisy z niewielką ilością składników (część połączeń smakowych już znam) i do tego cały czas mam irracjonalne wrażenie, że mogę brać udział w jakimś chemicznym eksperymencie. Wierzę zapewnieniom autora, że żeberka są pyszne a naleśniki z maślanką bardzo dobre, jednak jestem przyzwyczajona do bardziej estetycznej formy prezentacji przepisów.
   
   Podsumowanie. Dlaczego warto przeczytać tę książkę?
   
   Jednak w tej książce zdecydowanie nie chodzi o formę. Chodzi o wiedzę, informację, dociekliwość (dlaczego dany produkt zachowuje się tak a tak?). Jeśli tak jak ja jesteście kulinarnymi pasjonatami (kuchennymi geekami!) z pewnością macie na swojej półce niejedną pięknie wydaną książkę i odwiedzacie blogi z pięknie wydanymi zdjęciami. Niech tak zostanie. Dzięki „Gotowaniu dla Geeków” będziecie mogli lepiej zrozumieć to, co dzieje się z jedzeniem zanim trafi na talerz.
   
   Mi książka pozwoliła dowiedzieć się wiele więcej na temat chemii i fizyki żywności i to w dość bezbolesny (czytaj: niewymagający wypominania sobie, że nie pamiętam już niczego z chemii i fizyki z liceum) oraz fachowy sposób. W końcu trochę zrozumiałam „o co chodzi z tą kuchnią molekularną”. Bardzo podobały mi się, o czym już wspominałam, krótkie wywiady z bloggerami, autorami książek kulinarnych czy psychologami, którzy odpowiadali na dociekliwe pytania Jeffa.
   
   Przyznam, że gdybym nie dostała książki do recenzji, minęłabym ją na półce, przewertowała ją raz czy dwa, ale nie zdecydowałabym się na zakup. Po przeczytaniu książki mogę ją Wam z czystym sumieniem polecić. Jeśli nie będziecie jej traktować jako książki kulinarnej ale raczej jako „książkę o kulinariach” z pewnością nie będziecie zawiedzeni i każdy z Was dowie się czegoś ciekawego. Autor wprost zachęca do aktywnego korzystania z książki, pisania ołówkiem po jej stronach, pożyczania znajomym. To swoisty podręcznik, którego raczej nie da się przeczytać jednym tchem ale za to wielokrotnie można do niego wracać.
   
   Polecam!

10. Recenzja: bookmeacookie.blogspot.com Kuchareczka

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    To jest jedna z tych chlubnych chwil, w których łamię swoją żelazną zasadę, że o książkach kucharskich nie piszę. O dobrych aż wstyd byłoby mi nie wspomnieć. Absolutnie pokręcona, pozytywnie nienormalna i niestandardowo fantastyczna: książka kucharska dla geeków. Czytałam ją kawał czasu - nie dlatego, że jest nudna, ale dlatego, że to ten typ książki, którą się długo czyta. To nie jest książka hop-siup, siądzie się raz i machnie całą w jeden w wieczór. Ją trzeba odkrywać powoli, nawet z przerwami, czasami kiedy jest potrzebna, a czasami dla czystej przyjemności. Tak, jak nie czyta się encyklopedii, słownika i zwykłej książki kucharskiej na raz, tak Gotowania dla geeków też nie przelatuje się na jedno posiedzenie. Jeff Potter zrobił (napisał!) kawał dobrej roboty, zbierając wszystkie najbardziej zakręcone jedzeniowe fakty pomiędzy dwiema okładkami. I nie jest to bynajmniej hasłowy spis rzeczy, które zawsze chciało się wiedzieć, ale nie wiadomo było, czy są prawdą (choć to też), ale zbiór najróżniejszych ciekawostek urozmaiconych krótkimi wywiadami, obrazkami, wykresami, tabelami i ramkami, z których można korzystać na miliard sposobów - jak komu odpowiada: od pierwszej do ostatniej strony, od końca albo na wyrywki. Znajdziecie tu oprócz klasycznych przepisów (rzadziej), receptury zdrowo pokręcone (zdecydowanie częściej, na przykład "zrób sobie swoją pektynę"), wypis zastępników typowych alergenów (czyli: nie pijesz mleka, nie jesz truskawek, krztusisz się fistaszkami? Zobacz, czym możesz je zastąpić), czy kuchenne rady życiowe tak fantastycznie proste, a trudno na nie samemu wpaść. Jakkolwiek by z tej książki nie korzystać, zawsze będzie podana idealnie.

11. Recenzja: kuchniaplus.pl .

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Książkę Gotowanie dla geeków poleca Kuchnia +!

12. Recenzja: www.salonliteracki.eu 2012-02-02

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    O mężczyznach wiadomo, że albo są mistrzami kuchni albo kompletnie nie potrafią gotować. Tylko, że mistrzów jest kilku, a pozostali też muszą coś jeść! O ile nie pomoże w tej sprawie mama albo żona, to przydać się może książka, która w przystępny sposób objaśni całkowitym amatorom na czym polega gotowanie. Taką książką jest „Gotowanie dla Geeków”.
    
    Geek to zagorzały maniak komputerowy lub pasjonat innej specjalistycznej dziedziny. Zagorzały tak bardzo, że świata poza nią nie widzi. Przeciętny człowiek widuje geeków głównie w filmach, gdy łamią tajne kody lub piszą skomplikowane programy dla służb specjalnych. Geniusze w okularach i przypadkowo dobranej odzieży. W innych okolicznościach niezorientowany obywatel raczej geeka nie spotka bo to istoty aspołeczne, skupione na własnej pasji i rzadko opuszczające związane z nią grono osób. Bo właściwie po co programista, administrator, webmaster czy haker miałby się odrywać od równie zbzikowanych kumpli czy komputera? No może czasem po to, by coś zjeść.
    W amerykańskich filmach w krytycznych momentach głodu przybywa posłaniec z pizzą. W rzeczywistości to opcja nie zawsze możliwa, a co więcej na dłuższą metę zupełnie nieracjonalna. Gotowanie to jednak dziedzina pozostająca poza możliwością zrozumienia przez geeka. Pozornie. Bo co się stanie wówczas gdy procesy przygotowywania posiłków zostaną opisane nie zwykłym słownictwem, ale żargonem zrozumiałym przez zagorzałych miłośników komputerów?
    
    Takie rozwiązanie postanowił przetestować Jeff Potter i przygotował specjalną książkę kucharską stworzoną z myślą o zagorzałych informatykach i innych pasjonatach tej dziedziny. „Gotowanie dla Geeków” wydane w Polsce przez Wydawnictwo Helion rozpoczyna się od zapoznania czytelnika z absolutnymi podstawami, może więc po tę książkę sięgnąć także ten, kto jak do tej pory osiągnął biegłość jedynie w gotowaniu wody na herbatę. Potter omawia szczegółowo narzędzia i akcesoria, które służą do przygotowywania posiłków by w dalszej kolejności zaprezentować liczne przepisy: od najprostszych po znacznie bardziej ambitne i wyszukane. W książce znalazło się też miejsce dla wywiadów z naukowcami, technologami żywienia, mistrzami kulinarnymi i autorami kuchennych blogów, którzy w ciekawy sposób przybliżają czytelnikowi niezmierzone przestrzenie kulinarnej krainy. Po lekturze może się nawet okazać, że gotowanie jest ciekawsze niż…informatyka. No, ale na takie odkrycia lepiej późno niż wcale.

13. Recenzja: Gastronauci.pl OZAL, 2011-11-17

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    21 lipca 2011 r. do księgarń trafiła „Kuchnia dla geeków" Jeffa Pottera, czyli książka kucharska napisana z myślą o informatykach. Autor - właściciel firmy IT - w typowym dla tej branży języku wyjaśnia, jak szybko zgłębić tajniki gotowania. Geek to człowiek, który dąży do pogłębienia swojej wiedzy i umiejętności w wybranej dziedzinie, jednak jego zainteresowanie wykracza poza zwykłe hobby. Najczęściej są to nowoczesne technologie. Na 406 stronach Potter radzi geekom, jak przygotować kuchnię i składniki do gotowania, jak czytać i interpretować przepisy, jakie znaczenie podczas gotowania i pieczenia mają powietrze i temperatura oraz jakie związki chemiczne są używane w kuchni. Następnie udziela rad, jak przygotować różne warianty śniadań, drinków, ciast, przekąsek, sałat, zup, sosów, marynat, dań głównych i deserów. Książka jest przeplatana wywiadami z ekspertami kulinarnymi i naukowcami, wypowiadającymi się na temat m.in. dopasowywania napojów alkoholowych do potraw, wrażliwości smakowej, pizzy i kuchni modernistycznej (nowatorskiego podejścia do gotowania). Charakterystyczną cechą publikacji jest język. Zamiast „smażenia ryby w panierce" widnieje „Opiekanie na patelni jest jedną z tych bardzo prostych technik obróbki termicznej, które zapewniają fantastyczny aromat i przy okazji gwarantują unieszkodliwienie wszelkich bakterii znajdujących się na powierzchni produktu. Kluczem do uzyskania bogatego smaku tej brązowej skorupki otaczającej rybę jest zastosowanie żeliwnej patelni, która wyróżnia się większą masą termalną". Wszystkie rady i przepisy opisano w sposób naukowy. Książka ukazała się nakładem wydawnictwa Helion. Jej cel to urozmaicenie diety informatyków, składającej się zdaniem Pottera głównie z pizzy, oraz odciągnięcie ich od monitorów, ponieważ „pora spojrzeć na gotowanie jak na nowy, pasjonujący algorytm". Przygotowanie posiłku jest przecież ciągiem jasno zdefiniowanych czynności dających oczekiwany efekt, a gotowanie przypomina zgłębianie linijek kodu.=

14. Recenzja: koziolekweb.pl

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Książka kucharska. Jednak nietypowa, bo poza przepisami w środku znajdziemy też ogromną dawkę wiedzy. Jeżeli gotujesz to zazwyczaj masz dwie drogi. Pierwsza to postępować zgodnie z przepisem i jak każdy nudziarz robić mało interesujące jedzenie. Druga to eksperymentować. Programista – artysta, maniak technologiczny, jednym słowem geek będzie eksperymentował. Tyle tylko, że żeby eksperymentować należy poznać podstawowe zasady działania kuchni. “Gotowanie dla Geeków” jest fenomenalnym źródłem wiedzy “jak i dlaczego” w odniesieniu do kuchni i gotowania. Poza przepisami, które omówię za chwilę, w książce znajdziemy podstawowe informacje o wszystkim co związane z kuchnią – o jej wyposażeniu, przygotowaniu do pracy, organizacji, ale też “optymalizacji” i zwiększeniu wydajności. Opisane są też właściwości najpopularniejszych składników oraz to jak zmieniają się wraz z temperaturą i jak wpływają na smak i wygląd potraw. Najciekawszą częścią “niekulinarną” są krótkie wywiady z osobami ze świata IT, eksperymentatorami oraz zawodowcami ze świata kulinariów i z pogranicza. Przepisy Większość, łatwa, prosta i przyjemna. W sam raz dla osoby, która lubi eksperymentować, ale niekoniecznie ma zapędy na kucharza-magika. Jeżeli jednak lubisz eksperymenty ekstremalne to zawsze możesz zrobić anty-grilla na suchym lodzie lub upiec ciasteczka za pomocą lampy lutowniczej… no nie zawsze jest czas na opuszczenie miejsca pracy… niby można zawsze kogoś wysłać po ciekły azot do lodów, ale… Podsumowując. Książka genialna i obok “Kuchni Molekularnej”(to w sieci) pozycja obowiązkowa na półce obok wszelkich specyfikacji i książek IT.

15. Recenzja: infosocialmedia.blogspot.com Łukasz Dębski

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Kolejna książką, którą dostałem do recenzji z wydawnictwa Helion, jest książka… o nauce gotowania. Napisał ją informatyk, Jeff Potter, którego pasją jest właśnie gotowanie dla siebie i przyjaciół. Daje mu to energię do codziennych wyzwań informatycznych. Czy przygotowane i opisane przepisy w tej książce dadzą energię także nam? Geek – wg najczęściej powtarzanej definicji mamy do czynienia z: „osobą dużo uczącą się, trzymającą się na uboczu, całkowicie pochłoniętą przez swoje hobby, najczęściej związane z komputerami i informatyką”. Osoby, które zdają sobie sprawę ze swojej „charakterystycznej odmienności”, której nie da się ograniczyć do informatyki; ludzie pozytywnie zakręceni, pasjonaci, hobbyści. Zobaczmy jakie potrawy będziemy umieć przyrządzić, czym zaskoczymy znajomych po przeczytaniu tej książki;) Rozdział 1 Witajcie w kuchni W rozdziale tym przeczytamy kilka słów na temat odżywiania, dostaniemy wskazówki dla początkujących kucharzy, którzy chcą opanować kuchenne zawiłości, możemy zrobić sobie test jakim jesteśmy kucharzem, dowiemy się, dlaczego warto czytać przepisy i poznamy różnice w gotowaniu dla jednej osoby vs. gotowania dla innych. W rozdziale tym znajdziemy wywiady z: - profesorem Brianem Wansinkiem, wykładowcą na Uniwersytecie Cornella, który zajmuje się stosunkiem do jedzenia, gotowania i produktów spożywczych - Maureen Evans, udostępniającą swoje przepisy na Twitterze w 140 znakach (@cookbook) - Lindą Washin, autorką książek kulinarnych - Adamem Savage z popularnego programu „Pogromy mitów” Dowiemy się jak zrobić: gorącą czekoladę, Bitą śmietanę oraz pitną czekoladę z Oaxaca, nauczymy się robić Autorskie naleśniki, Zupę z dyni piżmowej i jabłek doprawioną vadouvan a także będziemy potrafili zrobić Config z kaczki w sosie własnym Rozdział 2 Kuchnia – inicjalizacja W tym rozdziale przeczytamy na temat narzędzi niezbędnych do kuchni, dowiemy się jak zorganizować przestrzeń w kuchni. Zobaczymy jakie narzędzia warto mieć w kuchni - noże, garnki, patelnie, miarki i wagi, łyżki i inne utensylia, termometry i zegarki z alarmem, miski do mieszania, ręczniki kuchenne, pojemniki do przechowywania, sitka, miksery, sprzęty specjalistyczne. W rozdziale tym znajdziemy wywiady z: - Buck Raper, kierownik działu produkcji i wydziału inżynierii w największym i najstarszym producent Dexter-Russell - Adam Ried, redaktor kolumny kulinarnej w „Boston Gloge Magazine” Dowiemy się jak zrobić: Prosty gulasz wołowy, Naleśniki błyskawiczne, Pilaw cytrynowy z komosy ryżowej ze szparagami i krewetkami Rozdział 3 Wybór danych wejściowych – smak, zapach oraz składniki potrawy W tym rozdziale przeczytamy na temat zmysłów: smak + zapach, poznamy bliżej smak gorzki, słony, kwaśny, słodki, umami, dowiemy się jak przeprowadzić można test zmysłów (zapach i smak, zapach). W rozdziale tym znajdziemy wywiady z: - Jim Clarke, autor wielu publikacji i artykułów dotyczących wina - Gail Vance Civille – maniak smaku i zapachu - Virginia Utermohlen – profesor nadzwyczajny nauk żywieniowych na Uniwersytecie Cornella - Xeni Jardin, jedna z redaktorów Boing Bioing - Harold McGee – autor publikacji dotyczących zagadnień naukowych w sztuce kulinarnej Dowiemy się jak zrobić: Sorbet gruszkowy, Prosty syrop imbirowy, Jogurt, Sałatkę z arbuza o sera feta, sos beszamelowy, Sos veloute, Grillowaną rybę z sosem bayou lub musztardowym, Makaron z serem, Prosty sos do ravioli, Prostą marynatę w greckim stylu, Prostą marynatę w stylu japońskim, Congee ryżowe, Sałatkę pomidorową z bazylią i serem mozzarella, Gazpacho, Zupę z dyni piżmowej, Zupę fasolowo-czosnkową. Rozdział 4 Czas i temperatura – podstawowe zmienne obróbki termicznej W tym rozdziale dowiemy się kilku interesujących rzeczy na temat obróbki termicznej - konwekcja, promieniowanie, trochę na temat bezpieczeństwa w kuchni i nie dania się zatruciu pokarmowemu, dowiemy się też coś o kluczowych wartościach temperatur obróbki termicznej; co się dzieje z jedzeniem przy temperaturze 40, 50, 62, 68, 70, 154, 180 stopni. W rozdziale tym znajdziemy wywiady z: - Doug Powell, profesor nadzwyczajny na wydziale medycyny diagnostycznej i patobiologii Uniwersytety Stanowego w Kansas - Michael Laiskonis – główny cukiernik w Le Bernardin, restauracji w NY Dowiemy się jak zrobić: Prostego hamburgera, Marynatę sojowo – imbirowa, Łososia duszonego w oliwie z oliwek, Opiekanego tuńczyka z kminkiem i solą, Bruschettę z kalmarami, Żeberka duszone na wolnym ogniu, Confti z kaczki, Szybkie szparagi na parze, Warzywa saute, Gruszki w czerwonym winie, Grillowane warzywa, Piure ziemniaczane z rozmarynem, Zupę miso ze słodką kukurydzą, Kurczaka a la motyl, Smażone przegrzebki, Marchewki saute, Ziemniaki smażone na patelni, Sos karmelowy, Karmelizowaną białą czekoladę, Lody na bazie beurre noisette, Rozdział 5 Powietrze – kluczowa zmienna wypieków W tym rozdziale dowiemy się trochę więcej o wpływie powietrza na pieczenie. Spulchnianie biologiczne (drożdże), spulchnianie chemiczne, spulchnianie mechaniczne. W rozdziale tym znajdziemy wywiady z: - Martin Lersch, autor bloga dotyczącego produktów spożywczych i kuchni molekularnej - Jeff Varascano – znany w Atlancie pizzerman - Meg Hourihan, współzałożycielka firmy, która współtworzyła portal blogger.com - Tim O’reilly, twórca firmy specjalizującej się w wydawaniu książek o tematyce technicznej, a teraz rozszerzająca profil - David Lebovitz, cukiernik w słynnej restauracji Chez Panisse w Berkeley Kalifornia, autor wielu popularnych książek kulinarnych Dowiemy się jak zrobić: Seitan, Proste kruche ciasto, Spód do ciasta, Napój imbirowo – cytrynowy, Chleb – metoda tradycyjna, Gofry drożdżowe, Ciasto na pizze, Naleśniki z maślanką, Pierniki, Ciasto czekoladowe z jednej miski, „Uśrednione” ciastka z kawałkami czekolady, Ciasto dyniowe, Przepis na bułeczki Tima O’Reill’ego, Bezy, Ciasto czekoladowe z porto, Sos winno – serowy, Zabagnione, Suflet truskawkowy lub malinowy, Mus czekoladowy. Rozdział 6 Radosna podróż w świat chemii W tym rozdziale dowiemy się więcej o związkach chemicznych tradycyjnie używanych w kuchni: cukier, kwasy i zasady, alkohol. Przejrzymy listę chemicznych dodatków do żywności stosowanej współcześnie w przemyśle, zobaczymy jakie właściwości chemiczne mają emulgatory. W rozdziale tym znajdziemy wywiady z: - Herve This, naukowiec z Instytutu National de la Recherche Agronomique w Paryżu, znany z badań na temat zmian chemicznych zachodzących w procesie gotowania - Linda Anctil, popularna blogerka kulinarna - Ann Barrett, technolog żywności specjalizujący się w konserwacji produktów spożywczych Dowiemy się jak zrobić: Bejcowanego łososia po skandynawsku, Kotlety wieprzowe nadziewane cheddarem i papryką poblano, Rybę pieczonĄ w soli, Cukierkowe pałeczki, Prostą marmoladę z limonki, Kandyzowane skórki pomarańczowe, Ceviche z przegrzebkami, Ekstrakt waniliowy, Drink szałwiowy, Aromatyczną nalewkę pomarańczową nr 5 Gary’ego Regana, Cytrynowe ciasto bezowe, Czekoladę panna cotta, Żelowy koktajl rumowy, Gęsty sos pieczeniowy, Gorące pianki żelowe, Sproszkowane baurre noisette, Aromatyczne bezy francuskie, Przegrzebki zawijane w bekon, Zwoje krewetek, Wędzone lody w stylu biwakowym, Źeberka z piekarnika. Rozdział 7 Zabawa ze sprzętem W rozdziale tym zapoznajemy się z metodą sous vide - zanurzenie produktów spożywczych w kąpieli wodnej o dokładnie kontrolowanej temperaturze, która powinna być identyczna z docelową temperaturą obrabianego jedzenia. Pokazywane jest jak przygotować w tej technice np. kurczaka warzywa. W rozdziale tym znajdziemy wywiady z: - Douglas Baldwin, wykładowca matematyki na Uniwersytecie Kolorado w Boulder - Dave Arnold, wykładowca na French Culinay Institute w Nowym Jorku - Windell Oskay i Lenore Edman – blogerzy piszący na temat technologiczny ale i kulinarny Nathan Myhrvold, dawniej pełnił funkcję CTO w Microsoft, jest zapalonym kucharzem. Dowiemy się jak zrobić: Steki z polędwicy wołowej, Sous vide na bazie paczkowanych ryb mrożonych, Czekoladowe batoniki z migdałami, Podstawowy biały bulion, Skraplane consomme, Lekki mus czekoladowy, Jajecznicę w piance, Trzydziestosekundowe ciastka czekoladowe, Lody kakaowe – cynamonowe, „Porażone” hot – dogi, Jabłecznik z jabłuszkiem, Creme brulee Quinna. Podsumowanie Książka jest bardzo fajnym podręcznikiem na temat tego, jak w prosty sposób przygotować wyrafinowane (choć nie tylko) dania dla siebie i przyjaciół. Dzięki temu, że przepisy są opisane w bardzo przystępny dla geeka sposób, osoba taka będzie mogła pokazać, że jej zainteresowania nie ograniczają się tylko do komputerów ale potrafi także zrobić coś w kuchni. Polecam książkę wszystkim osobom, także takim, które lubią gotować, które mają wiele książek kulinarnych – przepisy tu znalezione na pewno podbiją podniebienia Waszych znajomych!

16. Recenzja: youthcoders.net Patryk yarpo Jar, 2011-09-10

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Książka o gotowaniu dla geeków ("ludzi IT" zwanych przez autora quasi-maniakami) powinna chyba zawierać spis telefonów do okolicznych pizzerii. W najlepszym przypadku opis kilku prostych dań - wiadomo, geekowi z gotowaniem nie do twarzy. Ale nie... "Gotowanie dla Geeków. Nauka stosowana, niezłe sztuczki i wyżerka" jest to zupełni o czym innym. Gdy sięgnąłem po tę książkę sądziłem, że będzie to jakiś zbiór prostych przepisów. Taki swoisty - najedz się szybko i bez telefonu. Gdy pierwszy raz przewertowałem tę pozycję stwierdziłem - "eeee?!". Jakieś tabelki, wykresy, rozpisanie wszystkiego na czynniki pierwsze. Zacząłem więc czytać. Początkowo zniechęcony, gdyż pierwsze oględziny dały mi błędny obraz treści. To nie jest głupia książka. Ba! To jest bardzo dobra książka dla każdego, kto chciałby nauczyć się gotować. Albo inaczej, kto chciałby zrozumieć jak gotować. Co mam na myśli? Prawdopodobnie wielu z nas - geeków - wie co się dzieje w mechanizmach języka programowania. Nie tylko znamy efekt wywołania funkcji xyz(), ale wiemy dlaczego jest wydajniejsza od abc(). I oto w tej książce chodzi. Nie tylko ma Cię nauczyć gotować. Jeff Potter chce powiedzieć Ci jak coś zrobić i dlaczego tak, a nie inaczej. Bardzo podoba mi się całościowe i inżynierskie podejście do tematu. Mam wrażenie, że to bardzo ciekawa książka - gadżet, choć wierzę, że wiele osób naprawdę może się z niej czegoś nauczyć o gotowaniu, jak i samego gotowania. Czy po przeczytaniu tej książki stałem się lepszym kucharzem? Hm... nie wiem, ale na pewno gotowanie wydaje mi się ciekawsze. Książkę polecam. Jest bardzo niezwykłą pozycją na rynku, a już na pewno w ofercie helionu :)

17. Recenzja: polishwords.com.pl

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Kobiety, koniec gotowania! Zostawcie kuchnię w spokoju. Nastała era mężczyzny w kuchni. Era geeka w kuchni. To już nie będzie kuchnia, którą znałyście. Organizacja, technika, inżynieryjna precyzja. Tutaj nie ma miejsca na zakalec albo niedogotowane mięso. Ja tylko mówię. Każdemu to się zdarza. Każda potrawa będzie przygotowana precyzyjnie, z użyciem najnowszych technologii, ale naturalnie, zdrowo, smacznie i z miłością. Lepszy geek przed komputerem czy w kuchni? Wybór należy do Was. Najlepszy prezent na urodziny, imieniny i na ten piątek! Gotowanie dla geeków to najlepsza książka dla geeków jaka powstała od czasu gdy powstał termin „geek”. Oglądam Kuchenne Rewolucje Magdy Gessler, czasem lubię eksperymentować z przygotowywaniem zupełnie nowych potraw. Jestem posiadaczem książki Gariego Rhodesa „Keeping it simple” i naprawdę uwielbiam proste, niewyszukane, ale smaczne potrawy, które da się zrobić u nas. Nie lubię programów kuchennych, w których autorzy pokazują potrawy ze składników, których nazwy nie wymówisz, a co dopiero je kupisz. Planuję obejrzeć program Makłowicza, Pascal jest ok, nie lubię pseudo-kucharzy. Nie jestem sam. Wielu geeków lubi gotować. Nie chciałem tej książki. Zacząłem czytać. Autor przedstawia temat gotowania w formie która mi odpowiada. Ciekawostki, nawiązanie do procesów chemicznych, sztuczki jak zrobić coś jeśli nie mamy specjalistycznego sprzętu, jak wszystko metodą analityczną rozpracować. Do tego przepisy. Niedużo, ale jednak są. W sieci znajdziecie kilka miejsc gdzie ludzie dają tą książkę w konkursie. Ja też chciałem ją rozdać, ale po 5 minutach skasowałem informację o konkursie. Nie oddam jej i to nie dlatego, że jest już trochę brudna bo wtedy była jeszcze czysta i nowa. Dlatego, że jest świetna i będzie moja. A musicie wiedzieć, że dużo książek u siebie na półce nie zostawiam, bo nie mam miejsca. To jest ciekawa lektura i o ile książki techniczne mnie już trochę nudzą i raczej je wertuję szukając czegoś nowego, beletrystyka jest ok, ale mało rozwijająca intelektualnie to ta książka jest idealna. Wychodzi z punktu widzenia informatyka, geeka i podrzuca ciekawe tematy do dalszych poszukiwań. Nie widziałem, żeby ktoś próbował przepisów z książki. Ale ja jak już pisałem lubię eksperymenty więc spróbowałem. Zrobiłem: gorącą czekoladę ze str. 17 bitą śmietanę ze str. 39 gaspacho str. 131 opiekanego tuńczyka z kminkiem i solą str.180 Gorąca czekolada kaloryczna, ale szybka w zrobieniu, pyszna, szczególnie chłodna i z cynamonem albo pieprzem. Bita śmietana - ręczne ubijanie śmietany dobry sposób na odreagowanie. A jak mawia Wojciech Eichelberg , właściciel Instytutu Psychoimmunologii, „stresowy, zakłócony metabolizm, nastawiony na pełną mobilizację organizmu powinniśmy odreagowywać każdego dnia po to, aby naprawdę móc wypocząć”. Pewnie że chodzi o pracę programisty nie? :) . Bita śmietana była nią tylko przez chwilę, chcąc pójść na skróty zmieniłem ją mikserem w masło :) Gaspacho - pycha, ale trzeba mieć dużo misek, cierpliwość do przygotowania wszystkich składników i dobrze je zmiksować. Tuńczyk - zmieniłem go na pangę, żeby wyszło taniej. Panga akurat dobra się trafiła, ale za dużo soli w przepisie jest. Uważam za przepisy za udane, autor wybrał naprawdę ciekawe rzeczy, które zrobisz niedużym wysiłkiem i sprawdzone, takie które będą raczej każdemu smakować. Uważam to za dobre posunięcie i ułatwienie życia gdy masz do wyboru setki przepisów w necie i książkach, tutaj dostajesz te sprawdzone, dobre ze składników, które są w sklepie na osiedlu. Na koniec jeszcze kilka słów o zawartości książki poza przepisami. Gotowanie dla geeków jest książką, ale wygląda jakby była przygotowana według rad na temat pisania infoproduktów. Kompletne informacje, wywiady (!!!!), eksperymenty (!!!!!!), tabelki, dane techniczne, miodzio. Wszystko napisane ciekawie. Nie wiem czy to zamierzone, czy autor naprawdę jest takim fanem kuchni jak pisze, ale udało mu się napisać naprawdę świetną, dobrze napisaną, w nowoczesnym stylu książkę, która trafi w 100% do wszystkich geeków, którym zechce się przeczytać przynajmniej pierwsze 50 stron, bo tyle potrzeba aby pokochać tą książkę. Innymi słowy: polecam!

18. Recenzja: webfan.pl

    Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowana

    Czy recenzja była pomocna:

     TAK  (0)  NIE  (0)

    Każdy matematyk czy informatyk wie, że na co dzień nie stykamy się z przepisami a z algorytmami. Ta książka pełna jest kuchennych algorytmów poświęconych nie tylko opisaniu sposobu przygotowywania konkretnych dań. Zawiera ona niesamowitą ilość trików i sztuczek, które zaskoczyły by nie tylko wasze dziewczyny, żony i matki. Można tu znaleźć wiedzę, która zaskoczy nawet babcię! A wszyscy wiemy, że nie łatwo zaskoczyć babcię w kuchni ;). Znajdziecie tu informacje dotyczące kalibracji hardwareu, wyboru danych wejściowych, podstawowych zmiennych, zmiennych kluczowych dla wybranych procesów oraz opis przydatnych, kuchennych chemikaliów. Jest też rozdział poświęcony ekstremalnym zabawom w kuchni, takim jak gotowanie w zmywarce, budowanie w warunkach domowych syfonu do bitej śmietany czy gotowanie w ciekłym azocie. Brzmi ciekawie? To dobrze bo książka jest ciekawa! Niesamowity jest pomysł na książkę kucharską dla “informatyków”. Poza dużą ilością ciekawych trickow i wiedzy o gotowaniu zawiera mnóstwo przepisów na łatwe (dzięki książce) do przygotowania dania śniadaniowe, napoje, przekąski, sałatki, desery, zupy… Trudno napisać coś więcej o książce tak, żeby było konkretnie, bez wodolejstwa a jednocześnie, żeby nie psuć przyjemności czytania.

więcej recenzji

ukryj recenzje