Mininawyki. Małymi krokami do sukcesu

Recenzje książki: Mininawyki. Małymi krokami do sukcesu (9) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. cosnapolce.blogspot.com Northman

   Małymi kroczkami ;) ... Stephen Guise daje nam do ręki książeczkę ciekawą, dosyć rzeczową, broniącą się treścią i zawartością... i to nawet jeśli - nie bez podstaw - dałoby się autorowi zarzucić, że niczego odkrywczego na kolejnych stronach nie przedstawia. Może i nie... Widać tu jednak świeże spojrzenie na sprawę, a to już coś. Mnóstwo poradników czy jakichkolwiek pozycji pt. "motywuj się!" (ble...) powtarza utarte schematy: weź się za siebie!, 30 dni i będzie lepiej!, pracuj nad sobą, słuchaj wskazówek, wykonuj plan!... Hm... może i racja. Guise jednak patrzy na rzecz realnie - nie tłucze czytelnikowi do głowy "ideologii reżimu" w stosunku do samego siebie, podkreśla za to rolę cierpliwości i codziennych starań, choćby minimalnych, tak żeby maleńkie codzienne autopodbudowania dały... efekt długofalowy - wszystko jedno, czy zabierze to 30 dni czy więcej. To w bardzo fajny sposób zdejmuje z potencjalnego użytkownika zawartych w książce wskazówek wszelką presję ;) Hm... strawne to wszystko ;) , i to strawne w przyjemny sposób. Może więc jednak warto spróbować? Codzienny pęd... on chyba wiele jest w stanie mimo wszystko bardzo wiele zdezorganizować, prawda? Warto chyba spróbować więc znaleźć jakiś złoty środek, spokój... choćby (zwłaszcza?) metodą małych kroczków ;)... Polecam.

2. dlaLejdis.pl Katarzyna Picz; 2015-11-21

   Nawyki są odruchowymi zachowaniami. Nie potrzebujemy wtedy specjalnego wysiłku, żeby zrealizować jakąś czynność. Mininawyki są drobnymi czynnościami, które prowadzą do dużych zmian. 
   
   Jak wiadomo, najtrudniej jest zacząć. Nieważne czy chodzi o jakąś aktywność fizyczną, naukę, czy wybranie się do lekarza. U większości występuje opór, który autor tłumaczy jako zupełnie uzasadniony. Bo żeby wyjść pobiegać, mamy od razu rozległą wizję przebierania się, rozgrzewki, wyjścia z domu. Prostą kalkulacją odkładamy na jutro, bo rzekomo będzie lepsza pogoda. Autor opiera książkę na swoim doświadczeniu. Pewnego razu ustalił, że chce robić każdego dnia sto pompek. Niestety jego wewnętrzne wymówki nie pozwoliły mu zabrać się nawet w połowie za ten plan. Co gorsze, ambitny plan tak go przerósł, że zniechęcił się totalnie. Brak działania nie jest jedynie lenistwem. Nasze mózgi bronią się przed zautomatyzowanymi zachowaniami, dlatego trzeba trochę popracować nad sobą. Nic nie przychodzi od razu. Kluczem do rozwiązania problemu, po długich przemyśleniach, okazała się rzecz banalna. Stawianie sobie mniejszych wyzwań jest przynajmniej zachętą, a stawianie sobie wyzwań wręcz śmiesznych, jest w 99% motorem do tego, żeby wykonać 300% planu. Zaskoczyło mnie w tej książce negowanie motywacji. Okazuje się, że motywacja nie musi być potrzebna do wypracowania nawyków. Przypuszczam, że większość osób mało wie o motywowaniu się, a taka wiedza naprawdę się przydaje, zupełnie nie o to tu chodzi. Układ książki jest standardowy do tego typu psychologicznych poradników. Nie brakuje tam wiedzy merytorycznej z zakresu biologii, medycyny, czystej psychologii, badań amerykańskich naukowców i przykładów wziętych z życia autora. Znajdziemy tam więc m.in. rozdziały dotyczące funkcjonowania mózgu, strategii wprowadzenia mininawyków w życie i pułapki takich nawyków.
   
   Jeśli o mnie chodzi, to książka ta nie należy do odkryć roku, ale porusza temat istotny, który niejednej osobie pomoże ruszyć się z kanapy. Jeśli nic już na delikwenta nie działa to strategia mininawyków powinna pomóc. Uważam, że są czymś, co pomoże rozpocząć zmiany w życiu. A jak wszyscy wiemy, jeśli już coś się zacznie to zazwyczaj jest z górki. Książka jest bardzo krótka i zwięzła, więc nie ma nic do stracenia przy zapoznawaniu się z jej treścią.

3. Lubimy Czytać Natalia

   Niepozorna książeczka o niewiele mówiącej okładce. Trzeba się bardzo postarać, by to nas nie zwiodło, bo przecież wielu wciąż podświadomie ulega temu, przed czym przestrzega słynne powiedzonko. Mnie się udało, dzięki czemu zostałam oświecona. I od dziś żadna super motywacja nie będzie mi potrzebna do tego, by zacząć działać.
   
   Przecież wszyscy wiemy, jak to działa. Albo raczej nie działa. Kierowanie się emocjami, do których poniekąd zalicza się ta niewdzięczna motywacja, nie jest najlepszym wyborem. Pokażcie mi kogoś, kto będzie w stanie utrzymywać poziom pozytywnych emocji zawsze, gdy tego potrzebuje-kiedy musi wykonać ważne zadanie, pójść na trening. Wymówek tworzonych przez nasz sprytny mózg jest całe mnóstwo i często są one bardzo przekonujące. Nie sposób im się oprzeć, wiem coś o tym. 
   Stąd pomysł Stephena Guise, autora "Mininawyków". Banalny w swej prostocie-dosłownie. W dużym skrócie-małe kroczki-mniejsza potrzeba angażowania siły woli-gwarantowany efekt. Pierwszy krok jest najtrudniejszy, bo stawiamy sobie ogromne cele. "Sześciopak na brzuchu" czy "napisać książkę" to giganty, na których myśl mózg ucieka ze strachu, chowając się głęboko w czaszce. A gdyby tak obrać zupełnie inny cel? Tak jak zrobił to autor-jedna pompka dziennie. Brak poczucia winy, niekompetencji i zniechęcenia, bo przecież takiemu wyzwaniu podoła każdy. Tę pompkę możemy wykonać nawet przed samym zaśnięciem, a i tak zaliczymy dzisiejszy dzień do takich, które zbliżają do sukcesu. (Autor gwarantuje jednak, że na jednej pompce rzadko kiedy się kończy)
   
   Strategia mininawyków została w powyższym tytule rozpisana bardzo dokładnie, rozwiewając wszelkie wątpliwości i nie pozostawiając niedopowiedzeń. Co najważniejsze, nie jest to teoria bezpodstawna, bo autor licznie argumentuje ją naukowymi badaniami i publikacjami. Do tej pory byłam zwolennikiem motywacji i nigdy nie wpadłam na pomysł, by ją zakwestionować, choć podświadomie zdawałam sobie sprawę z jej wad. Jednakże, chcąc wypracować prawdziwie trwałe nawyki, motywacja zdecydowanie zawodzi. Mininawyki nauczą Cię jak działać bez względu na okoliczności. 
   Sama zaczęłam wraz z lekturą wdrażać świadome wypracowywanie przyzwyczajeń, wraz z instrukcjami autora-tworzę plan działania, przestaję walczyć z własnym mózgiem i zaczynam wprowadzać zmiany! :)

4. Evv-vie.blogspot.com Ev vie

   Poradnik „Mininawyki – małymi krokami do sukcesu” autorstwa Stephena Guise’a zauroczył mnie i zachęcił swoją okładką – piękny motyl siedzący na liściu i krople wody. Jest to poradnik psychologiczny, który będzie odpowiedni dla każdej osoby, która chce inwestować we własny rozwój osobisty.
   
   Generalnie idea książki opiera się na przekonaniu, że możemy osiągnąć naprawdę wiele, dojść do wymarzonych celów, ale musimy robić to stopniowo i powoli, a nie rzucać się na głęboką wodę i dziwić się, że nam nie wychodzi. Poradnik na pewno zmienia myślenie i pokazuje inne schematy postępowania. Małe kroki, których musimy się uczyć nazwano mininawykami i poświęcono im najwięcej w pierwszym rozdziale. 
   
   Drugi rozdział jest bardzo ciekawy, ponieważ możemy dowiedzieć się wiele nowych wiadomości na temat naszego mózgu, sposobu rozumowania oraz naszego działania. W kolejnym rozdziałach dowiemy się jakie znaczenie ma siła woli i motywacja w codziennych działaniach, czym jest strategia mininawyków a także o tym, jak istotne są małe i niby niepozorne nawyki w naszym codziennym życiu. 
   
   Kolejno dowiemy się jak dojść od małych nawyków do dużej przemiany i jak stopniowo zbliżać się do celu.
   Książkę łatwo się czyta, ponieważ ma odpowiednią czcionkę oraz ubogacona jest schematami oraz cytatami.

5. Magazyn Przestrzeń Joanna Niedziela

   Pierwszy krok do nawyku
   
   Nikogo nie trzeba przekonywać, że zmiana jest procesem trudnym – wystarczy pomyśleć o noworocznych postanowieniach. Problem tkwi w naszych wygórowanych oczekiwaniach łatwych i szybkich rezultatów. Istnieje jednak sposób, aby prawie bezboleśnie wprowadzić zmiany do swojego życia. Rozwiązaniem są mininawyki, o których pisze Stephen Guise.
   
   Mininawyki. Małymi krokami do sukcesu to książka pokazująca jak planować zmiany w swoim życiu za pomocą niepozornego, ale wykonywanego codziennie działania. Autor w początkowych rozdziałach skupia się na działaniu naszego mózgu, który walczy z nami i broni się przed wypracowywaniem jakichkolwiek rewolucji. Omawia także różnicę między siłą woli a motywacją. Najobszerniej opisuje strategię mininaywków oraz kroki i zasady wprowadzania ich w nasz codzienny rozkład dnia.
   
   Stephen Guise zmianę swojego trybu życia rozpoczął od jednej pompki dziennie. I to zadziałało. Stąd wziął się pomysł na przekazanie swojej strategii innych ludziom. Mininawyki to pozycja dla wszystkich, którzy chcą przestać walczyć ze swoim mózgiem i w końcu dokonać zmiany w życiu.

6. Personel Plus

   Walka z własnym mózgiem to kiepski pomysł. Lepiej stworzyć plan działania metodą małych kroków. W książce można znaleźć wiele wskazówek mówiących o tym, jak aktywnie kształtować drobne przyzwyczajenia, jak wprowadzać je w życie. Książka pozwala też zrozumieć, co nas blokuje przed skuteczną zmianą, oraz uczy pokonywania przeszkód. Można dokonywać wielkich rzeczy bez wywoływania poczucia winy, bez zastraszania, bez ciągłego powtarzania tych samych błędów, jak się ma siła woli do motywacji Albo mininawyki do strefy komfortu A mininawyki do obecnych przyzwyczajeń jak zbudować zwycięski zespół dzięki drobnym krokom To tylko kilka tematów podejmowanych w tej książce.Strategia mininawyków pozwoli na szybkie dostrzeżenie ich pozytywnego wpływu. Zmienić można wiele, gdy się ją podejmie.

7. DobreRecenzje.pl Edyta; 2015-10-07

   Każdy z nas nie lubi kiedy coś mu się nie udaje. Zazwyczaj wtedy narzekamy i zrażamy się, co skutkuje tym, że już nigdy więcej nie zmusimy się aby to „coś” powtórzyć znowu, choćby spróbować. Jeszcze gorzej jest, kiedy jeszcze czegoś nie zrobiliśmy a już potrafimy się doskonale zniechęcić i wmówić sobie, że to nie dla nas i że na pewno się nie uda, może komuś innemu owszem, ale mi nie.
   
   Tak było też z autorem naszej książki. Był koniec roku i do głowy przyszedł mu pomysł, że może zrobiłby kilka pompek. Tak trochę dla postanowienia noworocznego, a trochę dla własnej kondycji. I co się stało? Od razu zobaczył siebie w wyobraźni, jak poci się i męczy nad tymi pompkami. Oczywiście jego mózg podesłał mu myśli takie jak: „nie, nie dam rady, to za trudne dla mnie”. Sam opowiada jak stał tak przez dłuższą chwilę i wmawiał sobie, że przecież nie da rady. Nagle wpadł na błyskotliwy pomysł. Zrobi jedną pompkę. Zrobił. I tak zaczęła się jego przygoda z mininawykami.
   
   Tak, ta książka to najlepszy dowód na to, że nie można od razu zawładnąć całym światem, od razu mieć wszystkiego. Spokojnie, trzeba najpierw zacząć od małych kroczków, wypracować w sobie nawyk, a wszystko co będzie się działo później pójdzie już samo.
   
   To nie tylko zachęta do uprawiania sportu, czy polepszenia kondycji, to także mininawyki codziennego czytania po kilka stron, czy pisania po kilka słów. Zacznijmy od minimum, a zobaczycie że z czasem będziecie robić dużo więcej.

8. moznaprzeczytac.pl MN; 2015-09-23

   O tym, że motywacja to przereklamowane narzędzie rozwoju osobistego, przekonał się każdy, kto w którymś momencie ją utracił. Ale nie każdy ma odwagę powiedzieć to głośno – w przeciwieństwie do Stephena Guise’a, autora „Mininawyków”.
   
   Kiedy motywacja zawodzi, większość osób albo obwinia siebie, popadając w nastrój depresyjny, albo szuka nowych „motywatorów” – osób, technik. („Masz motywację? To działaj! Nie masz? To się zmotywuj! Ale jak? Przyjdź na szkolenie, przemówienie, obejrzyj video, posłuchaj podcastu, przeczytaj książkę…”) Według badań, jedynie 7% osób realizuje swoje postanowienia. A co z pozostałymi? Wszystko (z nimi) w porządku – mówi Guise w swojej książce (Uff…) Po prostu brakuje im skutecznej strategii. Prawdopodobnie stawiają sobie zbyt ambitne, nierealistyczne cele. Przeceniają swoją motywację i siłę woli (samokontrolę), a nie doceniają… siły nawyków. Potęgi małych kroczków. Innymi słowy – gubi ich pycha i brak pokory. Co więcej, działają wbrew swojemu mózgowi. A ten opiera się wszelkim zmianom. Tymczasem życie to w 45% funkcjonowanie nawykowe. I lepiej mieć choćby (pozornie śmieszny) mini-nawyk robienia 1 pompki dziennie niż wielki plan robienia 100… Niezrealizowany. O tym przekonuje w swojej najnowszej książce „Mininawyki” (Tak na marginesie – autor od „Wyzwania 1 pompki dziennie” doszedł do 3 wizyt na siłowni w tygodniu).
   
   Chociaż zdewaluowanie roli motywacji w procesie rozwoju brzmi (w środowisku tzw. „rozwojowców”) niemal obrazoburczo, Guise wcale nie jest pierwszym, który to czyni. Zaproponowana przez niego strategia nawiązuje do znanej filozofii „małych kroczków”, opisanej w doskonałej książce pt. „Filozofia Kaizen. Jak mały krok może zmienić Twoje życie” R. Maurera. W Internecie dostępna jest z kolei inspirująca przemowa Fogga z cyklu TEDxTalks o tym, jak maleńkie nawyki mogą zmienić życie: „Forget big change, start with a tiny habit„. Naprawdę warto obejrzeć te nagranie. Podczas lektury „Mininawyków” Guise’a byłam też w trakcie czytania innej pozycji poświęconej tej tematyce – zrecenzowanej już na MoznaPrzeczytac.pl „Sile woli„. Mając sporą wiedzę z powyższych źródeł, po „Mininawykach” nie spodziewałam się zbyt wiele, a już na pewno nie tak pasjonującej lektury!
   
   Dlaczego pasjonującej?
   Ponieważ w prosty (nieprzeintelektualizowany), ale interesujący sposób autor porusza wiele kontrowersyjnych kwestii i odpowiada na wiele nurtujących pytań, m.in.: Dlaczego poleganie na motywacji to strategia prowadząca do porażki (sic!)? Dlaczego realizowanie długoterminowych celów jest tak trudne? Jak działa ludzki mózg i dlaczego opiera się zmianom? Czy siła woli działa jak mięsień, czy też stanowi ograniczony zasób, który można wyczerpać? Jak długo trwa kształtowanie się nawyków (i dlaczego „21 dni” to mit)? Co wspólnego z siłą woli, samokontrolą i budowaniem nawyków ma poziom glukozy we krwi
   
   Na zaledwie 130 stronach niepozornej książeczki o formacie zeszytu Guise dokonał rzeczy niebywałej – zawarł całkiem solidną porcję wiedzy psychologicznej podpartej wynikami najnowszych badań, wyciągnął wnioski z teorii oraz przedstawił strategię jej praktycznego wykorzystania w życiu codziennym. A wszystko to napisane zostało prosto, jasno i konkretnie – bez tzw. „lania wody”. I co więcej – bez autoreklamy, promocji czy sprzedaży kolejnych produktów (zwracam na to ostatnio szczególną uwagę). Zachwyciła mnie ta pozycja – prostotą, klarownością przekazu, pragmatyzmem. Jestem przekonana, że poradnik Guise’a przypadnie do gustu szczególnie tym czytelnikom, którzy odczuwają przesyt amerykańskiej pop-psychologii.
   
   Ale czas wyjaśnić: czym właściwie jest „mininawyk”? Mówiąc najprościej – jak najbardziej zminiaturyzowaną wersją celu, który chcesz osiągnąć – taką, która nie budzi oporu (Twojego mózgu, sic!). Jeśli swoje cele formułujesz tak, jak większość ludzi, pewnie brzmią mniej więcej w ten sposób: „Od jutra zaczynam biegać (godzinę dziennie, a co!)”, „Każdego dnia będę się uczyć 100 nowych słówek z…”, „Do wakacji schudnę 20 kg”, itp., itd. Takie cele dosłownie POŻERAJĄ energię mózgu! A jakbyś się czuł, gdyby ktoś powiedział Ci: „rób nie 100 pompek, a 1 dziennie„, „ucz się nie 100 słówek z języka obcego, a 3″, „medytuj nie godzinę, a 5 minut „? Czy byłoby łatwiej? Czy opór przez każdorazowym rozpoczęciem danego działania będzie mniejszy? I jak często, zasypiając, będziesz mógł pogratulować sobie odniesionego sukcesu? Tak właśnie działają MININAWYKI. Pozwalają zacząć, pozwalają wytrwać i pozwalają zbudować poczucie własnej skuteczności, a w efekcie – odnieść sukces. A całkiem przy okazji – wykształcić samokontrolę (Psychologiczne podstawy strategii mininawyków oraz szczegółową strategię ich budowania zawarto w książce).
   
   Na temat „Mininawyków” Guise’a mogłabym napisać jeszcze sporo dobrego, ale działania jego strategii trzeba po prostu doświadczyć – zdaję sobie sprawę, że może wydawać się nieco „naiwna”, lecz w rzeczywistości ma bardzo solidne naukowe podstawy. Ja już mam swoją listę 3 mininawyków i jestem bardzo ciekawa efektów tego eksperymentu. Wiem, że jeśli coś zawiedzie, to najpewniej z powodu (mojej) nadmiernej ambicji oraz braku pokory.
   Bowiem, jak pisze autor:

   1. To, że robi się choć trochę, jest nieskończenie większym osiągnięciem niż nicnierobienie (z punktu widzenia i matematyki, i praktyki).
   2. To, że robi się choć trochę każdego dnia, ma większą wartości niż to, że robić się dużo jednego dnia, a kiedy indziej nic. O ile „większą” wartość? O niebo większą wartość, ponieważ to, że robi się choć trochę każdego dnia, wystarcza, aby położyć fundamenty na całe życie (…)” (s. 10).

9. urodaizdrowie.pl Iwona Marczewska; 2015-09-18

   Brakuje Ci motywacji? A może tylko wytrwałości w dążeniu do celu i podjęty po ran enty wysiłek przyniósł mizerne, krótkotrwałe efekty? Zarzucasz kolejny plan albo postanawiasz powalczyć od jutra? Najwyższy czas poznać metodę, która zwiększa poczucie własnej skuteczności, gwarantuje mały sukces każdego dnia i jest odpowiednia dla każdego. To strategia mininawyków.
   
   Badania wykazały, że aż 45% zachowań wynika z przyzwyczajenia. Co więcej, ekonomicznie funkcjonujący mózg w warunkach stresu, zmęczenia czy pośpiechu szuka najszybszych i najłatwiejszych rozwiązań, a takimi właśnie są automatycznie wykonywane czynności. Dlatego tak ważne jest, co znajduje się w repertuarze naszych przyzwyczajeń. Z tych zasobów mózg korzysta nieustannie, kształtując naszą codzienność. Czasami uświadamiamy sobie zgubny wpływ niektórych nawyków i postanawiamy je wyeliminować lub zastąpić. I tu pojawiają się trudności…
   Słomiany zapał, miliardy wymówek, ograniczony czas i środki, nieudolne planowanie, wyznaczanie trudnych do realizacji celów i mnóstwo innych czynników prowadzących do tego samego efektu – znów się nie udało. Nie udało się schudnąć, ograniczyć słodyczy, przesiadywania w sieci, nie udało się wytrwać w noworocznych postanowieniach, wykonać pracy  terminie, zacząć biegać, oszczędzać, życie płynie, niewiele się zmienia, frustracja rośnie.
   
   „Częstym błędem przy wyznaczaniu celów jest ignorowanie faktu, że poziomy motywacji oraz energii często i gwałtownie się zmieniają.” – pisze Stephen Guise, autor książki „Mininawyki. Małymi krokami do sukcesu”. Książki, która przedstawia opartą na badaniach naukowych metodę wprowadzania zmian, skuteczną niezależnie od poziomu naszej motywacji, ogromu lenistwa, braku wiary, czasu i liczby dotychczas stosowanych wymówek.
   
   Dlaczego nam się nie udaje?
   Podejmując decyzje, które mają nagle zmienić nasze życie, pod wpływem impulsu zapominamy lub chcemy zapomnieć o tym, że w większości przypadków kończy się to powrotem do starych nawyków i uczuciem porażki. Rzucanie się na głęboką wodę sprawia, że mózg jeszcze bardziej wycofuje się w strefę komfortu z tej prostej przyczyny, że nie lubi gwałtownych zmian i nie jest do nich przystosowany. Gdyby był, nasza osobowość, charakter, zachowanie zmieniałyby się zbyt gwałtownie, często, w sposób niezrównoważony, nieobliczalny, a tymczasem nasz umysł cechuje względna stabilność i powolny proces programowania. Wynika z tego, że jedynym skutecznym sposobem wprowadzenia zmian jest stopniowe kształtowanie nowych nawyków.
   
   Mininawyki to wyjątkowa strategia działająca w zgodzie z naturalnymi procesami zachodzącymi w mózgu. Stephen Guise uświadamia nas, że nie musimy walczyć z naszym umysłem. Powinniśmy jedynie zrozumieć w jaki sposób funkcjonuje i zastosować metody, które siłą rzeczy muszą okazać się skuteczne.
   
   Książka przystępnie objaśnia proces kształtowania się nawyków oraz ich wpływ na nasze życie, uczy jak wprowadzać i wzmacniać nowe, robić to w sposób elastyczny, zmniejszać opór przed zmianą, rozszerzać strefę komfortu, przestać polegać na motywacji, która ze względu na swój zmienny poziom nie może być fundamentem procesu wprowadzania trwałych zmian, pokazuje jak wykorzystać i wzmacniać siłę woli, wykonać pierwszy krok, w jaki sposób ustanawiać cele, aby wykluczyć porażkę. Zaczyna się od kilku minut dziennie. To niewiele i naprawdę stać na to każdego. Spróbuj tej techniki, a zobaczysz, jak mała zmiana wywołuje wielki efekt.

więcej recenzji

ukryj recenzje