Słowo i miecz

Recenzje książki: Słowo i miecz (31) Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.

1. Aleksandra Zawadzka (DEPRECATED)

   Lady Lark po swojej matce odziedziczyła dość niebezpieczny, a zarazem cudowny dar, który sprawia, że może używać Słów. Jednak w tych czasach jest to niemożliwe, by ktoś więcej mógł się o tym dowiedzieć, stad życie dziewczyny jest od samego początku skrupulatnie obserwowane, by nie stała się jej krzywda. Jednak nieszczęście spotkało ją jak i jej matkę, gdyż na jaw wszystko wyszło podczas odwiedzin samego króla. Lady Meshara zginęła od miecza , wypowiadając ostatnim tchnieniem Słowa, które miały uratować i ochronić jej malutką córkę. Od tamtego momentu jej losy były związane z jej ojcem Lordem Corvynem, u którego jak w złotej klatce nie ma dostępu niczego poza murami domu, jeśli w ogóle to miejsce tak można nazwać, tutaj dorasta, uczy się manier, mądrości i wielu innych w jej życiu niezbędnych rzeczy, które nie raz na pewno uratują jej własne życie. Jednak nad krajem, w którym żyje wiszą czarne chmury, które tylko oznaczają jedno, wojna. Może ze sobą przynieść mordercze w skutkach straty, jeśli nikt nie obroni ludzi przed okropnymi, skrzydlatymi Volgarami. Z tego powodu Lark wie, że nie może już więcej się kryć i to również w jej rekach leżą losy całego kraju, posiadając w sobie tak wielką moc.

2. Agnesja-recenzje.blogspot.com Agnieszka Stoppel

   Gdybyście zapytali mnie o ulubionego autora, bez wahania powiedziałabym, że moje serce skradła Amy Harmon. A to wszystko przez „Prawo Mojżesza”, książkę nieidealną, ale taką, która dotknęła mnie do żywego. Sam styl autorki pokochałam za to, jak w niepozorny sposób przemyca ogromne emocje, ukrywa je gdzieś pomiędzy wierszami. Gdy tylko pojawiła się zapowiedź „Słowa i miecza”, mało nie podskoczyłam z ekscytacji. Byłam niezmiernie ciekawa, czy autorka zachwyci mnie po raz kolejny, ale tym razem w fantastyce. I przyznać muszę, że się nie zawiodłam. Lady Lark odziedziczyła po swojej matce Dar, wielce niebezpieczny i niepożądany w królestwie. Wszelka magia jest tam srogo karana, tak więc matka robi wszystko, co w jej mocy, aby dar Słów jej małej córeczki nie wyszedł na jaw. Niestety, Lark jednego dnia traci matkę i wolność. Zostaje zamknięta jako zakładniczka króla i… milczy. Aby zachować swoje życie, postanawia posługiwać się gestami, tak by jej Dar już nigdy się nie ujawnił. Tymczasem królestwo Jeru staje do wojny ze skrzydlatymi Volgarami żądnymi ludzkiej krwi. Lark zdaje sobie sprawę, że nie może żyć w zamknięciu i nic nie robić. Zaczyna rozumieć, jak wielką moc ma jej Dar i w jaki sposób może go wykorzystać… Amy Harmon znam już z romansów, jednak w przypadku tej powieści, wątek miłosny gra rolę poboczną. Prym wiedzie fantastyka i kreacja świata przepełnionego zakazaną magią, a to wyszło autorce cudownie. Już przy „Prawie Mojżesza” można było wyczuć umiejętność przystosowania się Amy do różnych gatunków, ponieważ to był swoisty mix. „Słowo i miecz” potwierdza owe wrażenie, ponieważ autorka świetnie poradziła sobie z kreacją nowego świata i magii, o jakiej jeszcze nie czytałam. Ludzie w krainie Jeru mogą bowiem mieć przeróżne Dary – poczynając od uzdrawiania, poprzez zamianę w zwierzęta, wiązanie przeznaczenia, kończąc na zamianie przedmiotów w inne. Magiczna umiejętność Lark jest czymś świeżym i nowym, a powiedzenie, że słowo ma moc, nabiera tutaj zupełnie dosłownego znaczenia. Do tego, standardowy już, ale jakże sprawdzony, motyw wojny między krainami, a także nieoczywisty wątek romantyczny. W pewnym sensie zakazany, ale to już bardziej skomplikowana sprawa. Czyli mamy wszystko to, co w młodzieżowej fantastyce najlepsze. Główna bohaterka jest postacią, która ewoluuje. Z początku widzimy ją cichą, wycofaną, niepewną, ale w tym zamknięciu kształci się w niej nowa silna osobowość. Usta milczą, ale Lark jest uważną obserwatorką, mądrzeje i sprawnie łączy fakty. Dlatego przez pierwszą część powieści można mieć wrażenie, że nie potrafi podejmować racjonalnych decyzji. Potem jest zaś coraz lepiej i Lark daje się lubić. Ja w pewnym momencie zaczęłam jej bardzo kibicować, zżyłam się z nią i automatycznie jeszcze silniej przeżywałam całą historię. Tiras również skradł moje serce, a ta dwójka razem… To jest dopiero połączenie! Moja pełna sympatia dla tych postaci sprawiała, że wnikałam w tej świat coraz bardziej i bardziej. „Słowo i miecz” przypomina momentami baśń, ma wiele uroku i przyciągającego klimatu, który udzielił mi się już od pierwszych stron. Zarówno emocjonalność między bohaterami, jak i umiejętna kreacja świata, to największe plusy powieści i to one sprawiają, że książkę można pochłonąć jednej nocy. Do tego zwroty akcji, zwłaszcza dynamiczny wątek wojny, napędza historię, na koniec zaś jest spore przyspieszenie. Nie mogę się doczekać drugiej części. Jeżeli jeszcze nie znacie Amy Harmon, to koniecznie musicie to nadrobić. Bez względu na to, czy wybierzecie fantastykę, czy któryś z romansów - nie pożałujecie.

3. www.instagram.com/katherine_the_bookworm/

   Dziś zapraszam was na "Słowo i miecz" autorstwa Amy Harmon. Na samym początku lektury znajduje się mapa oraz słowniczek wymowy, który ma ułatwić czytelnikowi poruszanie się po książce. Sama powieść zalicza się do gatunku fantastyki, więc zdecydowanie jest dla kogoś kto lubi czytać o dziwnych stworzeniach, magii i nadprzyrodzonych zdolnościach. Jak sama autorka mówi na początku książki: "Pisanie tej powieści było dla mnie magicznym przeżyciem - być może dlatego, że sama zawsze marzyłam o posiadaniu nadprzyrodzonych mocy, o wielkiej miłości u boku króla i ratowaniu świata! Jeśli mamy ze sobą coś wspólnego, na pewno utożsamisz się z Lark, obiecuję." Mała Lady Lark w ciągu jednego dnia traci wszystko, co było dla niej ważne w życiu - matkę, magię i głos. Żyje w świecie, który nie sprzyja ludziom takim jak ona - obdarzonym. Pierwotnie przy powstaniu świata było ich tylko czworo - Prządka, Zmieniacz, Uzdrowiciel i Powiadaczka. Prządka potrafiła własnymi dłońmi uprząść niemalże wszystko z każdej materii, Zmieniacz umiał przybrać kształt dowolnego zwierzęcia, Uzdrawiacz leczył ludzi a Powiadaczka potrafiła zobaczyć przyszłość oraz władać Słowem. Na przestrzeni lat dary mieszały się ze sobą i ludzie byli obdarzeni więcej niż tylko jednym z nich. Nasza mała, niema bohaterka, była Powiadaczką. W momencie śmierci lady Meshara zadbała o bezpieczeństwo córki mówiąc lordowi Corvyn, że będzie bezpieczny tylko wtedy jeśli Lark również, a samej dziewczynce zablokowała zdolność mowy i posługiwania się magią "Wchłoń, ma córko, wchłoń, jedyna, słowa, które chcą wypływać. Ukryj je głęboko w duszy, nim dojrzeją, ich nie ruszaj. Zamknij się na moc Ci daną. Nim nadejdzie ta godzina, niech nie leczą i nie ranią. Nawet jeśli będzie trzeba, nie kuś piekła ani nieba. Ucz się, aż się nie rozwiniesz. Zamilcz córko, a przeżyjesz." Ojciec zamiast zatroszczyć się o swoje dziecko po stracie matki, jeszcze bardziej ją znienawidził. Dziewczynce pozostały tylko zwierzęta i jej wierny opiekun troll - Boojohni. W ciągu jednego dnia zmienia się wszystko. Król Tiras ze swym oddziałem żołnierzy przybywa do Corvyn żeby upomnieć lorda za brak wsparcia w walce z Volgarami. Spotyka w drodze do jego posiadłości lady Lark i zabiera ją, początkowo jako kartę przetargową, ale później okazuje się że miał w tym kompletnie inne cele. Dziewczyna zamieszkuje w pilnie strzeżonej wieży zamku. Próbuje na początku posługiwać się na migi. Pewnego dnia jednak zbyt głośno i precyzyjnie formułuje swoje myśli w głowie a król Tiras je... słyszy. Od tej pory zaczyna się porozumiewać z dziewczyną właśnie w taki sposób. Ku swojemu zaskoczeniu Lark formułując swoje myśli w głowie zauważa, że potrafią one działać z mocą. Nie potrafiła uzdrowić króla, ale słowami w myślach potrafiła nakazać jego ciału aby się uleczyło. Poznajemy w trakcie całej fabuły dużo większą ilość ludzi obdarzonych. Co zaskakujące, Ci którzy są najbardziej za wytępieniem wszystkich osób szczególnie uzdolnionych sami mają największe sekrety. Lark i Tiras bardzo zbliżają się do siebie. Ciężko się zorientować jakiego dokładnie typu mają relacje, natomiast nie pozostawia wątpliwości, że zaczyna iskrzyć. I to dosłownie 😃. TIras uczy ją pisać i czytać a tym samym pomaga Lark się rozwinąć. "Ucz się, aż się nie rozwiniesz." Akcja powieści toczy się dość szybko, co bardzo mi się podobało. Tekst wciąga i niemalże niemożliwym jest się od niego oderwać. Intryguje mnie postać przyrodniego brata Tirasa - Kjella. Cały czas się zastanawiałam co dokładnie kieruje tym człowiekiem, kim w rzeczywistości jest i co myśli. W tej książce niestety nie dane mi było dużo się dowiedzieć na ten temat, ale zaczęłam czytać drugą część, w której jak się okazuje Kjell jest jednym z głównych bohaterów. Bardzo mocno w lekturze zostaje podkreślona waga wypowiadanych słów. Słowo może uzdrowić, zranić, pomóc, odmienić, wlać nadzieję, ale też zabić. Trzeba być bardzo ostrożnym w wypowiadaniu słów. Słowa mają moc. I to nie tylko w książkach, w których wszechobecna jest magia. Każde słowo - ma moc.

4. blackcrow87.wordpress.com Ewelina Chojnacka

   "Żywe bowiem jest słowo, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca." Jestem pod wielkim wrażeniem tej książki. Jest naprawdę nieziemsko magiczna i nietuzinkowa. Czytałam już wiele książek tej autorki, ale „Słowo i miecz” okazało się dla mnie prawdziwą bombą wrażeń, która pochłonęła moje serce magią miłości i przeznaczenia. Kocham fantastykę! A jeszcze bardziej kocham w niej to, że zawsze potrafi mnie czymś nowym zaskoczyć. Nie istnieją dla niej żadne granicę wyobraźni. Bramy do jej świata, wciąż stoją szeroko otwarte. Co wywołuje w nas, radosne bicie serca. Fabuła i styl: Fabuła książki jest według mnie bardzo nietuzinkowa i unikatowa. Uwielbiam baśniowe fantasy, które otulone zostało nutką słodkiej tajemnicy. Dzięki temu, moja wyobraźnia szaleje, nie mogąc doczekać się więcej niezapomnianych wrażeń i emocji. Natomiast, jeśli chodzi o styl Pani Harmon, to moim zdaniem jest on nie tylko niesamowicie lekki i płynny, ale i także wypełniony przeogromną dawką emocjonalnej adrenaliny, która… Kusi… Intryguje… I oczarowywuje…. Siłą swojej niecodziennej miłości, przyjaźni i nadziei. Bohaterowie: LARK – to cudowna dziewczyna, której słowa mają w sobie nieposkromnioną magię istnienia. Gdy je wypowiada, one ożywają i stają się prawdą. Lark jest Powiadaczką – obdarzoną, która odziedziczyła po matce dar mówienia. Jej zdolności są dla niej zarówno, błogosławieństwem, jak i przekleństwem. Wojna w Jeru nabiera brutalnego tempa, a w sercu dziewczyny zaczyna rodzić się słodka miłość, która przywraca jej słowa. Czy słowo jej w stanie ocalić świat, nie łamiąc przy tym serca? TIRAS – to przystojny, młody król, który po śmierci swojego ojca, przejął władzę nad Jerenem. Odkąd tylko pamięta, jego los łączył się zawsze z niebem, które wzywało go do siebie swoją bolesną tęsknotą. Na domiar złego, wojna zbliża się do kraju wielkimi krokami. Czas pokoju właśnie dobiegł końca i do bram zamku zbliża się okrutna śmierć. Siła miecza już nie wystarcza, aby ochronić kraj przed brutalnym złem. Jedynym ratunekiem okazuje się słowo, które może zmienić wszystko. Czy słowo jest w stanie ocalić świat, nie zabierając przy tym życia? Szata graficzna: Moim zdaniem, okładka książki „Słowo i miecz” jest przepiękna! Emanuje od niej nie tylko kojące ciepło przygody, ale i także nietuzinkowa magią miłości. Wszystko w niej aż krzyczy od nadmiaru niezapomnianych wrażeń i emocji. Ta okładka, naprawdę ma w sobie moc, która zachwyca duszę czytelnika. Ja sama, nie potrafię oderwać się od niej, nie wzdychając przy tym z radosnym uśmiechem. Podsumowanie: „Słowo i miecz” to niesamowicie wciągająca i trzymająca w napięciu historia, która nie tylko oczaruje cię magią swojej nietuzinkowej miłości, ale i także siłą swoich niepowtarzalnych emocji, które niczym przepiękna piosenka, rozbrzmieją w głębi twojego serca. Polecam gorąco!

5. thievingbooks.blogspot.com ELLIE MOORE

   "Mówisz, że wybrałem cię, bo jesteś dla mnie przydatna. I tak było. Ale wiem jedno, Lark. - Głos mu się załamał, gdy wypowiedział moje imię, ale nie przerwał. - Kochałem cię w każdej chwili każdego dnia i będę cię kochał, dopóki nie przestanę istnieć. Jako ptak, mężczyzna czy król-kocham cię i zawsze będę cię kochał." Magia, która nie zawsze jest szczera. Miłość, której przeznaczeniem jest walka o miejsce w świecie. Wojna, która wszystko niweczy. Oto Amy Harmon w nowym, fantastycznym wydaniu. Czy i tym razem autorce uda się wzbudzić w czytelniku lawinę emocji? Bez wątpienia Amy Harmon potrafi operować słowem. W prostej historii odnajdziecie tym samym mnóstwo wartych zapamiętania cytatów, opisy miejsc będą plastyczne i realne w taki sposób, że zamykając oczy znajdziecie się w centrum wydarzeń a bohaterowie otrzymają cechy wiarygodnych, pełnokrwistych postaci, których śmiało można lubić lub przeciwstawiać się błędnym wyborom jakich dokonują. Za tym wszystkim kryją się głębsze emocje, bo słowo w tej historii odgrywa kluczową rolę i potrafi wpłynąć na czytelnika w zaskakujący sposób. Potrzeba jednak chwili, by odnaleźć się w fabule. Autorka rzuca nas w wir akcji bez większego wstępu, a mnogość wątków i postaci wymaga od nas sporego zaangażowania, dlatego początkowo czytelnik może czuć lekki dyskomfort. Jednak im dalej z fabułą, tym akcja staje się jaśniejsza, łatwiej rozróżniamy poszczególnych przedstawicieli wybranych darów i wiemy, na co możemy się przygotować, gdy pojawiają się na pierwszym planie. Od razu wszystko staje się ciekawsze i - jak się okazuje - łączy się w klarowną, kompletną całość, która daje wiele satysfakcji. W krainie Jeru wszyscy wiedzą, że posiadanie mocy nie jest dobre. Najboleśniej przekonała się o tym Lark, córka Powiadaczki, gdy pewnego dnia ujawniła swój dar przed obliczem króla. To sprowadziło wielkie nieszczęście na jej rodzinę i nieodwracalnie zmieniło losy dziewczyny. Lark zamknięta w złotej klatce, mimo arystokratycznego pochodzenia, nie wymawia słów, nie czyta, nie pisze. Wszystko zmienia się za sprawą króla Tirasa, który porywa dziewczynę i odkrywa krok po kroku drzemiący w niej dar. Tylko czy nie odwróci się to wszystko przeciwko niemu? Czy nić wzajemnego porozumienia jaka połączy tą dwójkę będzie miała szansę przetrwania? Można zauroczyć się tą historią i to szybciej niż przypuszczacie. Napisana z pomysłem, wykonana z lekkością i wciągająca na całego, zabiera nas w podróż po bezkresnych krainach, w których nietypowe stwory odnalazły swoje miejsce. Na swojej drodze główna bohaterka spotka paskudne trolle i skrzydlate Volgary, stawi czoła królowi jakże różnemu zachowaniem od swojego ojca i odkryje siebie na nowo - to wszystko w pełnej zaskakujących zwrotów akcji fabule, w której bunt odegra kluczową rolę. "Słowo i miecz" to powieść o miłości, dążeniu do szczęścia, poszukiwaniu siebie w mrokach demonów. Niepozorna, ale jakże pięknie napisana. Przekonuje klimatem, wabi oryginalnością, trzyma przy sobie widmem nadchodzącej klęski. Nowa powieść Amy Harmon to nietuzinkowa propozycja dla wszystkich poszukujących świeżości pośród młodzieżowych lektur, gdzie trudna miłość i wojenne starcia odgrywają kluczową rolę. Niezwykle wiarygodna i baśniowa jednocześnie.

6. Aleksandra Zawadzka (DEPRECATED)

   Lady Lark po swojej matce odziedziczyła dość niebezpieczny, a zarazem cudowny dar, który sprawia, że może używać Słów. Jednak w tych czasach jest to niemożliwe, by ktoś więcej mógł się o tym dowiedzieć, stad życie dziewczyny jest od samego początku skrupulatnie obserwowane, by nie stała się jej krzywda. Jednak nieszczęście spotkało ją jak i jej matkę, gdyż na jaw wszystko wyszło podczas odwiedzin samego króla. Lady Meshara zginęła od miecza , wypowiadając ostatnim tchnieniem Słowa, które miały uratować i ochronić jej malutką córkę. Od tamtego momentu jej losy były związane z jej ojcem Lordem Corvynem, u którego jak w złotej klatce nie ma dostępu niczego poza murami domu, jeśli w ogóle to miejsce tak można nazwać, tutaj dorasta, uczy się manier, mądrości i wielu innych w jej życiu niezbędnych rzeczy, które nie raz na pewno uratują jej własne życie. Jednak nad krajem, w którym żyje wiszą czarne chmury, które tylko oznaczają jedno, wojna. Może ze sobą przynieść mordercze w skutkach straty, jeśli nikt nie obroni ludzi przed okropnymi, skrzydlatymi Volgarami. Z tego powodu Lark wie, że nie może już więcej się kryć i to również w jej rekach leżą losy całego kraju, posiadając w sobie tak wielką moc.

7. Amandaasays.blogspot.com Amanda Truskolawska

   LARK WŁADA SŁOWAMI Lark nie jest zwykłą dziewczyną. Ma dar słów - potrafiła nadawać im znaczenie, ożywiać nimi przedmioty i nie tylko. Jednak jej umiejętności pozostawały w ukryciu przez tak długi czas, że nawet ona nie była ich w pełni świadoma. Jej matka, zabita przez laty przez króla Powiadaczka, chcąc ochronić córkę przed okrutnym światem, zabroniła jej mówić, a jej losy związała z ojcem, który w obawie o swoje życie strzegł dziewczynki jak oka w głowie. Jednak przez pewien niefortunny splot wydarzeń dziewczyna znajduje się na dworze króla Tirasa - syna zabójcy jej matki. Czym zostało to spowodowane? I jak Lark poradzi sobie w nowym otoczeniu? A dodając do tego ataki przerażających Volgarów już wiadomo, że nie sposób się będzie nudzić. Nasza bohaterka wprawdzie nie jest szczególnie silną postacią, jednak ma ciekawy charakterek i udało mi się ją polubić. Nie była ani mimozą, ani zbyt hardą kobietą - była w sam raz. Bardzo interesowało mnie, czy uda jej się poznać dokładnie swój dar i jak potoczą się jej losy na dworze króla. I przyznam - spodobało mi się to, co zaserwowała autorka! KRÓL TIRAS NIE JEST TAKI, JAK OJCIEC? Jego ojciec siał strach, dręczył Obdarzonych, a jedną z nich zabił na oczach maleńkiego dziecka i swojego nastoletniego syna. Jaki jest więc Tiras? Czy taki sam jak ojciec, a może zupełnie inny? Trzeba przyznać, że jest to postać niezwykle ciekawa - zarówno ze względu na charakter, jak i swoją przypadłość. Polubiłam go i kibicowałam mu, chociaż nie zdradzę Wam jego motywów - niech te pozostaną tajemnicą do czasu Waszej lektury! Trzeba też przyznać, że miłośniczki przystojnych bohaterów męskich będą miały do kogo wzdychać - Tiras zdecydowanie do takich należy! ;-) BAŚŃ O CUDACH I POTWORACH Amy Harmon stworzyła piękną i niezwykle klimatyczną historię, utrzymaną w formie podobnej do baśni - z magicznymi mocami, tajemnicą, klątwą, niecodziennymi istotami i piękną miłością. I chociaż wielu wątków można się spokojnie domyślić, to jednak jest to ten typ opowieści, w którym zupełnie nam to nie przeszkadza. Nasza autorka może i pokusiła się o fantastykę, jednak przemyciła w niej wiele prawd o ludziach i o tym, jak traktują się nawzajem. Jacy bywają zazdrośni, okrutni, nieludzcy. Przyznam, że początkowo nieco się obawiałam tej lektury, bo panią Harmon znam z powieści obyczajowych, jednak już po kilku stronach moje obawy się rozmyły i zachwyt utrzymał się do samego końca. Ta autorka każdą historię przemieni w złoto, niczym Prządki z jej książki. STRUKTURA Książka podzielona jest na numerowane rozdziały, w których narrację powierzono naszej Lark. Było to zgrabne posunięcie, gdyż mogliśmy dzięki temu dostać się do głowy niemej dziewczyny i lepiej poznać jej myśli i uczucia. Podobał mi się również styl pisania, tak bardzo charakterystyczny dla Amy Harmon. Niby prosty, a jednak w jakiś sposób barwny i ciepły. Taki, że każde słowo wręcz spijało się ze stron. Miłośnicy estetycznych wydań również znajdą coś dla siebie, gdyż każdy rozdział zaczynał się pięknym ozdobnikiem z ptakiem, a także pojawiały się graficzne przerywniki poszczególnych wątków, co umilało lekturę. Pojawiła się również mapa, która pomogła mi ułożyć sobie w głowie wszystkie miejsca, o jakich wspominano, jednak szkoda, że była tak mała - spokojnie można było rozbudować ją na dwie strony. Pojawił się minus, to może teraz czas na kolejny plus? A jest nim zdecydowanie krótki przewodnik po wymowie nazw własnych na początku książki. Było to niezwykłym ułatwieniem, bo chociaż większość imion, czy nazw ziem była dosyć łatwa do przeczytania, to kilka jednak bez podpowiedzi stanowiłoby niezłą zagwozdkę. PODSUMOWUJĄC Słowo i miecz to przepiękna i przepełniona ciepłem historia o ludziach i ich mrocznych i jasnych stronach. Utrzymana w konwencji baśni, z ciekawym pomysłem na fabułę i kreację bohaterów, może nie ma pokaźnych rozmiarów, jednak niczego jej to nie ujmuje. Książkę czytało mi się niezwykle dobrze i płynnie, a spora w tym zasługa stylu pisania autorki. Już nie mogę doczekać się drugiego tomu i tego, co zaserwuje nam w nim Amy Harmon. Serdecznie polecam! Komu? Nie tylko miłośnikom pióra Harmon, ale też i fanom połączenia odpowiednio poprowadzonego romansu z delikatną nutą fantastyki.

8. http://ksiazkatooknonaswiat.blogspot.com/ Barbara Augustyn

   Po tym jak Bóg stworzył światy, dał swoim czterem dzieciom specjalny Dar – Słowo. W ten sposób powstali pierwsi z Prządek, Zmieniaczy, Uzdrowicieli i Powiadaczy. Ich Słowa miały wielką moc, lecz z czasem oni sami i ich potomstwo zaczęło używać Darów w niewłaściwy sposób, czyniąc tym wiele złego. W efekcie magia została zakazana, a Obdarzeni bezwzględnie eliminowani. Taki los spotkał lady Mesharę, która zginęła od królewskiego miecza na oczach małej córki i męża. Lark odziedziczyła po matce Dar, ale ostatnie słowa Meshary nakazały jej milczenie. Lark była posłuszna. Dorastała, nie rozmawiając z nikim. Ale gdy do granic królestwa zbliża się armia okrutnych Volgarów, a Lark zostaje porwana na dwór króla Tirasa, będzie musiała zdecydować, co zrobić z mocą, która w niej drzemie. Magia Słów Amy Harmon, wymyślając system magii opisany w „Słowie i mieczu” odwołała się do jednej z najstarszych i najbardziej znanych zasad – to słowa rządzą światem, są podstawą kreacji. Znajomość słów, prawdziwego imienia, jest oznaką władzy. Ma to wiele wspólnego z biblijnym Logos, z którego wywodzi się świat. Najsłynniejszy system magii oparty na słowach przedstawiła Ursula K. Le Guin w „Ziemiomorzu”. Także w powieści Harmon ten w gruncie rzeczy prosty pomysł świetnie się sprawdza. W baśniową historię zostają wplecione jak najbardziej poważne problemy z tolerancją odmienności na czele. Obdarzeni zostali odrzuceni, ponieważ królowie wojownicy chcieli, by wszyscy byli tacy sami, a nie wyjątkowi na swój sposób. Słowa są Darem, nie przekleństwem i tylko od nas samych zależy jak wykorzystamy to, co zostało nam ofiarowane. Ów wybór i wynikające z tego konsekwencje to jeden z najważniejszych tematów książki. Zwłaszcza, że mamy tu dwie pary bohaterów, których postępowanie jednoznacznie umiejscawia ich po jasnej i ciemnej stronie mocy. Ale wszystkie dzieci Stwórcy, niezależnie od swoich zdolności, otrzymały prawo wyboru. (…) Prawdziwą miarą człowieczeństwa jest to, co dana osoba zrobi ze swoimi darami (s. 285). Baśń i Young Adult Kompozycja powieści jest typowa dla nurtu Young Adult. Mamy więc główną bohaterkę, którą obserwujemy w przełomowych momentach jej życia. Tylko ona jedna dysponuje siłą zdolną zmienić świat, a cała historia jest przedstawiona z jej punktu widzenia. Dużą rolę odgrywa także wątek romantyczny, który jest jednak dobrze napisany i ma w sobie sporo baśniowego uroku. To dobrze, gdyż powieści YA często kuleją w tym punkcie. Harmon nie pokusiła się o wprowadzenie trójkąta miłosnego, co także zaliczam na plus. Historia Lark ma w sobie bardzo dużo elementów baśniowych. Odwieczna walka dobra ze złem rozgrywająca się w baśniowej krainie zamieszkanej przez niezwykłe istoty (na czele z sympatycznym trollem Boojohnim) kończy się tak, jak powinna zakończyć się w baśniach. Poświęcenie, wiara w zwycięstwo dobra nad złem przynosi odpowiednie skutki. Dzięki temu świat staje się lepszy i piękniejszy. Elementy, z których złożona jest historia Lark i Tirasa, pochodzą z baśni które dobrze znamy. Wszak uwięzienie królewny w wieży to jeden z najbardziej znanych i rozpoznawalnych motywów. A przędzenie złota ze słomy i władza, którą niesie poznanie imienia świetnie znamy z opowieści o Rumplesztyku. Takich nawiązań jest oczywiście o wiele więcej. Do kompozycji powieści nie można mieć zarzutów. Historia jest domknięta i – jak to w baśniach bywa – zatacza koło. Słowa wypowiedziane na początku przez Mesharę okazują się być jak najbardziej prawdziwe, jednak ich dokładny sens ujawnia się dopiero w trakcie czytania powieści. Jeżeli szukacie romantycznej, baśniowej historii, „Słowo i miecz” Amy Harmon z pewnością przypadnie wam do gustu. W tej książce bardzo podoba mi się fakt, że niesie ze sobą jak najbardziej realne przesłanie, które wcale nie gubi się w trakcie czytania. Walka dobra ze złem rozgrywająca się w fantastycznej scenerii odwołuje się do wartości jak najbardziej uniwersalnych. Jej fundamentem jest przeświadczenie, że tylko my sami możemy decydować o naszym życiu i wykorzystaniu darów, jakie otrzymaliśmy.

9. Zaczytanawniesamowitychksiazkach.blogspot.com Klaudia Grabowska

   Nauka to potęgi klucz - słyszymy te słynne, ale jakże prawdziwe powiedzenie, od małego. Dziadkowie, rodzice, nauczyciel zawsze powtarzają te słowa. Na początku ich nie rozumiemy. Zastanawiamy się, co takiego da nam zdobycie wiedzy. Przecież bez niej również możemy funkcjonować, prawda? Jesteśmy zmuszani do przyswajania informacji, na pierwszy rzut oka, niepotrzebnych, zbędnych. Co w naszym życiu zmieni poznanie nazwiska osoby, która pierwsza postawiła stopę na księżycu? Dlaczego każdy mówi, że matematyka jest potrzebna w naszym dalszym istnieniu? Nie dostrzegamy tego, że wiedza pozwala nam na przekraczanie granic. Co byśmy bez niej zrobili? Czy potraficie wyobrazić sobie świat, w którym nie musimy się uczyć? Czyż nie istnielibyśmy wtedy tylko po to, aby wegetować? Nauka poszerza nasze horyzonty, pomaga lepiej zrozumieć otaczający nas świat i uczy, jak wyciągać wnioski na podstawie zebranych danych. Dzięki niej poznajemy planetę, na której mieszkamy oraz samych siebie. Budujemy własną świadomość, podejmujemy decyzję, które, choć czasami są złe, to pozwalają zrozumieć, jak nie popełniać błędów w przyszłości. Czy świat mógłby istnieć bez nauki? Czy potraficie sobie to wyobrazić? Fantastyka to jeden z moich ulubionych gatunków literackich. Magiczne stworzenia, nadzwyczajny świat, nietuzinkowi bohaterowie - od dziecka zaczytuję się w powieściach mogących ukazać mi inny, wymyślony świat. Niestety ostatnio fantastyka niezbyt często gości w moich rękach. W ciągu ostatniego roku przerzuciłam się głównie na romanse, ale mimo to nie zapominam o gatunku, który ukształtował moje postrzeganie świata. Powieść Amy Harmon pt. ,,Słowo i miecz" pozwoliła mi przenieść się do tak dawno nie odwiedzanych, magicznych światów i przypomniała o tym, co takiego wprowadza w moje życie fantastyka. Niezwykle wciągająca, niesamowicie skonstruowana, poruszająca serce historia młodej kobiety, która posiada niebezpieczny dar władania słowami. Autorka stworzyła książkę, której nie można się oprzeć, ponieważ przyzywa do siebie czytelnika swoją magią. Zapraszam do zapoznania się z recenzją! ,,Żywe bowiem jest słowo, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca." Mała Lady Lark odziedziczyła po swojej matce Dar — potrafiła bowiem używać Słów. W świecie, w którym nawet najszlachetniejsza magia była grzechem karanym śmiercią, był to niezwykle niebezpieczny sekret. Matka Lark, szlachetna Lady Meshara, starała się ze wszystkich sił chronić córkę i utrzymywać jej moce w tajemnicy. Niestety któregoś dnia, podczas odwiedzin samego króla, przypadkowo wyszły na jaw. Lady Meshara zginęła od karzącego miecza króla. Łapiąc ostatnie tchnienie, użyła Słów. Aby zapewnić córce ochronę, związała jej losy z losem ojca — Lorda Corvyna. Od tej pory Lark dorastała pilnie strzeżona, niczym w złotej klatce. Nie rozmawiała z nikim, jak przykazała jej umierająca matka, porozumiewała się gestami. Uważnie słuchała i rozwijała w sobie mądrość, cierpliwość i ostrożność — pilnie obserwowała, co dzieje się w posiadłościach ojca i w całym kraju. Tymczasem do granic kraju zbliżała się wojna. Bezlitosne, skrzydlate Volgary mordowały wszystkich, szukając krwi i wysysając życie. W ciszy zamkniętej komnaty Lark urosła w siłę i zrozumiała, że nie może w nieskończoność ukrywać swoich mocy... Sięgnij po tę książkę i wejdź do świata magicznych słów, dzielnych rycerzy i mściwych wrogów. To piękna baśń o młodych bohaterach splątanych srebrnymi nićmi czarów i przeznaczenia! A gdy Ptaszek wyszepcze Słowa, stać się może wszystko... ,,- To jest książę. - Książę? - Tak. Książę Laleczek. Potrafi latać. - Bez skrzydeł? - Tak. Nie trzeba mieć skrzydeł, aby latać - wyszczebiotała, powtarzając coś, co jej kiedyś powiedziałam." Lady Lark od dziecka posiadała pewien dar, umiejętność niezwykle niebezpieczną, która w niepowołanych rękach mogłaby zniszczyć cały świat. Lady Meshara bała się o swoje maleńkie dziecko. Odziedziczona po niej moc, w rękach kilkuletniej dziewczynki mogła spowodować nieodwracalne szkody. W kraju, gdzie jakikolwiek przejaw magii był surowo karany, obdarowani strzegli swych tajemnic nawet przed najbliższą rodziną. Niezwykle silna matka małej Lark starała się chronić córkę przed niebezpieczeństwem, które groziło jej ze wszystkich stron. Niestety, pewnego dnia w zamku Lorda Covyna pojawił się okrutny król wraz z kawalerią. Tajemnice rodziny wyszły na jaw, a Lady Meshara, aby chronić swe dziecko, przyjęła na siebie gniew władcy. Ginąc od bezlitosnego miecza, ostatnim tchem związała losy córki z jej ojcem, a dziewczynce kazała obiecać, że już nigdy nie użyje słów - daru mogącego wpływać na wolę innych i sprawiać, iż każda istota żywa czy martwa wypełniała rozkazy wypowiadającej czary. Król dzięki poświęceniu Lady Meshary nie dowiedział się o umiejętnościach dziewczynki, a Lark przez wiele lat była pilnie strzeżona przez poddanych ojca, który bał się o swój żywot. W osamotnieniu nie mogącą porozumiewać się z nikim słowami, dziewczynka zmieniała się w młodą kobietę pełną cierpliwości, pokory i mądrości. Lady Lark uważnie obserwowała otoczenie, a traktowanie jej jako ułomną pomogło zachować dar słów w tajemnicy. Uciekając pewnej nocy do lasu, Lark natrafiła na rannego orła. Nie mogąc mu pomóc, postanowiła ukoić jego ból intencjami wysyłanymi do jego serca. Choć młoda kobieta nie mogła mówić, to potrafiła przemawiać duszą do innych stworzeń. Lark chciała pomóc mu przejść do innego świata, ale zasnęła, a gdy się obudziła, ślad po dostojnym orle zaginął. Wracając do domu, przypadkiem wpadła pod kopyta królewskiego konia, który przywiózł na swoich barkach młodego władcę Jeru - Tirasa. Król przyjechał do Lorda Corvyna, aby przypomnieć mu o zobowiązaniach dworu w trakcie wojny z bestialskimi potworami - Volgarami. Tiras, aby zmusić Lorda Corvyna do udzielenia pomocy zbrojnej, postanowił zabrać ze sobą jego jedyną córkę - niepozorną Lady Lark. Lark zostaje wrzucona do świata, który pełen jest cierpienia i śmierci. Dziewczyna wie, że władca Jeru nie ma szans w starciu z potworami. Moc słów rosła w sercu dziewczyny przez wiele lat, ale teraz nadszedł czas, aby jej użyć. Lark zaczyna pojmować, że dar, którym została obdarzona, nie jest grzechem, a potężną mocą mogącą zapewnić bezpieczeństwo ludzkości. Obdarowana będzie musiała zdecydować czy nadal żyć w kłamstwie, aby chronić swe życie, czy złamać przysięgę złożoną matce w chwili jej śmierci, i użyć mowy, aby pokonać Volgary. Czy dziewczyna zaryzykuje własnym życiem i użyje swego daru? Jakie sekrety skrywa władca Jeru? Lark wejdzie do świata, gdzie słowa mogą pokonać nawet śmierć... ,,Zachwiałam się i oparłam o niego, niezdolna do pohamowania się. A potem opadłam na podłogę. Zimne kamienie niemożliwie gładko przywierały do policzka. Dłonie same oderwały się od królewskiego ciała i wchłonęła mnie ciemność, która wypłukała wszelką świadomość." ,,Słowo i miecz" to niezwykle pasjonująca powieść opowiadająca o losach Lady Lark - młodej kobiety posiadającej dar słów, który pozwala jej przejmować kontrolę nad każdą rzeczą, jak i istotą żywą. Amy Harmon ukazuje czytelnikowi zapierający dech w piersiach świat, pełen okrutnych bestii, dworskich intryg i niebezpiecznej mocy, o której nikt nie powinien móc się dowiedzieć, ponieważ jej posiadacz od razu skazany będzie na śmierć. Historia Lark pokazuje, jak walczyć z własnymi granicami, które zwykle tak trudno przekroczyć. Fascynująca, trzymająca w napięciu do ostatniej strony, uwodzicielska pozycja, która zabierze was do magicznego świata, w którym czekać na was będą niezapomniane przygody i nieszablonowi bohaterowie pełni ikry oraz skrywający wiele tajemnic, czekających aż je odkryjecie. Młoda Lady Lark zauroczy was swoją opowieść, przejmie kontrolę nad waszym sercem dzięki niezwykłym słowom i ukaże okrutne oblicze wojny, która zawsze zabiera ze sobą ofiary. Amy Harmon wykreowała wyjątkowy, baśniowy świat, w którym magia istnieje, a obdarzeni nią ludzie traktowani są jako sługi szatana. Lark stanie przed największym wyzwaniem w życiu, gdy przyjdzie jej zmierzyć się z Volgarami oraz miłością do mężczyzny, którego powinna nienawidzić. Czy uda jej się przetrwać? A może zginie z ręki tego, którego kochała? ,,Wchłoń ma, córko, wchłoń, jedyna, słowa, które chcą wypływać. Ukryj je głęboko w duszy, nim dojrzeją, ich nie ruszaj. Zamknij się na moc ci daną, niech nie leczą i nie ranią. Nawet jeśli będzie trzeba, nie kuś piekła ani nieba. Ucz się, aż się nie rozwiniesz. Zamilcz, córko, a przeżyjesz." ,,Słowo i miecz" zabierze was do niesłychanie czarownego świata pełnego tajemnic oraz pradawnych darów, zachwyci wykreowanym przez autorkę otoczeniem, skradnie serce oraz zapewni wiele niezapomnianych momentów. Amy Harmon swoim kunsztem pisarskim zaczarowuje czytelnika i sprawia, iż staje się on miłośnikiem wszystkich wypisanych przez nią słów. Zachwycająca, wciągająca, urokliwa pozycja o tym, jak przekraczać własne granice i wyzwalać drzemiącą w samym rdzeniu duszy moc. Polecam!

10. W szponach literek Martucha180

    A gdy Ptaszek wyszepcze Słowa, stać się może wszystko… Sięgnęłam po fantastykę młodzieżową, ponieważ moją uwagę przykuł tytuł powieść Amy Harmon – Słowo i miecz. Właściwie było to jedno słowo – SŁOWO. Interesuje mnie ono od dawna pod wieloma względami, np. czym jest ono dla autora. Chciałam poznać wersję amerykańskiej autorki, dlatego przeniosłam się w świat fantastyki, do królestwa Jeru. Moja matka potrafiła mówić. Była Powiadaczką, a jej słowa miały w sobie magię. Gdy je wypowiadała, ożywały. Stawały się rzeczywistością. Prawdą. (s. 15) Dar UŻYWANIA SŁÓW po lady Mesharze z Corvyn odziedziczyła jej córka Lark. Było to błogosławieństwo i przekleństwo zarazem, bardzo niebezpieczny sekret, bowiem w królestwie Jeru magia, nawet ta najszlachetniejsza, była grzechem karanym śmiercią. Z tego powodu matka chroniła swą córkę ze wszystkich sił, a jej dar utrzymywała w tajemnicy nawet przed mężem. Pewnego dnia w czasie odwiedzin króla przypadkiem prawda wyszła na jaw. Lady Meshara zginęła od miecza króla. W ostatnim tchnieniu użyła SŁÓW, zabrała córce głos, by nikomu nie zrobiła krzywdy. Tak zapewniła córce ochronę i związała jej losy z losem ojca lorda Craiga. Ja zawsze taka byłam – słyszałam słowa, których nikt nie wypowiadał. (s. 62) Od śmierci matki wokół Lark słowa tłoczyły się bezgłośnie. Była samotna z tysiącami SŁÓW. Dziewczyna wszystko słyszała, lecz nie mówiła, porozumiewała się gestami. Nie umiała czytać i pisać, gdyż ojciec się na to nie zgodził. Bał się dać córce SŁOWA w jakiejkolwiek postaci, bo wiedział, czym to dla niego grozi. Dlatego też młoda lady była pilnie strzeżona jak ptak zamknięty w złotej klatce. Lecz i zza złotych krat można się wiele nauczyć. Lark uważnie słuchała tego, co mówią ludzie. Rozwijała w sobie takie cechy jak: mądrość, bystrość, cierpliwość, ostrożność. Pilnie obserwowała, co się dzieje w posiadłości ojca i w całym królestwie Jeru. Królu Tirasie! Volgary nadciągają od tyłu. Setki Volgarów. (s. 35) W królestwie Jeru pojawiają się skrzydlate bestie Volgary – ptakoludzie o twardej skórze i z olbrzymimi skrzydłami. Są bezlitosne. Zabijają każdego, by wyssać z niego krew i życie. Nie wiadomo, skąd są, kto je stworzył. Wiadomo jedno – są śmiertelnie niebezpieczne i nie ma na nie skutecznej broni. Trwa wojna między ludźmi a Volgarami. W jednym z pierwszych starć z bestiami Lark niechcący wzięła udział… Wkroczył do mojego życia i uwolnił moje słowa. (s. 148) W ciszy zamkniętej komnaty w królewskim zamku lady Lark z Corvyn uczy się SŁÓW. Jej nauczycielem jest sam król Trias, z którym porozumiewa się za pomocą myśli. Młoda kobieta jest pilną uczennicą, zdeterminowaną, pragnącą wiedzy, dlatego też odkrywa i pochłania SŁOWA, rozszyfrowuje je. Chce umieć mówić choćby na papierze, chce je odzyskać. Z czasem Lark staje się coraz silniejsza. Zaczyna rozumieć, że nie może ukrywać swych mocy w nieskończoność, że jest potrzebna nie tylko królowi, ale całemu królestwu Jeru… Nie jestem mieczem! […] Nie jestem bronią. Nie chcę być bronią! (s. 144) Lark jest młoda, niepewna siebie i swego daru. Ma wiele wątpliwości. Do końca nie wie, nie zdaje sobie sprawy, jaka moc w niej drzemie, co potrafią zrobić, czego dokonać wypowiedziane przez nią w myślach SŁOWA. Jako kobieta chce pokoju i spokoju, lecz musi się zmagać z tajemnicą króla, z buntem niektórych lordów, z oburzonym ojcem i… Volgarami, bo jej SŁOWA to potężna broń w walce z tymi bestiami, choć nikt nie wie, jak bardzo potężna. Słowa normalnego człowieka potrafią ranić, a co dopiero słowa Powiadaczki. Ponadto Lark musi też ukrywać tajemnice wielu jeruwiańczyków, którzy są Obdarzonymi. Dążyli do całkowitego wyeliminowania z populacji ludzi z darami, aby wykorzenić potęgę słowa. (s. 15) W królestwie Tirasa od czasów jego ojca akceptowalne były tylko wyuczone umiejętności, zaś mistyczne dary już nie. Zwykli ludzie polują na Obdarzonych: Prządki, Uzdrowicieli, Zmieniaczy, Powiadaczy. Zabijają ich lub przyprowadzają na procesy. Każdy Obdarzony ma inną moc, ale żaden z nich nie umiał używać SŁÓW w taki sposób jak lady Lark z Corvyn. Magia, którą stworzyła w swej powieści autorka, jednocześnie zachwyca darami Obdarzonych, bo kto by nie chciał zamieniać słomy w złote nitki lub uzdrawiać za pomocą dotyku, a z drugiej strony przeraża bestialstwem i ilością Volgarów. Ale są też pozytywne postacie fantastyczne, jak choćby troll Boojohni – przyjaciel, ochroniarz i powiernik lady. Skoro potrafię dzierżyć słowa, nie wydając dźwięków, do czego byłabym zdolna, gdyby zostały uwolnione? Sama siebie przerażam, Tirasie. (s. 196) Książka Słowo i miecz to fantastyka młodzieżowa, lecz ja się w niej doskonale odnalazłam, bo to powieść uniwersalna. Młodzi bohaterowie oplątani czarami i magicznymi SŁOWAMI, połączeni miłością muszą stawić czoła wielu przeciwnościom losu; dzielni rycerze i krwawe bestie, zwykli ludzie i Obdarzeni, codzienność i osobiste tajemnice – to wszystko mnie zauroczyło. Do tego dobrze nakreślona fabuła, akcja z zaskakującymi zwrotami, ciekawi bohaterowie, burza uczuć i SŁOWA niosące różne treści i moce! Potężniejsze niż miecz. (s. 134) Bo w świecie baśni Amy Harmon, gdzie dobro walczy ze złem na różnych płaszczyznach, gdzie magia ukrywa się przed rzeczywistością, gdzie ludzie mają swoje sekrety – najważniejsze są SŁOWA. Autorka stworzyła w swej wyobraźni wspaniały fantastyczny świat królestwa Jeru i przelała go na papier, aby ukazać czytelnikowi, jak ważne w naszym codziennym życiu są SŁOWA, każde wypowiadane przez nas SŁOWO. To dzięki jeruwiańczykom czytelnik uzmysławia sobie, jak dobierać i ważyć słowa, jak ująć coś w słowa, jak liczyć się ze słowami i nie rzucać ich na wiatr, jaką ukrytą moc ma każde przez nas wypowiedziane SŁOWO. Prawdziwą miarą człowieczeństwa jest to, co dana osoba zrobi ze swoimi darami. (s. 285) Wraz z Lark i Tirasem odkryjcie moce i tajemnice mieszkańców Jeru, pokonajcie ich wrogów, lecz przede wszystkim odkryjcie i zrozumcie, jaką moc mają SŁOWA, Wasze SŁOWA. Te wypowiadane normalnie, ze szczęścia, w złości czy w gniewie. Bo to one są najważniejsze. To jest dar ludzi, których ich odróżnia od zwierząt.

11. Książkowy zakątek Paulina Buchalik

    Mała Lady Lark odziedziczyła po swojej matce Dar — potrafiła bowiem używać Słów. W świecie, w którym nawet najszlachetniejsza magia była grzechem karanym śmiercią, był to niezwykle niebezpieczny sekret. Matka Lark, szlachetna Lady Meshara, starała się ze wszystkich sił chronić córkę i utrzymywać jej moce w tajemnicy. Niestety któregoś dnia, podczas odwiedzin samego króla, przypadkowo wyszły na jaw. Lady Meshara zginęła od karzącego miecza króla. Łapiąc ostatnie tchnienie, użyła Słów. Aby zapewnić córce ochronę, związała jej losy z losem ojca — Lorda Corvyna. Od tej pory Lark dorastała pilnie strzeżona, niczym w złotej klatce. Nie rozmawiała z nikim, jak przykazała jej umierająca matka, porozumiewała się gestami. Uważnie słuchała i rozwijała w sobie mądrość, cierpliwość i ostrożność — pilnie obserwowała, co dzieje się w posiadłościach ojca i w całym kraju. Tymczasem do granic kraju zbliżała się wojna. Bezlitosne, skrzydlate Volgary mordowały wszystkich, szukając krwi i wysysając życie. W ciszy zamkniętej komnaty Lark urosła w siłę i zrozumiała, że nie może w nieskończoność ukrywać swoich mocy.. "Słowo i miecz" zaczęła się niezwykle intrygująco. Już od pierwszych stron autorka wciąga nas w wir akcji, ukazuje specyfikę magii używanej w powieści i przedstawia okrucieństwo świata, w którym przyszło żyć bohaterom. Nie spotkałam się jeszcze z książką, gdzie talenty - magiczne moce - byłyby tak rzeczowo sklasyfikowane. Czytałam z żywym zainteresowaniem i plułam sobie w brodę, że zaczęłam tę książkę tak późno. Niestety gdzieś koło połowy mój zapał zaczął się ulatniać, by przy końcówce na powrót mną zawładnąć. Czym jest to spowodowane? Dominacja mężczyzn? Chyba jedynym czynnikiem, który wpłynął negatywnie na mój odbiór i przez który odechciewało mi się czytać "Słowo i miecz", była jawna i rzucająca się w oczy dominacja mężczyzn. Nie zrozumcie mnie źle, nie chcę tu przesadzać, ale główna bohaterka, Lark, dawała sobą pomiatać w dosłownie każdej sprawie. Po tym, jak została wzięta do niewoli przez Tirasa, całkowicie mu się podporządkowała i mimo faktu, że dzięki swojej niezwykłej mocy panowania nad Słowami, mogłaby po prostu walczyć o swoje, ona pozwalała się uprzedmiatawiać. Była nazywana "bronią króla", usłyszała, jak ten mówił, że jest dla niego przydatna jako ochrona i tylko tyle, a ona nadal brnęła w jakąś chorą relację. Możecie się domyślić, że wątek romantyczny był dla mnie całkowicie niesatysfakcjonujący i obyłoby się bez niego. Przez całą lekturę liczyłam, że Lark rozwinie skrzydła i pokaże ten słynny girl power, ale nic takiego się niestety nie wydarzyło. Koniec narzekania? Tak, to zdecydowanie koniec mojego narzekania. O ile kompletnie nie urzekł mnie wątek romantyczny, to cała reszta fabuły po prostu mnie oczarowała. Amy Harmon, znana między innymi z "Prawa Mojżesza" i "Making faces", kompletnie mnie tutaj zaskoczyła. Wykreowała niesamowity, pełen magii świat, gdzie ludzie obdarzeni specjalnymi mocami - np. uzdrawianiem czy przemianą dowolnego materiału w złoto - są prześladowani i tępieni przez osoby, którym mogliby potencjalnie pomóc. Wątek polityki tego świata również jest niesamowicie dobrze przestawiony. Mamy jednego króla i kilku książąt rządzących określonymi obszarami. Pani Harmon w niesamowity sposób pokazuje, jak chęć zdobycia władzy wyniszcza ludzi od środka, tym samym doprowadzając do tego, iż nie myślą oni o niczym innym, jak tylko o chorych spiskach i niebezpiecznych zagrywkach. Myślę, że można to bardzo łatwo przyrównać do dzisiejszych czasów. Jak z bohaterami? Już zdradziłam wam co nieco o bohaterach, ale nie zrażajcie się tak od razu. Mimo że Lark była ciepłą kluchą, jeśli chodzi o podporządkowywanie się mężczyznom, to nie można jej całkowicie spisać na straty. Charakteryzowała się ciepłym sercem i ciągłą chęcią pomocy, do czego wykorzystywała swój dar. Miała w sobie coś z upartości, co w wielu sytuacjach bardzo jej pomogło. Najbardziej jednak spodobała mi się postać Boojohniego, przyjaciela Lark. Był kochany, opiekuńczy i równocześnie wprowadzał do powieści dużo humoru. Podoba mi się również to, że niczego nie możemy być pewni - w książce jest tak wiele intryg i tajemniczości, że nigdy tak do końca nie wiadomo, komu można ufać. Do kogo jest skierowana ta książka? Jest to niewątpliwie młodzieżówka, ale myślę, że spodobałaby się osobom w każdym wieku. Naprawdę dobry kawał fantastyki, więc troszkę mnie dziwi fakt, że wzbudza tak małe zainteresowanie. Tytuł warty poznania :)

12. Ksiazkomiloscimoja.blogspot.com Justyna Leśniewicz

    Słowa mają wielką moc, potrafią ranić mocniej niż cios. Należy uważać na to, co się mówi, bo jedno słowo może zmienić los... Lark już jako dziecko była rezolutną i wyjątkową dziewczynką. Po swojej matce odziedziczyła ponadprzeciętny dar. W świecie, jakim przyszło jej żyć, wszystkie osoby obdarzone są uważane za złe nasienie. Każdy, kto ujawni swój dar, musi zostać natychmiast zgładzony... Obdarzeni nie mają brawa żyć. Kiedy Lady Meshara ginie z rąk króla, który odkrył jej dar, ta rzuca czar na całe królestwo i swoimi słowami zapewnia ochronę córce. Lark przestaje mówić, a mimo to jej niewypowiedziane Słowa mają wielką moc... Po tragicznej śmierci matki dziewczyna zostaje zamknięta w złotej klatce, nie może komunikować się ze światem, a jej jedynym przyjacielem jest troll. Kiedy kraj staje przed niebezpieczeństwem, zostaje zaatakowany przez skrzydlate Volgary, każdy z lordów musi wysłać swoje wojska, aby chronić królestwo. Lord Corvyn nie posyła swoich wojsk na front, a gdy król dowiaduje się o jego niesubordynacji, postanawia go ukarać. Pojmuje jego córkę — Lark — i obwieszcza, że będzie ją więźił, dopóki Lord Corvyn nie wywiąże się ze swoich obowiązków... od tego momentu rozpoczyna się akcja, a jej nieoczekiwane zwroty przyprawiają o gęsią skórkę! Amy Harmon jest znana z takich tytułów jak Prawo Mojżesza, Pieśń Dawida i Making faces. Miałam przyjemność czytać każdą z jej książek, wydanych w Polsce, moje serce bezapelacyjnie należy do powieści Pieśń Dawida. Dziś jednak Harmon zaserwowała nam fantasy, a nie tylko opowieść z jego pogranicza (jaką niewątpliwie było Prawo Mojżesza). Czy i w tym gatunku moja mistrzyni pióra dała radę? Może tajemnicą szczęścia jest prostota? Książka zaczyna się prologiem i już od tego miejsca zostajemy wciągnięci w niewiarygodne wydarzenia. Na naszych oczach ginie Lady Meshara osierocając przepiękną córeczkę. Jej śmierć dała początek niewiarygodnych zdarzeń i wydawać by się mogło, że nie poszła na marne. Lark przestaje mówić, mimo że w myślach potrafi formułować pełne zdanie, które mają wielką moc. Niezwykła przyjaźń dziewczyny z trollem o imieniu Boojohni sprawia, że czytelnik zaczyna wierzyć w moc ponadczasowego uczucia, jakim jest bezgraniczna przyjaźń. Cała akcja zaczyna się dziać już w pałacu króla, do którego została przetransportowana Lark. Tutaj rozgrywa się najważniejsze punkty fabuły, a relacje, jakie zaczynają się tworzyć, wprawiają w osłupienie. Harmon w umiejętny sposób przybliża nam poszczególnych bohaterów, pokazując nam ich słabości i szereg zalet. W sposób atrakcyjny i nieprzytłaczający pokazuje nam przeszłość poszczególnych postaci i udowadnia, że nasz los nie zawsze spoczywa tylko w naszych rękach. Lord Corvyn był słaby, ale nie miał w sobie zła, chociaż zastanawiałam się, czy słabość nie jest równie niebezpieczna, skoro pozwala rozkwitać złu. Amy Harmon w przypadku tej książki pokusiła się na narrację pierwszoosobową. W prologu narratorem jest Meshara, od pierwszego rozdziału, jak i przez pozostała część książki, narratorem staje się Lady Lark. Postać, która nie potrafi, a raczej nie może, mówić. Można się łatwo domyślić, że dialogi nie będą dominowały w tej powieści. Pomimo licznych wewnętrznych monologów bohaterki, Harmon potrafi zainteresować i nie przytłoczyć czytelnika. Od pierwszych stron skupia się na ekspozycji świata, który wykreowała, dzięki temu czytelnik nie czuje się zagubiony, nie wiedząc, skąd wzięły się poszczególne wierzenia i przekonania. Całość jest niezwykle płynna, spójna i napisana wręcz w poetycki sposób. Harmon jest znana ze swojego lekkiego pióra, które jest jednocześnie wyszukane i nieprzeciętne. Przekonałam się, że słowa mogą być zabójcze. Słowo i miecz to książka, w której, pod fasadą enigmatycznego świata fantasy, została ukryta prawda znana od wieków. Harmon udowadnia, że słowa mają ogromną moc, potrafią zadać ból, uleczyć skołatane serce, zapewnić poczucie bezpieczeństwa i zwyciężać tych, którzy są głusi na wymowne szepty. Książka zostanie na długo w mojej pamięci i niewykluczone, że do wielu jej fragmentów będę często wracała. Polecam bez dwóch zdań! To prawdziwy majstersztyk!

13. Opętani Czytaniem Daria Ściepura

    Obcowanie ze światem książek to nic innego, jak przebywanie w świecie słów, słów, dzięki którym możemy próbować wyrazić swoje myśli oraz emocje. Sięgnęłam po Słowo i miecz z nadzieją, że znajdę tam słowa, które mają moc zmieniania światów, gdyż opis, znajdujący się na tylnej okładce, pobudził moją wyobraźnię. Amy Harmon jest znana przede wszystkim z bestselerowej powieści Prawo Mojżesza. Jej wcześniejsze utwory należały głównie do prozy obyczajowej, dlatego byłam bardzo pozytywnie zaskoczona, gdy okazało się, że nowa książka będzie osadzona w świecie fantasy. To, co stanowi znak rozpoznawczy autorki, to z pewnością namiętne nawiązywanie do tematyki biblijnej. Słowo i miecz nie różni się pod tym względem od jej wcześniejszych dokonań, a wręcz sięga najstarszej zasady odnoszącej się do Słowa jako Logosu (aspektu Boga lub bytu tożsamego z nim): Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo.(J 1,1). Świat wykreowany przez autorkę stworzył Bóg, który tchnął życie w gliniane ciała swoich dwóch synów i dwóch córek. Każdemu z nich dał jedno Słowo, które miało określone działanie i posiadało wielką moc. W ten oto sposób pojawili się na świecie Prządka, Zmieniacz, Uzdrowiciel i Powiadaczka, a każde z nich doczekało się licznego potomstwa. Wraz z upływem stuleci pierwotne dary przędzenia, zmiany, leczenia i mówienia mieszały się. Spowodowało to osłabienie mocy, wymieszanie się darów oraz powstawanie nowych. Słowa powinny być wykorzystywane w dobrym celu, lecz niestety wraz z upływającym czasem, wskutek egoistycznych pobudek, niektórzy zaczęli używać swoich zdolności w niewłaściwy sposób. Nie trzeba było długo czekać na efekty ich niszczycielskich działań, wobec czego magia została bezwzględnie zakazana, a osoby nią obdarzone skazywano na karę śmierci. Nasza główna bohaterka – lady Lark – należy do osób Obdarzonych i potrafi wpływać na wolę przedmiotów oraz zwierząt. Posiada ona dar, który odziedziczyła po matce i który miał rozkwitać w tajemnicy. Niestety pewnego dnia sekret wychodzi na jaw, wskutek czego ginie matka Lark. Przed śmiercią szepce córce Słowa, które zamknęły jej usta i odmieniły życie. Dziewczyna dorastała pod kloszem, nie wypowiadając ani jednego słowa: „Nie mogę wydobywać słów. Nie mogę wydawać dźwięków. Mam myśli i uczucia. Mam obrazy i barwy. Wszystko to kotłuje się we mnie, bo nie mogę wydobywać słów. Ale mogę je słyszeć. Świat jest ożywiany przez słowa. Zwierzęta, drzewa, trawa i ptaki nucą własne słowa”. Uniwersum, w którym toczy się historia, zachwyciło mnie swoim baśniowym klimatem. Główna bohaterka, pomimo trudnego dzieciństwa, nie boi się walczyć o lepsze jutro nie tylko dla siebie, ale dla wszystkich ludzi oraz innych istot m.in. dla swego towarzysza, sympatycznego trolla Boojohniego. Ich relacja to klasyczny przykład siły, jaką daje przyjaźń. Nie mogę pominąć wątku romantycznego, który odgrywa ważną rolę w całej powieści i można w nim dostrzec nawiązanie do baśni o Roszpunce. Kwintesencją utworu jest niewątpliwie umiejętność dokonywania właściwych wyborów. Dar, jakim są Słowa, może być zarówno przekleństwem, jak i wybawieniem. W zależności od intencji osób nim obdarzonych. Jeśli chodzi o słowa, tym razem małą literą, to powieść jest napisana prostym językiem i możemy w niej znaleźć piękne sentencje. Historia jest domknięta i spójna logicznie. Wartka akcja, niepozbawiona zaskakujących zwrotów, nie pozwoliła na nudę podczas lektury. Potencjał niektórych wątków nie został w pełni wykorzystany, ale mam nadzieję, że zostaną one rozbudowane w kolejnym tomie. Reasumując, zdecydowanie mogę polecić Słowo i miecz osobom, które uwielbiają baśniowe historie z nietuzinkowym wątkiem romantycznym wpisującym się nurt Young Adult. Amy Harmon dołożyła swoją cegiełkę do jakże obszernej literatury fantasy i dzięki niej zatraciłam się w świecie magii oraz odwiecznej walki dobra ze złem. Mam nadzieję, że autorka na dłużej zagości w fantastyce i napisze niejedną książkę utrzymaną w tym klimacie.

14. http://kobiecerecenzje365.blogspot.com/

    Chyba większość z Was zna Amy Haromon, no może nie osobiście, ale jej twórczość. Ja uwielbiam jej książki i przeczytałam chyba wszystko, co ukazało się na naszym rynku wydawniczym. Autorka przyzwyczaiła mnie do pięknych historii, cudownych bohaterów i emocji, które tak uwielbiam. Jednak ogromnym zaskoczeniem okazała się dla mnie jej powieść „Słowo i miecz”, bo choć autorka już pokazała, że potrafi wplatać w fabułę watki fantastyczne, to jednak nie wiedziałam, że ma na swoim koncie także powieści z tego gatunku. Zapraszam na recenzję powieści „Słowo i miecz”, którą nasz blog objął patronatem medialnym, a na skrzydełku ukazała się moja rekomendacja. „A gdy ptaszek wyszepcze Słowa, może stać się wszystko...” Mała Lady Lark odziedziczyła po matce dar, potrafiła używać słów, które miały ogromną moc. W świecie, w którym żyła magię karano śmiercią, więc wszyscy Obdarzeni ukrywali swoje moce. Niestety pewnego razu przez nieuwagę jej dar dostrzegł król, matka wzięła winę na siebie i została stracona. Przed śmiercią, by zapewnić córce ochronę, związała jej losy z losem ojca. Jeżeli ona by umarła umarłby i on. Do tego matka zabroniła dziewczynce mówić, wszystko po to, by ją chronić. Przez lata dziewczyna żyła niczym w klatce, nie rozmawiała z nikim, jak zakazała jej matka. Gdy została porwana przez nowego króla Jeru, zaczęła rozwijać swą moc i z dnia na dzień odkrywała, że wiele osób z jej otoczenia również posiada dar. Jedni mogli się zmieniać w zwierzęta, inni uzdrawiali, a jeszcze inni przepowiadali przyszłość. Niestety każdy z nich musiał się ukrywać, bo gdyby się ujawnili, to groziłaby im śmierć. Lark każdego dnia rosła w siłę i stała się niebezpieczną bronią. Młody król zafascynowany był, tym co umiała dziewczyna, ale czy tylko to zwróciło jego uwagę? O tym przekonajcie się sami. Jak już pewnie wiecie, uwielbiam książki fantasty, ale ostatnio mam z nimi mało styczności. Na mojej recenzyjnej liście przeważają romanse, kryminały i thrillery, więc możecie sobie wyobrazić, z jaką ogromną przyjemnością zabrałam się za tę powieść. Od tego gatunku literackiego wymagam sporo, musi być zaskoczenie, nieprzewidywalność i świetne zakończenie. Czy Amy Harmon mnie usatysfakcjonowała? Oczywiście, że tak. Stworzyła bowiem coś bajkowego, magicznego, hipnotyzującego i pełnego czarów, w czym zatraciłam się bez reszty. Chyba cały czas tkwi we mnie mała dziewczyna, która fascynuje się królestwem, pięknym królem, niebezpieczną wojną i miłością, która łączy na wielki. Dla mnie to naprawdę świetna książka, przy której rewelacyjnie spędziłam czas i choć znajdziemy w niej sporo opisów i przemyśleń głównej bohaterki, to nie są one nużące. Dzięki nim wiemy co siedzi w główce Lark, o czym rozmyśla, jakie prowadzi ze sobą dyskusje. Jest to naprawdę bardzo ważne, bo przecież dziewczyna nie mówi i tylko wybrani mogą usłyszeć jej głos. Akcja książki jest dynamiczna i naprawdę cały czas coś się dzieje, a to uwielbiam w powieściach z tego gatunku. Znajdziecie w niej piękny wątek miłosny, który nie jest nachalny, a niezwykle romantyczny. Jest wątek wojny, która ukazuje odwagę i męstwo bohaterów, a wszystko połączone z magią, czarami i istotami, o których nawet Wam się nie śniło. Wszystko zostało idealnie połączone i stworzyło świetną całość. Momentami miałam wrażenie, że Amy Harmon rzuciła na mnie urok i nie potrafiłam rozstać się z tymi wspaniałymi bohaterami. Dzięki autorce poczułam powiew literackiej świeżości, a tego teraz było mi trzeba. Przeczytaj „Słowo i miecz” i zatrać się w baśniowym świecie magii, czarów, miłości i przeznaczenia. Mnie ta powieść oczarowała i jestem przekonana, że z Wami będzie tak samo. Gorąco polecam!

15. http://kobiecerecenzje365.blogspot.com/ Sylwia Stawska

    Chyba większość z Was zna Amy Haromon, no może nie osobiście, ale jej twórczość. Ja uwielbiam jej książki i przeczytałam chyba wszystko, co ukazało się na naszym rynku wydawniczym. Autorka przyzwyczaiła mnie do pięknych historii, cudownych bohaterów i emocji, które tak uwielbiam. Jednak ogromnym zaskoczeniem okazała się dla mnie jej powieść „Słowo i miecz”, bo choć autorka już pokazała, że potrafi wplatać w fabułę watki fantastyczne, to jednak nie wiedziałam, że ma na swoim koncie także powieści z tego gatunku. Zapraszam na recenzję powieści „Słowo i miecz”, którą nasz blog objął patronatem medialnym, a na skrzydełku ukazała się moja rekomendacja. „A gdy ptaszek wyszepcze Słowa, może stać się wszystko...” Mała Lady Lark odziedziczyła po matce dar, potrafiła używać słów, które miały ogromną moc. W świecie, w którym żyła magię karano śmiercią, więc wszyscy Obdarzeni ukrywali swoje moce. Niestety pewnego razu przez nieuwagę jej dar dostrzegł król, matka wzięła winę na siebie i została stracona. Przed śmiercią, by zapewnić córce ochronę, związała jej losy z losem ojca. Jeżeli ona by umarła umarłby i on. Do tego matka zabroniła dziewczynce mówić, wszystko po to, by ją chronić. Przez lata dziewczyna żyła niczym w klatce, nie rozmawiała z nikim, jak zakazała jej matka. Gdy została porwana przez nowego króla Jeru, zaczęła rozwijać swą moc i z dnia na dzień odkrywała, że wiele osób z jej otoczenia również posiada dar. Jedni mogli się zmieniać w zwierzęta, inni uzdrawiali, a jeszcze inni przepowiadali przyszłość. Niestety każdy z nich musiał się ukrywać, bo gdyby się ujawnili, to groziłaby im śmierć. Lark każdego dnia rosła w siłę i stała się niebezpieczną bronią. Młody król zafascynowany był, tym co umiała dziewczyna, ale czy tylko to zwróciło jego uwagę? O tym przekonajcie się sami. Jak już pewnie wiecie, uwielbiam książki fantasty, ale ostatnio mam z nimi mało styczności. Na mojej recenzyjnej liście przeważają romanse, kryminały i thrillery, więc możecie sobie wyobrazić, z jaką ogromną przyjemnością zabrałam się za tę powieść. Od tego gatunku literackiego wymagam sporo, musi być zaskoczenie, nieprzewidywalność i świetne zakończenie. Czy Amy Harmon mnie usatysfakcjonowała? Oczywiście, że tak. Stworzyła bowiem coś bajkowego, magicznego, hipnotyzującego i pełnego czarów, w czym zatraciłam się bez reszty. Chyba cały czas tkwi we mnie mała dziewczyna, która fascynuje się królestwem, pięknym królem, niebezpieczną wojną i miłością, która łączy na wielki. Dla mnie to naprawdę świetna książka, przy której rewelacyjnie spędziłam czas i choć znajdziemy w niej sporo opisów i przemyśleń głównej bohaterki, to nie są one nużące. Dzięki nim wiemy co siedzi w główce Lark, o czym rozmyśla, jakie prowadzi ze sobą dyskusje. Jest to naprawdę bardzo ważne, bo przecież dziewczyna nie mówi i tylko wybrani mogą usłyszeć jej głos. Akcja książki jest dynamiczna i naprawdę cały czas coś się dzieje, a to uwielbiam w powieściach z tego gatunku. Znajdziecie w niej piękny wątek miłosny, który nie jest nachalny, a niezwykle romantyczny. Jest wątek wojny, która ukazuje odwagę i męstwo bohaterów, a wszystko połączone z magią, czarami i istotami, o których nawet Wam się nie śniło. Wszystko zostało idealnie połączone i stworzyło świetną całość. Momentami miałam wrażenie, że Amy Harmon rzuciła na mnie urok i nie potrafiłam rozstać się z tymi wspaniałymi bohaterami. Dzięki autorce poczułam powiew literackiej świeżości, a tego teraz było mi trzeba. Przeczytaj „Słowo i miecz” i zatrać się w baśniowym świecie magii, czarów, miłości i przeznaczenia. Mnie ta powieść oczarowała i jestem przekonana, że z Wami będzie tak samo. Gorąco polecam!

16. http://czytelnia-mola-ksiazkowego.pl Maria Derejczyk

    Zamilcz córko, a przeżyjesz. Mała Lady Lark odziedziczyła po swojej matce Dar - potrafiła bowiem używać Słów, ale udawała niemowę. Tak przykazała jej matka. Tylko w ten sposób dziewczynka mogła przeżyć. Któregoś dnia tajemnica Lark wychodzi na jaw. O wszystkim dowiaduje się sam król. Lady Meshara, mama Lark, ginie od królewskiego miecza. Wydając ostatnie tchnienie, związuje losy córki z jej ojcem, Lordem Corvynem. Lark wyrasta na odludka. Jednak uważnie obserwuje to, co wokół niej się dzieje. Sytuacja w państwie robi się coraz bardziej napięta. Bezlitosne, skrzydlate Volgary mordowały wszystkich, szukając krwi i wysysając życie. W ciszy zamkniętej komnaty Lark urosła w siłę i zrozumiała, że nie może w nieskończoność ukrywać swoich mocy... Poprzednie powieści Amy Harmon mnie oczarowały. Przepadałam przy nich na kilka godzin. Z tą książką było różnie. Początek moim zdaniem był genialny. Czuć było magię. Udało mi się nawet nawiązać nić porozumienia z Lark. Było mi jej żal. Straciła matkę i musiała nauczyć się tego, by ukrywać swój dar przed innymi. Potem już nie było tak dobrze. Nie kupiłam wątku romansowego, a i to, że Lark potrafiła porozumiewać się telepatycznie, jakoś niespecjalnie mnie przekonało. Może gdyby tym wątkom poświęcono trochę więcej czasu, gdybym widziała, jak się rozwijały, inaczej bym na nie spojrzała. I wiecie co, nie chodzi o to, że to jest zła książka. Po prostu jej grupą docelową jest raczej młodzież i gdybym tak z 13 lat temu przeczytała tę historię, inaczej bym na nią spojrzała i byłabym nią oczarowana. Amy Harmon jak zwykle nie zawodzi, jeśli chodzi o warstwę językową. To jest majstersztyk. Sam pomysł na Dar Lark jest niezwykły. I nie przemawia przeze mnie tylko moja polonistyczna, językoznawczo-literaturoznawcza dusza, żeby nie było. Po prostu moim zdaniem ta autorka potrafi oczarować słowem. Książkę czyta się szybko, chociaż tak, jak powiedziałam, podejrzewam, że większą satysfakcję po lekturze będą mieli nastoletni czytelnicy. Ja raczej pozostanę przy obyczajowej stronie Amy Harmon. Te powieści bardziej do mnie przemawiają. Jestem ciekawa, czy inaczej spojrzałabym na tę książkę, gdybym przeczytała ją przed poprzednimi powieściami tej autorki. Wiedząc, w jaki sposób potrafi budować relacje między bohaterami, oczekiwałam czegoś więcej. Niestety musiałam obejść się smakiem, bo przy wątku romansowym mnie nic nie porwało, ale nie skreślam Amy Harmon. Z chęcią sięgnę po jej kolejną powieść obyczajową. Nie odradzam nikomu sięgania po Słowo i miecz. Jeśli lubicie powieści z elementami nadprzyrodzonymi, myślę, że ta książka może się Wam spodobać. Najlepiej będzie, jeżeli przekonacie się o tym sami.

17. http://weronine-library.blogspot.com

    Lark od lat nie używała słów. Jej matka związała życie dziewczyny z losem chłodnego ojca, a także zakazała jej korzystania z wyjątkowego daru. Zapowiedziała również ówczesnemu królowi, że zagubi swoją duszę i odda syna niebu. Paręnaście lat później tron obejmuje Tiras. Prowadząc wojnę z dziwnymi i przerażającymi stworzeniami, mężczyzna pragnie od każdego dowodu lojalności w postaci żołnierzy. Lark będzie musiała stanąć przed wyborem: posłuchać swojego ojca i pomóc mu w zdobyciu korony lub stać u boku Tirasa, którego ojciec zamordował jej matkę. Czy jednak los dziewczyny jest zależny od decyzji mężczyzn? Na Słowo i miecz czekałam z ogromną niecierpliwością. Powieści Amy Harmon, które miałam okazję już przeczytać, Prawo Mojżesza i Making faces, nie zachwyciły mnie w stu procentach. Czułam, że z historią Lark będzie inaczej. Czy odnalazłam w tej lekturze zachwycającą magię słów? Amy Harmon oczarowała mnie swoim kunsztem pisarskim. Opisy były bardzo szczegółowe, lecz nie zamęczały czytelnika. Dostarczane z każdym kolejnym rozdziałem informacje, pozwalały na rozwój historii i zaskakujące zwroty akcji. Takiego zakończenia się nie spodziewałam! Słowo i miecz posiada wiele wątków, choć nie każdy z nich mnie zachwycił. Bardzo spodobał mi się pomysł z magicznymi umiejętnościami ludności całego królestwa. Poznajemy wiele różnych gatunków darów, które te osoby posiadają. Autorka porusza wątki dotyczące relacji rodzinnych, miłości, przyjaźni, walki o władzę, różnorodnych konfliktów, trudności związanych z podjęciem wyboru czy wojen z wrogim przeciwnikiem. Lark była bohaterką, którą od razu polubiłam. Dziewczyna kierowała się często głosem swojego serca, lecz nie była pozbawiona własnego umysłu. Gdy ktoś przekroczył wyznaczoną granicę, dawała o tym znać. Niestety, wątek miłosny oraz sama postać Tirasa nie zaczarowały mnie wystarczająco. Bohater bardzo często był samolubny i wykorzystywał Lark do własnych celów. Miałam nadzieję, że autorka ukaże go w zupełnie inny sposób. Słowo i miecz przeniesie Was do fantastycznie wykreowanego świata pełnego magii, intryg i walki. Amy Harmon zafascynuje czytelnika opowiadaną historią, od której nie sposób będzie się uwolnić. Z pewnością powieść przypadnie do gustu fanom twórczości autorki oraz osobom uwielbiającym dobrze napisaną książkę fantastyczną. Jak wygląda życie, gdy nie możesz używać słów? Dowiedz się sam... Ocena: 8/10

18. Bookparadise.pl

    Kiedy dowiedziałam się, że kolejna książka Amy Harmon zostanie wydana w Polsce, byłam zachwycona i nie mogłam doczekać się premiery. A jaka radość we mnie pojawiła się, gdy zaproponowano mi patronat nad jej powieścią, coś niesamowitego! Cudowne uczucie, gdy książka ulubionej autorki nosi na sobie moje logo. I to wspaniałe wnętrze, które w sobie nosi, po prostu bajka. Historia Lark i Tirasa zaczyna się w momencie, gdy poznają się jako dzieci. Nieświadomi swojej przyszłości jako niewinne dzieci są świadkami okropnych rzeczy. Ale to właśnie te złe czyny postanowiły ich związać. Jednak czy dziewczyna, która nie potrafi mówić, może porozumieć się z bezwzględnym władcą? Co przyniesie taka mieszanka wybuchowa? Historia, którą zaserwowała nam Amy Harmon, pochłonęła mnie w pełni od początku, aż do końca. Nie potrafiłam odłożyć książki nawet na moment, tak do niej ciągnęło mnie. Chciałam więcej i więcej, pragnęłam poznawać kolejne losy bohaterów, odkrywać tajemniczy i nieznany zakątek. Wykreowany świat jest niesamowity i wyjątkowy, taki którego jeszcze nigdy nie było. Magiczna nutka, która utrzymuje się podczas czytania powieści, nadaje jej słodyczy i jest rozkoszą dla czytelnika. Podczas czytania tak naprawdę nigdy nie wiemy co się wydarzy, nic nie jest do przewidzenia. Każda kolejna strona to nowe niewiadome. I to jest właśnie piękne w tej powieści, brak twardo utartych schematów. Nie twierdzę, że nie ma ich całkowicie, bo wiadomo, że w każdej książce jakieś są, jednak przy tych najważniejszych wydarzeniach jest ich brak i za to cenię sobie tę książkę. W całej historii nie brakuje zaskakujących zwrotów akcji, a i samej akcji jest bardzo dużo. Fabuła jest bardzo mocno zróżnicowana i dzięki temu nie można się nudzić. Bohaterowie również są kolorowo i bujnie wykreowani pod względem charakteru. Każdy z nich ma swój własny i wyrazisty sposób bycia, a dzięki temu powieść jest tak bardzo realna. Uwielbiam, gdy bohaterzy w książkach nie są cieniami, a mają w sobie wyraźny ogień. "Słowo i miecz" to kolejna książka Amy Harmon, która porwała moje serce. Nie zawiodłam się na niej, tak jak zawsze to bywa z jej twórczością i jestem zachwycona, iż miałam przyjemność poznać jej kolejne dzieło. Zachęcam więc Was do sięgnięcia po książkę i gwarantuję, że nie zawiedziecie się podczas czytania jej. Jest naprawdę niesamowita i nie można przejść obok niej obojętnie. Ocena: 10/10

19. Marta wśród książek Marta Daft

    Słowa potrafią zranić, mogą zniszczyć i odbudować prawie wszystko. Ich ukryta moc wpajana jest nam od dzieciństwa. Ucząc się poszczególnych słów, nabywamy wiedzę, jak z nich korzystać, by załatwić sprawy, poznać ludzi bądź ich zranić lub obronić przed mocą słów siebie. A gdyby każde twoje słowo żyło i wprawiało w ruch? Czy udałoby ci się mądrze korzystać z daru? Wchłoń ma córko, wchłoń, jedyna, słowa, które chcą wypływać. Ukryj je głęboko w duszy, nim dojrzeją, ich nie ruszaj. Zamknij się na moc ci daną, niech nie leczą i nie ranią. Nawet jeśli będzie trzeba, nie kuś piekła ani nieba. Ucz się, aż się nie rozwiniesz. Zamilcz córko, a przeżyjesz. Lark już jako mała dziewczynka wiedziała, że ze słowami należy postępować ostrożnie, mogły one bowiem sprawić wiele dobrego, ale i złego. Gdy na jej oczach ginie jej matka, dziewczyna za jej radą ukrywa swój dar głęboko w sobie. Matka rzuca klątwę na króla Zoltana, który podniósł na nią miecz, a los wyryty przez jej słowa niedługo ma się spełnić. Gdy po śmierci Zoltana, rządy nad królestwem przejmuje jego syn, los obdarzonych nie jest już pełen strachu, jednak nikt nie ma pewności czy magia, nawet najsłabsza nie stanie się przyczyną wyroku śmierci. Gdy granice Jeru są atakowane przez Volgary, a młody król nosi w sobie tajemnice to Lark będzie musiała zaufać sobie i innymi, by uchronić ludzi przed śmiercią. Amy Harmon kolejny raz skradła me serce i to gatunkiem, który kocham ponad wszystko. Jej piękny styl i niesamowite odwzorowanie mowy, zwyczajów i wierzeń niczym wyrwanych ze średniowiecza w połączeniu z elementami fantastyki i uczuciem sprawiają, że lektura to czysta przyjemność. Akcja toczy się powoli, by z każdą kolejną stroną nabierać tempa i przyspieszać bicie serca czytelnika. Magia, która jest zakazana i ścigana z urzędu, moc tajemnic i chłopak z dzieciństwa, który niczym sen powraca w życie głównej bohaterki. A wszystko napisane z lekkością i delikatnością, z której słynie Harmon. Może tajemnicą szczęścia jest prostota? Stworzony przez nią świat otwiera przed nami drzwi do tajemnic i uczuć, które są równie zakazane, jak magia. Fabuła przyciąga i oczarowuje, opisy niczym obrazy w naszych głowach rysują krainę niegdyś założoną przez czwórkę rodzeństwa, których dary kiedyś były podwaliną, początkiem tego, co teraz złe rządy poprzednich królów chcą zniszczyć. Ludzie z jednym z czterech darów muszą ukrywać swoje umiejętności, gdyż za bycie Uzdrawiaczem, Zmieniaczem, Powiadaczką bądź Prządką grozi śmierć. Historia mimo walk i potworów jest niesamowicie ciekawa. Postaci są charakterystyczne i bardzo łatwo swoim zachowaniem zaskarbiają sobie przychylność czytelnika. Ich kreacja jest barwna i plastyczna. Mówisz, że wybrałem cię, bo jesteś dla mnie przydatna. I tak było. Ale wiem jedno, Lark. -Głos mu się załamał, gdy wypowiedział moje imię, ale nie przerwał. -Kochałem cię w każdej chwili każdego dnia i będę cię kochał, dopóki nie przestanę istnieć. Jako ptak, mężczyzna czy król-kocham cię i zawsze będę cię kochał. Piękno legend, słów zaklętych w umysłach i uczuć, które próbują wyrwać nam serce i kradną każdy oddech. To ciepła i porywająca historia o miłości romantycznej, matczynej i braterskiej, o sile słów i ciężarze daru, jaki posiadać może każdy z nas, lecz nie każdy dobrze go wykorzysta. Magia, tajemnice i miłość nie każdego przekona, lecz każdy znajdzie, choć odrobinkę fascynacji w tej opowieści dla siebie samego. Jestem zauroczona stylem, lekkością i zaskakującym finałem. Polecam.

20. Patrycja Sudoł (DEPRECATED)

    "Była taka maleńka. Duże miała jedynie oczy, które wypełniały jej twarz, szare i uroczyste niczym mgła na wrzosowiskach. Po pięciu wiosnach wyglądała jak dziecko o wie wiosny młodsze, a jej drobna budowa budziła we mnie niepokój. Nie żeby była niezdrowa. Prawdę rzekłszy, nie zdarzyło jej się zachorować." Mała Lady Lark odziedziczyła po swojej matce dar. Potrafiła używać Słów. Za ich pomocą potrafiła dokonywać niemożliwego. Kiedy tylko wypowiedziała słowa, lalki tańczyły lub latały. W świecie, w którym nawet najszlachetniejsza magia była grzechem karanym śmiercią, był to niezwykle niebezpieczny sekret. Matka Lark, szlachetna Lady Meshara, starała się ze wszystkich sił chronić córkę i utrzymywać jej moce w tajemnicy. Niestety któregoś dnia, podczas odwiedzin samego króla, przypadkowo wyszły na jaw. Lady Meshara zginęła od karzącego miecza króla. Ostatnim tchem wyszeptała Słowa, które miały ochronić córkę. "Imiona mają moc, a ja nie chciałam, żeby nim dysponował." Przez kolejne lata Lark żyła jak w złotej klatce. Wciąż była pilnowana, nie mogła wychodzić z pałacu. Nie rozmawiała z nikim, jak przykazała jej umierająca matka. Uważnie słuchała innych i porozumiewała się gestami. Tymczasem do granic kraju zbliżała się wojna. Bezlitosne, skrzydlate Volgary mordowały wszystkich, szukając krwi i wysysając życie. W ciszy zamkniętej komnaty Lark urosła w siłę i zrozumiała, że nie może w nieskończoność ukrywać swoich mocy... Na dodatek ktoś kto jest bliski jej sercu, potrzebuje jej pomocy. "Jego oczy otwarły się szerzej, a moje się zamknęły, wszystkie słowa ucichły i świat zniknął." Jakiś czas temu miałam okazję przeczytać książki Amy Harmon i od tego czasu mam wielką słabość do autorki. Jej powieści posiadają jakąś niesamowitą głębię i przekaz. Nie wiedziałam do końca czego spodziewać się po tej książce, bo okładka i opis wskazywały na klimat z pogranicza fantasy i średniowiecza. Trochę obawiałam się, że książka do mnie nie trafi. Moje obawy były zupełnie niepotrzebne, bo wciągnęłam się już od pierwszych stron, które wręcz mnie zszokowały. Autorka stworzyła cudowny wątek miłosny, trochę odmienny od tego, z jakimi miałam do czynienia do tej pory. Książkę gorąco polecam każdemu. Moja ocena: 9/10

21. Sztukater.pl Morrigan

    Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo - nie bez powodu na początku pierwszego rozdziału swojej powieści Amy Harmon cytuje ten właśnie fragment Ewangelii wg św. Jana. Nie chodzi tylko o to, że autorka jest osobą uduchowioną (choć da się to wyczuć podczas czytania). Słowo i miecz to historia o potędze słów, o tym, jak ważne są w naszym życiu, choć nie zdajemy sobie z tego sprawy. Harmon uczyniła narratorką książki Lark - dziewczynę o niezwykłym imieniu i nieprzeciętnych, odziedziczonych po matce zdolnościach, która potrafi sprawić, by słowo stało się ciałem, narzucać swoją wolę przedmiotom, zwierzętom, a nawet ludziom, kształtować rzeczywistość. Jednak królewskie prawo surowo zakazuje stosowania magii. Lark ma jeszcze jedną wyjątkową cechę - nie może mówić. Kiedy była kilkuletnią dziewczynką, władca kraju odwiedził dwór należący do jej rodziców. Umiejętności dziecka wyszły na jaw, jednak matka wzięła odpowiedzialność na siebie. Zanim umarła od rany zadanej królewskim mieczem, zdążyła rzucić na Lark zaklęcie, które zmusiło ją do milczenia, zaś swemu mężowi przykazała, by dla własnego dobra chronił córkę, bo jego życie zostanie przerwane w chwili, gdy serce Lark przestanie bić. Lord Corvyn wykonał powierzone sobie zadanie ze zrozumiałą gorliwością, skazując dziewczynę na życie w zamknięciu, pod stałą kontrolą. W końcu pojawia się ktoś, kto może zaoferować jej pomoc, ale nie bezinteresownie... Choć temat tępienia odmienności, prześladowania tych, którzy posiadają nadprzyrodzone, potencjalnie niebezpieczne talenty, nie jest nowy (oparte są na nim chociażby filmy z serii X-Men), autorce udało się stworzyć oryginalną opowieść. Znajdziemy w niej miłość, przyjaźń, wojnę (skrzydlate Volgary pragną opanować świat i zabić każdego, kogo zobaczą). Choć nie wszystkie wątki są równie interesujące, całość czyta się z przyjemnością, a wyjaśnienie niektórych tajemnic potrafi zaskoczyć. Amy Harmon bez wątpienia umie posługiwać się słowami. Używa ich do zbudowania niepowtarzalnego klimatu, przedstawienia świata pełnego magii, do którego przyjemnie zawitać choć na chwilę. Tekst jest świetny, ale nie idealny, zapewne w jakimś stopniu za sprawą tłumaczenia. Czy główna bohaterka naprawdę musi mówić, że jest panem swojego losu? Wiem, że niektórzy ludzie mają alergię na żeńskie formy, ale wyraz "pani" chyba nie obraża niczyich uczuć. Nie do końca rozumiem też, dlaczego w powieści, której akcja toczy się w średniowiecznej scenerii, pojawiają się takie słowa jak: "impreza" czy "kumple". Oczywiście to drobiazgi, ale nieco obniżają jakość utworu, po prostu psują wrażenie. Muszę przyznać, że miałam nadzieję na książkę z silniejszą, bardziej zdecydowaną bohaterką, tym bardziej, że początek historii był pod tym względem naprawdę obiecujący. Wszystko wskazywało na to, że Lark dojrzeje, wzmocni się i pokaże, na co ją stać. Cóż, pokazała, ale bynajmniej nie to, co chciałam zobaczyć. Może jednak odbiorcy o bardziej konserwatywnych poglądach spojrzą na tę postać z większą sympatią. Słowo i miecz to powieść fantasy na naprawdę przyzwoitym poziomie, choć nie mogę podzielić zdania tych, którzy czują się nią oczarowani. Myślę, że najbardziej przypadnie ona do gustu nastoletnim czytelnikom, a przede wszystkim czytelniczkom, co oczywiście nie znaczy, że odradzam ją dorosłym. Jeśli lubicie sprawnie opowiedziane baśnie o odwiecznej walce dobra ze złem i niesamowitej mocy miłości, pewnie przeczytacie tę książkę Amy Harmon z wielkim zainteresowaniem i zapamiętacie ją na długo.

22. https://www.zaczytanapatka.blogspot.com Patrycja Stolarz

    "Wchłoń ma córko, wchłoń, jedyna, słowa, które chcą wypływać. Ukryj je głęboko w duszy, nim dojrzeją, ich nie ruszaj. Zamknij się na moc ci daną, niech nie leczą i nie ranią. Nawet jeśli będzie trzeba, nie kuś piekła ani nieba. Ucz się, aż się nie rozwiniesz. Zamilcz córko, a przeżyjesz." Ludzie posiadają dary. Powiadaczka, Prządka, Uzdrowiciel, Zmieniacz. Moc w świecie Jeru jest jednak czymś, czego należy się obawiać i wyrzec. Kilkanaście lat temu, Lark córka Powiadaczki przypadkowo ujawnia swój dar w obecności króla. Dar sprowadził nieszczęście na jej rodzinę. Meshara wzięła całą winę na siebie a tuż przed śmiercią zdążyła wypowiedzieć przepowiednię. Słowa tkwią w Lark lecz dziewczyna nie może ich wymówić. Ojciec trzyma ją w złotej klatce do momentu aż król Tiras porywa ją, chcąc zemścić się na jej ojcu. Lark jest córką arystokraty, nie potrafi jednak pisać ani czytać. Król Tiras poświęca dużo czasu na zapoznanie dziewczyny z literami, słowami, uczy ją podstaw a Lark odkrywa w sobie nową pasję. Dziewczyna będzie ogromnie zdziwiona kiedy odkryje, że król słyszy ją choć ona nie może wypowiedzieć nic na głos. Lark wiele lat nie mogła wyrazić Słów a teraz jej moc staje się coraz większa. Dlaczego i w jakim celu Tiras jej potrzebuje? Czy spełnią się wszystkie przepowiednie Meshary? Słowa mają wielką, zabójczą moc. Świat magicznych trolli, Obdarzonych i pałających żądzą krwi skrzydlatych Volgarów wciągnął mnie już w początkowych rozdziałach. Kreacja bohaterów jest niezwykle trafiona. Skromna i nie rzucająca się w oczy Lark posiada niewyobrażalną moc, która przeraża ją samą. Tiras jest zupełnie inny niż jego ojciec. Nie dąży do zlikwidowania wszystkich Obdarzonych co powoduje bunt wśród mieszkańców i spiski w jego bliskich kręgach. Tiras ma nie jedno do ukrycia a pomoc Lark okaże się niezastąpiona. "Słowo i miecz" ma w sobie wielki urok. Jest powieścią magiczną i pełną czarów. Wojna i miłość wysuwają się na pierwszy plan. Stworzony przez autorkę świat jest oryginalny i niesamowity. Klimat w powieści urzeka już od pierwszych stron i hipnotyzuje do ostatnich. Nie brakuje tutaj częstych zwrotów akcji, napięcia i nieoczekiwanych sytuacji. Piękna a zarazem trudna jest relacja pomiędzy Lark a Tirasem. Oboje muszą od nowa nauczyć się zaufania, ponieważ mają wiele do stracenia. Autorka posiada niezwykłą i rzadko spotykaną umiejętność opisywania uczuć bohaterów w realny sposób wywołujący jednocześnie u czytelnika cały wachlarz emocji. Poświęcenie oraz walka dobra ze złem to tylko nieliczne wątki przedstawione w tej powieści. "Słowo i miecz" to niesamowita i przepiękna historia o ogromnej sile słów. Największą moc posiada jednak sama Amy Harmon. Stworzona przez nią powieść pełna baśniowości i magii wciąga w swój świat niecodziennych istot, miłości i klątwy. Każdy z nas posiada jakiś dar - moc - i tylko od nas zależy jaką ją wykorzystamy. Jestem zachwycona tą magiczną baśnią. Gorąco polecam! Moja ocena: 10/10

23. www.instagram.com/katherine_the_bookworm/

    "Lord Corvyn był słaby, ale nie miał w sobie zła, chociaż zastanawiałam się, czy słabość nie jest równie niebezpieczna, skoro pozwala rozkwitać złu." Dawno nie miałam tak wielu notatek i odczuć zapisanych w trakcie lektury. Książka okazała się być cudownym powrotem do książek związanych z magią, do fantastyki. Całość ma zaledwie 290 stron i będę się starała nieźle gimnastykować, żeby przekazać Wam dlaczego "musicie" przeczytać tą książkę, ale jednocześnie nie napisać Wam żadnych spoilerów. Na wstępie mogę powiedzieć, że w całej tej książce znalazłam TYLKO jeden, bardzo poważny minus: ona po prostu jest zdecydowanie za krótka. I to nie jest tak, że brakło miejsca na opowiedzenie tej historii... Ja po prostu chciałabym takich pozycji czytać więcej i więcej! To było moje pierwsze spotkanie z Amy Harmon (naprawdę nie wiem, jak to zrobiłam...). Wcześniej jej książki jakoś mijały obok mnie i nie zachęcały. Ale okazało się, że jej styl pisania jest genialny i od teraz mam ochotę poznać resztę jej twórczości. W "Słowo i miecz" na potrzeby bajecznego klimatu autorka używa wspaniałego i pięknego języka. Po prostu cud, miód, malina i śmietanka dla moich czytelniczych zmysłów, wsiąknęłam w to wszystko od pierwszej strony. Stworzyła cudowny, niebanalny świat, gdzie pojawiają się takie postacie jak trolle, uzdrowiciele, zmieniacze, powiadacze. To wszystko opakowane jest w wątki dworskich intryg, zaskakującej miłości, okropnych potworów oraz wojnę. Jestem zaskoczona, że przy tak krótkiej historii udało jej się umieścić tyle cudownych aspektów, a mimo to nie odniosłam żadnego wrażenia, żeby było to wszystko przesadzone. Lark to spokojna młoda dziewczyna, która nie może mówić. Wiąże się to z darem jaki posiada. Początkowo wiedzie nudne losy, zawsze stoi gdzieś w cieniu. Z powodu jej przypadłości ludzie jej nie zauważają i traktują jak małe dziecko. Jednak jej los pod wpływem pewnych wydarzeń zmienia się i można powiedzieć, że ląduje na świeczniku. Drugim głównym bohaterem jest Tiras, król, który okazuje się być o wiele sympatyczniejszą osobą niż jego ojciec dyktator i tyran. To człowiek mężny i mądry. Skrywa jednak pewne tajemnice, które komplikują losy wielu, wielu bohaterów. W tym miejscu bardzo polecam sięgnąć po opis książki, który dość celnie bez spoilerów przedstawia fabułę. Wątek miłosny jest cudownie poprowadzony. Znajdziemy tutaj element poznawania siebie, wzajemnego zaufania oraz pomagania sobie w trudnych chwilach. Autorka zwraca również uwagę na osoby nie potrafiące mówić. To jak traktuje je społeczeństwo oraz jak same te osoby czują się poniżane i niedoceniane. Jeżeli chodzi o okładkę to wydaje mi się ona dość niepozorna zarówno w Polsce, jak i za granicą. Jest to dla mnie jedyne wyjaśnienie tego, dlaczego przy tak świetnej zawartości o tej książce jeszcze nie krzyczy cały ten "czytelniczy Internet". Zakończenie książki jest pełne napięcia i niespodziewanych wątków, które bardzo mnie zaskoczyły. Pojawia się wojna, w której obywatele muszą bronić kraju przed niebezpiecznymi Volgarami. Pytanie tylko, kto i dlaczego stoi na ich czele? Książka to dla mnie dosłownie takie 11/10, nie mieści się nawet w mojej skali. Skojarzyła mi się ona lekko z motywem w "Czerwonej Królowej", gdzie ludzie obdarzeni muszą ukrywać się ze swoimi talentami. Jednak o ile seria Aveyard z czasem zrobiła się bardzo nudna, o tyle tutaj macie szybką i przyjemną lekturę, gdzie nie ma miejsca na zawód. Po przeczytaniu tej książki jeszcze kilka dni miałam kaca książkowego i wspominałam sobie wydarzenia i wątki. Naprawdę polecam, takie wiecie, NAPRAWDĘ. „Wojownik został królem, a po nim władzę objął jego syn. I tak tron pozostawał w rękach kolejnych pokoleń wojowników, którzy kierowali się przekonaniem, że równość można osiągnąć tylko wtedy, gdy nikt nie będzie wyjątkowy. W imię tego dążyli do całkowitego wyeliminowania z populacji ludzi z darami, aby wykorzenić potęgę słowa."

24. Detektyw Książkowy Natalia Kleczewska

    Dobry wieczór Kochani! Bardzo późnym wieczorem przychodzę do Was z recenzją najnowszej powieści Pani Amy Harmon pt." Słowo i miecz". Jeśli znacie twórczość autorki to na pewno spodziewacie się kolejnej mocnej obyczajówki z całą gamą emocji i oczywiście łez. Będziecie, więc zdziwieni gdy Wam powiem, że ta książka pod żadnym pozorem nie kwalifikuje się pod "obyczajowość". Jesteście ciekawi dlaczego? Zapraszam do przeczytania recenzji!! Mała Lady Lark posiada niezwykły dar - Słów. Dzięki tej umiejętności potrafi zmusić rzeczy i zwierzęta do różnych czynności. Niestety w świecie w którym żyje magia jest zabroniona, dlatego nikt nie może się dowiedzieć, że należy ona do Obdarzonych. Pewnego dnia na dworze jej ojca pojawia Król, który odkrywa długo skrywany sekret dziewczyny. Matka postanawia ją chronić, dlatego odbiera słowa córce, oddaje za nią życie i wiąże jej losy z życiem ojca, aby zapewnić małej Lark jak najdłuższą ochronę. Po kilku latach dziewczynka dorasta. Lady Lark jest pilnie strzeżona i musi słuchać wszystkich rozkazów ojca. Nie może sama opuszczać bram dworu, ponieważ królestwo jest atakowane przez skrzydlate Volgary, które zabijają każdą napotkaną istotę. Czy moc dziewczyny pomoże jej przeżyć w świecie wojny, intryg i niepewności? To było moje drugie spotkanie z twórczością autorki i z pewnością nie będzie one ostatnie, ponieważ Pani Harmon posiada niesamowity dar tworzenia niezwykłych historii. Gdy czytałam "Prawo Mojżesza" płakałam jak bóbr po przeczytaniu pierwszej strony, a później było ze mną jeszcze gorzej. Po prostu autorka doskonale wie jak wpływać na psychikę czytelnika i robi to z pełną premedytacją. Co do jej najnowszej książki, podeszłam z małą rezerwą, ponieważ obawiałam się, że autorce nie uda się wykreować ciekawego fantastycznego świata i bardziej skupi się na emocjach bohaterów. Na całe szczęście moje obawy okazały się nieuzasadnione i za tą piękną okładką kryła się piękna, magiczna i intrygująca historia. Do teraz nie mogę w to uwierzyć, iż tak wątpiłam w tę książkę. W końcu kto powiedział, że autorka wspaniałych powieści z nurtu New Adult powinna zamykać się tylko na jeden gatunek? Mam nadzieję, że takie myśli nie przemknęły Wam przez głowę! Nie wiem od czego powinnam zacząć tę recenzję, ponieważ dosłownie godzinę temu odłożyłam tę książkę na półkę i w głowie mam tyle myśli, że szkoda gadać. Pierwsze o czym powinnam wspomnieć to intrygujący pomysł na fabułę. Pani Harmon zabrała mnie w podróż do świata pełnego magii, intryg i baśniowości - gdzie nikt nie może czuć się bezpieczny. W szczególności zostałam oczarowana pomysłem na Obdarzonych, którzy dzielili się na kilka różnych kategorii. Zazdrościłam im trochę tych umiejętności ale z drugiej strony byli oni strasznie napiętnowani w swoim świecie - nie mieli żadnych praw i na każdym kroku groziła im kara śmierci. Czytając "Słowo i miecz" czułam się tak, jakbym przeniosła się do średniowiecza, ponieważ ten klimat było można poczuć w powietrzu! Te zamki, królestwa i zbrodnie bardzo działały na moją wyobraźnię, a jeszcze jak autorka połączyła klimat średniowiecza z magią to już w ogóle byłam zadowolona. Teraz przejdę do kreacji bohaterów. Jestem zachwycona główną bohaterką, czyli Lady Lark, ponieważ jest to tak silna, zdecydowana i inteligenta postać, że nie da się jej nie polubić. W tak młodym wieku spotkało ją tyle nieszczęść - straciła matkę i Słowa, a ojciec traktował ją jak rzecz, a nie jak córkę. Zapomniałam jeszcze o tym, że w ogóle nie mogła sama podejmować własnych decyzji, ponieważ ojciec postanowił zamknąć ją w złotej klatce. Nie jedna osoba na miejscu Lark zamknęłaby się w sobie albo popadłaby w depresję, a ona na całe szczęście się nie poddała. Jak tylko mogła próbowała się uwolnić, uciekała i kombinowała jak tylko mogła. A co najważniejsze nigdy nie użalała się nad sobą. Najbardziej jednak byłam zaskoczona tym, że autorka nie stworzyła postaci idealnej, czyli nad wyraz pięknej, mądrej i utalentowanej. Nawet kilka razy w książce zostało podkreślone to, iż Lark nie jest nadzwyczajną pięknością. Moim zdaniem to było dobre posunięcie ze strony autorki, ponieważ nieidealne postacie są bliższe czytelnikom - łatwiej jest się z nimi utożsamić. Sięgając po "Słowo i miecz" nie nastawiałam się na wątek miłosny i nawet myślałam, że go nie będzie, ponieważ nic na to nie wskazywało. Jednak jak sami dobrze wiecie - uwielbiam romanse w każdej postaci, dlatego gdy tylko się zorientowałam, że pomiędzy pewną dwójką rodzi się drobne uczucie, zaczęłam skakać w radości. Tym bardziej, iż autorka postarała się oto, żeby ten związek nie wysunął się na pierwszy plan. Czy jest coś lepszego, niż delikatny i subtelny wątek romantyczny w powieści? Moim zdaniem nie! Naprawdę, nie lubię kiedy autorzy starają się na siłę wykreować wielką i namiętną miłość. Na całe szczęście nie można tego zarzucić Amy Harmon - ta kobieta po prostu wie jak dobrze rozegrać rodzące się uczucie między bohaterami. Dlatego jeśli lubicie naturalne związki pełne wrażliwości, miłości i oddania to powinniście sięgną po tę książkę. Lubicie twórczość Amy Harmon? Szukacie interesującej powieści fantastycznej, która wciągnie Was bez reszty? W takim razie powinniście zastanowić się nad przeczytaniem powieści pt."Słowo i miecz". To piękna, baśniowa i klimatyczna książka o niepokojącym królestwie Jeru, w którym nikt nie może czuć się bezpieczny, a w szczególności osoby obdarzone niebezpieczną mocą. Jestem pewna, że pokochacie klimat tej książki! Polecam!

25. Pomiędzy książkami Aleksandra Miazek

    Kiedy usłyszałam o nowej książce Amy Harmon, nie mogłam się oprzeć, aby jej nie przeczytać. Wcześniej nigdy nie zawiodłam się na jej cudownym stylu i zdolności do opowiadania poruszających, życiowych historii. Tym razem autorka spróbowała czegoś innego, jeśli tak jak ja jesteście ciekawi, jak sobie poradziła, to zapraszam najpierw do przeczytania recenzji, a potem oczywiście samej powieści. Lady Lark odziedziczyła po swojej matce Dar używania słów. Jednak żyje w świecie, w którym ludzie z nadprzyrodzonymi zdolnościami mogą zostać skazani na śmierć. Kiedy matka Lark ginie, jej córka żyje niczym w klatce. Z nikim nie rozmawia, porozumiewa się wyłącznie gestami. Do kraju nadchodzi wojna, czy zdolności Lark wyjdą na jaw? "Może tajemnicą szczęścia jest prostota?" Przeczytałam wszystkie książki Amy Harmon, które zostały wydane w Polsce, poprzednimi trzema byłam dosłownie zachwycona, ale tym razem mam bardzo mieszane uczucia. Wydaje mi się, że autorka nie do końca odnajduje się w innym gatunku, ale doceniam, że postanowiła spróbować czegoś nowego i podjąć się takiego wyzwania. Jednak ja nadal pozostanę fanką wyłącznie "obyczajowej" Pani Harmon. Bardzo podoba mi się sam zamysł nadania słowom cech nadprzyrodzonych. Sama naprawdę lubię zabawę słowem i kiedy przeczytałam, jaką mocą dysponuje nasza główna bohaterka, zachwyciłam się i liczyłam na coś wyjątkowego. Niestety, sam pomysł był ciekawy, ale wydaje mi się, że można podejść do tego motywu w o wiele ciekawszy sposób. "Lord Corvyn był słaby, ale nie miał w sobie zła, chociaż zastanawiałam się, czy słabość nie jest równie niebezpieczna, skoro pozwala rozkwitać złu." Początkowo miałam spory problem z wejściem w świat wykreowany przez autorkę. Nie mogłam polubić bohaterów i odnaleźć się w fabule, kiedy jednak akcja zaczęła się rozpędzać stopniowo wciągałam się w treść, mimo to do końca nie dobrnęłam z zapartym tchem, a wyłącznie z lekkim zaciekawieniem. Podsumowując, wydaje mi się, że Amy Harmon o wiele lepiej odnajduje się w powieściach obyczajowych. Opisywanie relacji między ludźmi wychodzi jej znakomicie, ale jeśli chodzi o kreowanie nowych królestw, magii i rycerzy nie jestem przekonana. Sądzę jednak, że każdy sam powinien sprawdzić, czy może w środku nie kryją się słowa, które Was oczarują. Ocena:5/10

26. Adventureinthelibrary.blogspot.com Chiara Agliano

    ady Lark żyję w świecie, w którym magiczne zdolności są karane. Każda osoba posiadająca dar przepowiadania, leczenia, zmieniania się w zwierzę czy tworzenia nowych przedmiotów, musi ukrywać swoje zdolności. Lark już raz jako mała dziewczynka doświadczyła na własnej skórze swej lekkomyślności. Używając Słów, by jej lalki mogły skakać, wspinać się i latać, na jaw wyszedł jej dar. Jej matka Lady Meshara – również powiadaczka, uchroniła ją przed karą, biorąc ją na siebie. Tak też Meshara szybko zginęła z miecza władcy. Jednak w ostatnich sekundach życia, zdołała przekazać córce, by milczała, a Słów zaczęła używać, gdy będzie wystarczająco dojrzała. Pare lat później młoda dziewczyna, przez Słowa matki nadal nie może mówić. Trwa również wojna z Volgarami – skrzydlatymi stworzeniami. Gdy jej ojciec nie przysyła wsparcia dla nowego króla, sam przybywa i zabiera dziewczynę jako zakładniczkę. Niestety w pałacu powoli na jaw zaczyna wychodzić jej dar. Czym to się skończy dla Lark? Słowo i miecz Amy Harmon to dosyć nietypowa książka. Czytając ją, człowiek ma wrażenie, jakby czytał baśń. Magia, czary, zaklęcia, przemiany, królowie, zamki oraz walki na miecze. Można by rzec, że ta książka nie wnosi nic nowego, wbrew pozorom jednak wszystko to czyni tę pozycję wyjątkową. Atmosfera, która panuje podczas czytania tej powieści jest magiczna, a wręcz baśniowa. Czy czytaliście kiedyś powieść o takim klimacie? Osobiście nie, a siedzę w fantastyce dosyć długo. Muszę jednak przyznać, że powieść ta, to nie do końca "czysta" fantastyka, ponieważ bardzo dużą rolę w tej historii odgrywa wątek romantyczny. Jeśli chodzi o Lark to jest stanowcza i wie czego chcę, co bardzo mi się podobało, bo nie ma nic gorszego od marudzącej i niezdecydowanej głównej bohaterki. Lecz reszta postaci była mi dosyć obojętna. Nie zdołałam się do nich przywiązać ani ich znienawidzić. Mają swoje osobowości, ale zabrakło im tego czegoś. Może czasu, bo ten tytuł przeczytałam bardzo szybko. Co pewnie zostało spowodowane akcją oraz małą ilością stron. O tej książce nie jestem w stanie zbyt wiele powiedzieć. Jest to po prostu niezobowiązująca lektura na jeden wieczór lub dwa, która oferuje nam parę ciekawych przygód. Nie jest to coś nowego, czego dotąd nie czytaliśmy, ale na pewno pozycja ta ma swój niepowtarzalny klimat.

27. http://www.ksiazkimoni.blogspot.com/ Monika Szulc

    Amy Harmon nie jest mi obcą autorką, bo jakiś czas temu, namiętnie zaczytywałam się w przepięknej książce, jaką okazało się „Prawo Mojżesza”. Jestem zagorzałą miłośniczką fantastyki i na myśl o nowej książce tej autorki, byłam przeszczęśliwa! Czy moje oczekiwania zostały spełnione? Mała lady Lark jest wiecznie kontrolowana, oschły ojciec wiedziony obawą o własną przyszłość, strzeże swej córki za wszelką cenę. Lark odziedziczyła po matce DAR, lecz każdy z darem jest zabijany, bo takie jest prawo Jeru. Kiedy dziewczyna zostaje porwana przez młodego króla, nie tylko jej przyszłość ulega zmianie, bo losy całego Jeru spoczywają w jej rękach, a żądne krwi Volgary pustoszą rodzime ziemie! „Słowo i Miecz” to książka, w której słowo odgrywa ważną rolę, bo ma w sobie moc. Lark potrafi kierować słowami i to dzięki nim narzuca wole zwierzętom i nie tylko im. Potężna i delikatna dziewczyna nabiera siły i pewności siebie na oczach czytelnika. Jej moc została spętana i teraz nie może mówić, co pokazuję również problem i dyskryminację ludzi niemych. Niby fantastyka, a jednak autorka poruszyła wiele ważnych kwestii. Drugim bardzo ważnym bohaterem jest sam Król, czyli młody Tiras. Zazwyczaj mnie irytował swoją władczością, ale nie można odmówić mu uroku osobistego. Jest lojalny i dba o poddanych. Obowiązkowy, lecz sprawiedliwy. Zabrakło mi większej ilości bohaterów, bo prawie cały czas skupiamy się na tej dwójce, co również wpływa na przewidywalne zakończenie, lecz kompletnie mi to nie przeszkadzało. W powieści spotkałam przecudowną postać, czyli trolla i wiernego przyjaciela Lark! Boojohni jest tajemniczy i tak sympatyczny, że nie sposób go nie lubić. Szkoda, że było go tak mało, bo ja go uwielbiam i z chęcią poznałabym go lepiej. Akcja toczy się na przestrzeni kilku miesięcy i jest to czas wypełniony walkami z Volgarami, problemami w królestwie i chwiejnymi uczuciami. Emocje oraz więź która tworzy się między bohaterami jest piękna. Autorka skupiła się na uczuciach między Lark i Tirasem, pokazując, że ich relacja wymaga pracy i zaufania. Świat przedstawiony najłatwiej porównać do średniowiecza, z tą różnicą, że tu jest dużo magicznych akcentów. Taka mieszanka nie należy do najbardziej oryginalnych, ale ja lubię takie klimaty i już po kilkudziesięciu stronach, trudno było mi się oderwać od lektury! Amy Harmon w tym wydaniu podoba mi się jeszcze bardziej i tak się zastanawiam, czy aby na pewno to Lark miała władze nad słowami, bo coś mi się wydaje, że autorka sztukę władania nimi opanowała już dawno temu, co jest doskonale widoczne w tej powieści. Książkę mogę polecić zarówno młodzieży, jak i starszym miłośnikom fantastyki. Niecierpliwie czekam na kolejny tom! 8/10!

28. www.kulturantki.pl (DEPRECATED) Ewa

    Słowo jeszcze nigdy nie miało takiej mocy… Czasem każda z nas chciałaby się cofnąć do dzieciństwa, do tej wiary w magię, w smoki i księcia na białym koniu. Właśnie dlatego, warto zagłębić się w baśnie, które zaproszą do niezwykłego i czarodziejskiego świata. „Słowo i miecz” Amy Harmon, to przykład dobrej baśni dla dorosłych, gdzie można znaleźć wszystko: magię, tajemnice, czarodziejskie stworzenia, wojnę, rycerzy, miłość i namiętność. Świat wykreowany przez autorkę jest pełen czarów, a zwykli ludzie starają się unicestwić magię. Każdy Obdarzony, czyli posiadający niezwykłe umiejętności, jest zagrożony. Już od pierwszych stron wyczuwamy z jednej strony powiew zagrożenia, z drugiej chcemy zatopić się w magii i tym, co ją otacza. Kiedy Darem jest Słowo Matka lady Lark miała niezwykły i rzadki Dar, który córka po niej odziedziczyła. Nieświadoma niebezpieczeństwa kilkuletnia dziewczynka używając słów sprawia, że lalki latają. Matka bierze winę na siebie i zostaje zamordowana. Jednak zanim do tego dojdzie rzuca zaklęcie chcąc, by Lark więcej nie wypowiedziała żadnego słowa. Wiele lat później kraj szykuje się do wojny z niebezpiecznymi stworzeniami. Lark zostaje uprowadzona przez króla jako zakładniczka. W ten sposób władca chce zmusić jej ojca do wysłania wojsk na granicę. Szybko okazuje się, że Lark jest niezwykła a jej największym marzeniem jest nauczyć się czytać. Król natomiast cierpi na tajemniczą przypadłość. Co, kiedy moce Lark zostaną wyzwolone? Co, gdy Słowo do niej powróci? Król Tiras może jej dać to, o czym marzy – naukę czytania. Ona jemu wolność od tego, co mu dolega. Jeżeli do tej pory wierzyliście, że słowa mają moc, „Słowo i miecz” pokaże, jak wielką siłę mogą mieć w ustach kogoś, kto potrafi dzięki nim wzbić się na wyżyny magii. Raz wypowiedziane zmienią wszystko. „Wojownik został królem, a po nim władzę objął jego syn. I tak tron pozostawał w rękach kolejnych pokoleń wojowników, którzy kierowali się przekonaniem, że równość można osiągnąć tylko wtedy, gdy nikt nie będzie wyjątkowy. W imię tego dążyli do całkowitego wyeliminowania z populacji ludzi z darami, aby wykorzenić potęgę słowa. Moja matka potrafiła mówić. Była Powiadaczką, a jej słowa miały w sobie magię. Gdy je wypowiadała, ożywały. Stawały się rzeczywistością. Prawdą. Mój ojciec o tym wiedział i się tego bał. Słowa są kłopotliwe, gdy prawda jest niepożądana”. Zanurz się w baśniowym świecie Już po kilkunastu stronach książki, byłam nią wprost oczarowana. „Słowo i miecz” to tytuł, który bez reszty skradł moje serce. Zakochałam się w pełnym magii świecie, w baśniowych bohaterach i pięknej fabule. Zostałam jego wielką fanką i jestem przekonana, że spodoba się on równie mocno fanom fantastyki, baśni i chcącym przenieść się do krainy, gdzie wszystko jest możliwe. Otwórzcie „Słowo i miecz” i nastawcie się na niezwykłą podróż, w którą zaangażujecie się od początku do końca. Zresztą, nie bez powodu książka trafiła na listę bestsellerów New York Timesa”.

29. www.latosiowydom.pl Kinga Latosińska

    Jeśli ktoś z was lubi przenieść się choć na moment do innego świata, gdzie dzieję się rzeczy magiczne, nadprzyrodzone to jest to obowiązkowa lektura! Poruszająca historia małej Lark, która na naszych oczach przemienia się kobietę, która zmienia losy Jeru. Ona- niemowa, z potężnym darem, którym może prawie wszystko On- potężny, z darem, który ukrywa przed światem Miedzy nimi- miłość, chemia, zaufanie, odkrywanie siebie Akcja, walka o królestwo, zmierzenie się z własnym losem i armią złowrogich Volgarów, a wszystko otoczone magią. Jest potęga i siła władzy, zazdrość tych, którzy chcą ją odebrać, sekrety i czary. Co bardzo mi się spodobało, główna bohaterka to zwykłej urody dziewczyna. Bez wielkich piersi, wąskiej talii i urody, że dech zapiera. Do tego nazywana ułomną, ze względu na brak mowy. Jednakże miłość widzi piękno, potrafi dostrzec to co piękne i wydobyć na zewnątrz. Bo liczy się to co w środku, w sercu i duszy, nie tylko na pokaz. Jest to typ książki, który wciąga i nie pozwala o sobie zapomnieć, gdy musisz ją odłożyć. Przeczytałam jednym tchem. Polecam i Wam

30. http://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/ werka777

    „ […] prawdziwą miarą człowieczeństwa jest to, co dana osoba zrobi ze swoimi darami.” Autorka poczytnych powieści miłosnych, kreatorka chwytających za serce fabuł i jakże wiarygodnych historii, staje przed czytelnikiem z zupełnie nową propozycją. Fantasy. Tak, nie przewidzieliście się. Amy Harmon, spod palców której wyszły takie publikacje jak „Making faces” czy „Prawo Mojżesza”, częstuje nas powieścią skropioną wyrazistą magią. Gdyby nie fakt, że „Słowo i miecz” to właśnie jej książka, być może nigdy bym po nią nie sięgnęła, bo na co dzień wybieram raczej bardziej przyziemne scenariusze. A wtedy straciłabym okazję na to, by przekonać się, jak bardzo ta powieść jest dobra. ZARYS FABUŁY W świecie surowych rządów bezlitosnego króla Jeru, Dar malutkiej lady Lark okazuje się przekleństwem. Do tego stopnia, że jej umiejętność używania Słów staje się rodzinną tajemnicą niemogącą wyjść poza mury domu. Niełatwo skrywać jednak sekrety, zwłaszcza, kiedy jest się małym dzieckiem. Podczas spotkania z władcą, lady Lark ujawnia swoją umiejętność, w wyniku czego ginie jej matka. Mijają lata. Przetrzymywana i pilnie strzeżona przez ojca dziewczyna staje się niemową. Dramat przeszłości, który wpłynął na losy jej bliskich, odebrał jej poczucie normalności. Kiedy na horyzoncie widać zbliżającą się wojnę ze śmiertelnym wrogiem, nowy król Jeru, syn okrutnego poprzednika, powraca do domu lady Lark by zabrać ją do swojego zamku i użyć jako karty przetargowej. I choć ta znajomość rozpoczyna się groźbą, nieświadomej niczego dziewczyny i króla Tirasa połączy coś więcej niż klątwa zamierzchłych lat. FANTASY I SZÓSTY BIEG WYOBRAŹNI Kraina trolli, Uzdrowicieli, Zmieniaczy i Powiadaczy, wybrańców, których napiętnowała ukryta pod postacią Daru magia. Wojna ze skrzydlatymi Volgarami i Słowa, które niewypowiedziane potrafią zmienić bieg wydarzeń. Brzmi absurdalnie? Ale uwaga, zanim porzucicie pomysł czytania tej powieści powiem Wam, że ostatnio miałam okazję natknąć się na wiele niewiarygodnych fabuł książek obyczajowych czy romansów, a właśnie ta, paradoksalnie nienaturalna, bo zaliczana do literatury fantastycznej, naprawdę wessała mnie w swój świat i pozwoliła w niego uwierzyć. Bo etapowe wprowadzanie czytelnika w świat nierzeczywisty i powolne jego odkrywanie potrafi włączyć szósty bieg wyobraźni. I właśnie tak skonstruowała autorka tę historię, że aż chce się w tym wszystkim uczestniczyć. POŁĄCZENI KLĄTWĄ Przestraszona, ale waleczna lady Lark, która pod postacią kruchej dziewczyny skrywa ogromną siłę. Król Tiras, nie taki straszny, jak jego ojciec i… potrafiący przyspieszyć bicie serca. Przez długi czas postawieni pod znakiem zapytania bohaterowie drugoplanowi, wcale nie czarno-biali i biorący czynny udział w akcji. Kreację postaci oceniam jak najbardziej na plus. Jest różnorodność, naturalnie wypadające dialogi, ujmujące sceny z ich udziałem - wliczając te słodkie, ale i niebezpieczne. DYNAMICZNA AKCJA Na akcję składa się kilka elementów. Jest piękny, i co mnie urzekło, niezaśmiecony zbędnymi wybuchami namiętności wątek miłosny. Są wspomniane i budujące podstawę tej książki elementy magii. Jest obraz wojny, męstwa, poświęcenia, zawiści i zachłanności. I właśnie to podoba mi się najbardziej, że tuż obok wydarzeń wyjętych rodem z literatury fantasy kroczą moralne zasady, te najcenniejsze uczucia i wartości. PODSUMOWANIE Nie przeciągając podsumuję krótko, to naprawdę bardzo dobra książka. Być może gdyby nie wątek miłosny, oceniłabym ją zupełnie inaczej, gorzej. Jednak jako że w historię fantasy wepchnęła autorka obraz miłości i udekorowała ją wątkami pobocznymi oraz egzotycznym dla mnie środowiskiem, czytałam z zapartym tchem mając poczucie świeżości tematu. Nareszcie! Polecam i Wam, żeby się przekonać, że oprócz przyziemnych fabuł autorka potrafi kreować także te paranormalne.

31. Naszksiazkowir.blogspot.com/ Aga

    Gdy przeczytałam opis książki, pomyślałam że będzie to prosta, zwykła i przyjemna lektura, dzięki której trochę się zrelaksuję. Zaczęłam prolog i miałam po nim dość mieszane uczucia, ale jak każdy student w sesji stwierdziłam, że zrobię wszystko, byle się nie uczyć i czytałam dalej. Zupełnie nie spodziewałam się tego, co stało się potem – czyli wciągnięcia mnie do środka przez fascynujący świat, który stworzyła pani Harmon i całkowitego zniknięcia na kilka godzin z mojego pokoju przez wydarzenia, rozgrywające się przed moimi oczami. Młoda Lark dorasta w kraju, w którym najmniejszy przejaw magii jest surowo karany. Sama jest Powiadaczką, jak jej matka, więc obie muszą ukrywać swoje dary przed ludźmi, ale pewnego dnia staje się to, czego się obawiają – ich moc zostaje odkryta i to przez samego króla. Matka Lark ginie z jego ręki, ale przed odejściem używa swoich Słów, by pomóc i ochronić córkę. Od tamtego czasu Lark nie wypowiada ani słowa i siedzi, teoretycznie, zamknięta w wieży, a jej moc kryje się głęboko w jej wnętrzu. Ale ciąg zdarzeń doprowadza do tego, że dziewczyna w końcu jest zmuszona opuścić bezpieczne mury i to bynajmniej nie z własnej woli. Poza nimi wreszcie uczy się – uczy się słów, uczy się życia i uczy się miłości. A gdy wszystko, na czym jej zależy jest zagrożone, jest gotowa uczynić co tylko w jej mocy, by to ocalić. Przede wszystkim książka wydaje się być istną kopią mnóstwa jej podobnych – jest wyjątkowa dziewczyna, trwa wojna, jest mężczyzna, z którym w końcu może ją coś połączyć, jest zagrożenie i są przeciwności. Dlatego sądziłam, że będę mieć do czynienia z lekką książką z gatunku młodzieżowego fantasy i że po prostu dobrze spędzę przy niej czas. Natomiast że wywoła ona u mnie tyle emocji i że tak wczuję się w sytuację bohaterów, jakbym była między nimi, nie spodziewałam się zupełnie. Ta baśniowa powieść wciągnęła mnie do środka silną mocą i nie chciała wypuścić. Zresztą, nawet gdyby chciała, ja nie zamierzałam wyjść, dopóki nie przeczytam ostatniego słowa. Gdy zaczęłam książkę, nie odłożyłam jej dopóki nie wybrzmiało ostatnie zdanie. Zapomniałam w ogóle która jest godzina, co dzieje się dokoła i że mam masę nauki, a do książki chciałam zajrzeć po „jeden rozdział”. Jeśli chodzi o Lark to jest postacią, którą polubiłam od samego początku. Okropnie bałam się, że będzie jedną z tych irytujących i głupiutkich bohaterek, które nic tylko „przez przypadek” ratują świat. Chyba nigdy się aż tak bardzo nie cieszyłam z tego, że byłam w błędzie. Młoda bohaterka zachowywała się naprawdę rozsądnie, czasami zabawnie, innym razem lekko naiwnie, ale wszystko to było realne, odpowiednie do sytuacji. W końcu jak dziewczyna zamknięta niczym więzień we własnym domu miała reagować na wiele nowych dla niej sytuacji? Ogromny plus należy się autorce za te właśnie niektóre dziecinne, a niektóre naprawdę dojrzałe reakcje Lark, bo nasza bohaterka miała i takie, i takie. Można powiedzieć, że dorastała i rozwijała się na naszych oczach, co można było obserwować z uśmiechem, ze współczuciem, z zainteresowaniem, a czasem z szybko bijącym sercem i myślą „co będzie dalej?”. Poza tym wątek miłosny jest także ogromnym plusem książki, bo nie jest przesadzony, rozwija się we właściwym tempie, a do wybranka Lark bardzo łatwo zapałać sympatią, nawet mimo pierwszego, niezbyt dobrego, wrażenia. On także jest jedną z tych postaci, jakie wywołują uśmiech, czasami lekką złość, ale dzięki temu relacja jest ciekawa, dynamiczna i realistyczna. Książka nie jest lekturą, która wiele od nas wymaga. Historia, która się tam rozgrywa, jest podobna do wielu innych tego typu. Ale jest to ogromne ALE, bo jednocześnie różni się, ma swój własny urok. I ja właśnie zostałam przez nią zauroczona i tak łatwo się spod tego czaru nie uwolnię. Nie wiem, czy ktoś rzucił na mnie Słowo, tak podejrzewam że Lark mogła maczać w tym palce, ale zdecydowanie powieść trafia właśnie na listę moich ulubionych. Z niecierpliwością będę wyczekiwać drugiego tomu tej historii. Wam natomiast mogę powiedzieć jeszcze tylko tyle – gdy zobaczycie na półce w księgarni lub w internecie Słowo i miecz, nie wahajcie się ani chwili. Koniecznie też spróbujcie swoich sił w naszym konkursie, gdzie jest okazja do wygrania aż trzech egzemplarzy, bo rozdawanie takich wspaniałych książek jest dla mnie największą przyjemnością. Czy zdobędziecie książkę tak, czy inaczej, pamiętajcie: powieść was oczaruje, poruszy i nie wypuści, dopóki nie przeczytacie ostatniego słowa.

więcej recenzji

ukryj recenzje