Egipt. Oazy w cieniu piramid (ebook)(audiobook)(audiobook)

Recenzje (10)

1. Wredotek.pl Paulaaaa, 2012-09-25

   W czwartek moi rodzice wylatują na urlop do Egiptu. Będą opalać się, pływać, zwiedzać, robić zdjęcia, wypoczywać i poznawać kulturę kraju, który dla wielu jest nadal bardzo odległą destynacją, mimo że mieszkamy w erze samolotów i wielu połączeń lotniczych. Egipt zawsze mnie fascynował, uwielbiałam lekcje historii na temat starożytności, faraonów, piramid i wszystkiego co z tym krajem związane. Stwierdziłam, że skoro moi rodzice się tam wybierają, to warto co nieco się dowiedzieć i odświeżyć wiedzę. Z pomocą przyszedł mi przewodnik, o którym dzisiaj napiszę.
   
   Wyjeżdżając do kraju "wymagana" wiedza zależna jest od tego, czego oczekujemy po wyjeździe i co mamy zamiar robić. Jednym wystarczy to, ile gwiazdek ma hotel i czy alkohol jest darmowy, innym jak daleko jest na imprezę w mieście a jeszcze inni chcą rzeczywiście coś wynieść z podróży i poznać nową kulturę. Ten przewodnik myślę, że idealnie nada się dla tej ostatniej grupy. Co prawda do takiej wyprawy możnaby się przygotowywać bez końca, ale myślę, że cała podstawowa wiedza, jaką powinniśmy mieć jest zawarta w tym niewielkim przewodniku.
   
   Podzielony on został na cztery rozdziały. Pierwszy to trasy, m.in.: Kair w trzy dni i Szlakiem pustyni. Drugi to informacje praktyczne: słowniki i rozmówki, pieniądze, ubezpieczenie, podróż samolotem, noclegi, obyczaje, zagrożenia i wiele innych. Trzecia część to informacje krajoznawcze czyli klimat, przyroda, historia (od ok. 3100-1686 r. p.n.e. do dnia obecnego), polityka, język, literatura, muzyka i taniec i inne oraz czwarta część czyli zwiedzanie Egiptu: Kair, Dolina Nilu, Wybrzeże Morza Śródziemnego, Półwysep Synaj oraz Oazy Pustyni Zachodniej. Na samym końcu znajdziemy słownik trudniejszych terminów i minisłowniczek polsko-arabski. Na skrzydełkach znajduje się mapa Egiptu oraz niezbędnik turysty.
   
   Ciężko mi tak naprawdę ocenić ten przewodnik, ponieważ nie mam żadnego porównania. Myślę jednak, że dla osób, które nastawiają się zarówno na zwiedzanie, odpoczynek jak i poznanie podstawowych informacji o Egipcie jeszcze przed wyjazdem będzie świetny. Dowiedziałam się z niego wielu ciekawych rzeczy i myślę, że przy ewentualnych kolejnych wyjazdach (i nie tylko), będę po niego jeszcze sięgać, by zaczerpnąć informacji.

2. travelstory.pl Stanisław Krzaczyński

   Egipt dla żółtodziobów
   
   Rozpoznaję dwa typy podróży: takie, które przygotowuję sumiennie obczytując się w literaturze mniej lub bardziej związaną z miejscem, gdzie się udaję oraz takie bez przygotowania, trochę przypadkowe – przy takich okazjach oglądam świat oczami naiwnego dziecka ledwo się domyślając dlaczego w tym miejscu globu wygląda, tak jak wygląda. Od razu mówię: oba typy podróży są dla mnie równowartościowe. Czasem jednak jest tak, że co prawda nie znajduję czasu, aby przygotować się „merytorycznie” do wycieczki. Jednak miejsce przeznaczenia jest tak kulturowo interesujące, że nie wypadałoby być w nim, nie wiedząc, gdzie się jest. W Egipcie jest wiele takich miejsc.
   
   Aby podjąć – nazwijmy to śmiesznie – „świadomą podróż” do Egiptu, trzeba by przygotowywać się do niej latami, „pół-świadomą” – miesiącami. A jest przecież tyle innych miejsc na świecie, których żal byłoby nie zobaczyć. Nie jeden „nieświadomy turysta” stanie przed dylematem: lecieć, czy nie lecieć do Egiptu Ja poleciałem „nieświadomie”, ale z przewodnikiem (książkowym).
   
   Książka „Egipt. Oazy w cieniu piramid” Szymona Zdziebłowskiego zawiera dokładnie tyle informacji, ile turysta (tu: ja) jest w stanie przyswoić przemieszczając się środkami komunikacji publicznej między większymi miastami w Egipcie, równocześnie nie odnosząc większych start na obserwacjach krajobrazu. Wiadomości o tym, co zobaczymy w Kairze, Luksorze, czy Aleksandrii w pigułce połykamy, by potem oglądać miejsca bez nosa wciśniętego w przewodnik, ale za to z pewną już nabytą „świadomością”.
   
   W przewodnikach wydawnictwa Bezdroża bardzo lubię rozdziały rozszerzające kontekst kulturowy, dzięki którym wyobraźnia turysty zaczyna oscylować w odpowiednich kierunkach. Łatwiej mu się „wczuć” w atmosferę miejsca. W „Egipcie…” zamieszczono rozdział na temat polskich koneksji Egiptem, który może sprawić, że podróżując do Egiptu będziemy czuli się jak kontynuatorzy dzieła polskich przodków. Rozdział ten było moim pierwszym egipskim odkryciem. Oczywiście, wizyta w kraju „pod piramidami” przerosła wszystkie oczekiwania jakie rozbudziła lektura rozdziałów przewodnika, niemniej przydatne okazały się i te tłumaczące dlaczego należy biegać wokół gigantycznego skarabeusza w Karnaku, ale także te praktyczne, mówiące o transporcie, walucie i zabezpieczeniach. „Egipt. Oazy w cieniu piramid” to kompaktowy „podręcznik do Egiptu”.

3. Globtroter CEZARY RUDZIńSKI, 2010-07-15

   Egipt, kraj unikalnych zabytków i dobrego wypoczynku nad morzem, jest najpopularniejszym spośród afrykańskich wśród polskich turystów i jednym z najliczniej odwiedzanych przez nich w całym basenie śródziemnomorskim.
   Jest więc oczywiste, że w ostatnich latach poświęcono mu już kilkanaście przewodników w języku polskim. Najnowszy: „Egipt. Oazy w cieniu piramid”, polskiego autora, wydały w swojej podstawowej czarno - pomarańczowej ( kolor grzbietów ) serii krakowskie Bezdroża.
   Jest to znacznie obszerniejsza i bogatsza wersja przewodnika tego samego autora: „Egipt. Skarby faraonów i rafy koralowe” wydanego niedawno w serii „wakacyjnej”, o którym napisałem przed 2 miesiącami.
   Przewodnik - stwierdzę to od razu - dobry, zawierający mnóstwo rzetelnych, aktualnych i kompetentnie przedstawionych informacji. Chociaż także istotnych pominięć i nieścisłości. Autor kieruje go przede wszystkim do turystów zamierzających zwiedzać Egipt indywidualnie. Co wynika z lektury zawartych w nim informacji i rad. Np. „… możemy wypożyczyć jeepa i udać się przez Czarną Pustynie do Białej Pustyni…” ( w proponowanej trasie „Szlakiem pustyni” ).
   A więc do czytelników stanowiących zdecydowany margines przyjazdów do tego kraju nie tylko z Polski. Egipt nie jest bowiem jeszcze przygotowany do bardziej masowego indywidualnego ruchu turystycznego. Dominuje zorganizowana turystyka samolotami czarterowymi do czerwonomorskich ośrodków wypoczynkowych. A dopiero ewentualnie z nich wycieczki - zwłaszcza do antycznych Teb, czyli Luksoru - Karnaku - Zachodniego Brzegu oraz do Kairu - pod piramidy, Sfinksa i do Muzeum Egipskiego.
   Niektóre z biur podróży organizują również wycieczki objazdowe po Egipcie. Poznawcze, z krótkim wypoczynkiem nad morzem. Prawie każda z tych kategorii turystów znajdzie w tym przewodniku coś dla siebie. Prawie - i to jest jego słaby punkt - gdyż najliczniejsza, tj. ludzie udający się tylko na wypoczynek nad morzem, nie dowie się z niego praktycznie niczego ( poza wybrzeżem synajskim ) o miejscach, w których spędzają urlop i ich najbliższych okolicach.
   Takie miejscowości, jak Hurgada, Safaga czy Marsa Alam są jedynie wymienione, chyba tylko raz, gdzieś na marginesie. Nie ma ich nawet (!!!) w Indeksie wybranych nazw geograficznych. A poza pierwszą z nich brak ich również na mapie Egiptu na wewnętrznych stronach przedniej okładki przewodnika.
   Podobnie jak Portu Ghalib oraz całego, rozciągającego się na blisko 100 km na południe od tego portu jachtowego i międzynarodowego lotniska pasażerskiego oraz wspomnianego, ważnego już w czasach rzymskich, portu i miasteczka Marsa Alam, w kierunku granicy z Sudanem. Czyli Koralowego Wybrzeża. Które najpóźniej w ciągu kilkunastu lat może zaćmić Hurgadę i Szarm El Szeik razem wzięte.
   Jest to bowiem region na prawdę całorocznego wypoczynku. Z fantastycznymi plażami, morzem - i rafami koralowymi oraz wrakami statków do penetrowania przez płetwonurków. Jak również coraz liczniejszymi, świetnymi „resortami” - ośrodkami wypoczynkowymi. Z bazami i szkółkami nurków, wypożyczalniami koni, quadów, przejażdżkami na wielbłądach, spa oraz ofertami zwiedzania.
   Zwłaszcza Nubii: Asuanu i jego okolic oraz Abu Simbel, do których jest najkrótszy dojazd dobrą asfaltową drogą, wytyczoną jeszcze przez Rzymian, Ale czytelnik tego przewodnika nie dowie się z niego, że coś takiego w Egipcie w ogóle istnieje.
   Podobnie jak np. o klasztorach, co prawda nie tak znaczących i sławnych jak św. Katarzyny na Synaju, ale z metrykami niewiele od niego młodszymi: św. Antoniego od IV w i św. Pawła od V w. Tylko znajdują się one w górach w pobliżu nadmorskiej szosy Hurgada - Kair, a więc w regionie, zdaniem autora tak nieciekawym, że zupełnie go pominął.
   Jeszcze bardziej niezrozumiałych dla mnie pominięć znalazłem w tym przewodniku więcej. Chociażby Dendery - o innych wspomnę niżej - położonej między Karnakiem i Abydos. A był to przecież ośrodek kultu bogini miłości i muzyki, „wielkiej matki i pani nieba” Hathor, z doskonale zachowanymi zabytkami.
   M.in. Wielką Salą Hypostylową, kryptami, kaplicami Nowego Roku i Ozyrysa itp. A także ruinami bazyliki koptyjskiej. Jest to przy tym jedyny zabytek Egiptu faraonów, w którym można wejść na jego dach i z góry oglądać cały zespół architektoniczny oraz jego okolice.
   „Mam nadzieję, że dokonałem na kartach tego przewodnika chociaż małego odkrycia, które będzie dla jego Czytelników wartościowe…” napisał autor we wstępie. Udało mu się to w wielu przypadkach.
   Dla mnie największym odkryciem, a zarazem zaskoczeniem, okazały się jednak propozycje autora poznawania tego kraju 5 trasami ( Rozdział I - Zaproszenie do Egiptu ), wśród których w pierwszej - „Kair w trzy dni” zabrakło (!!! - przeczytałem to kilka razy i klnę się, że piszę na trzeźwo ! ) piramid i Sfinksa w Gizie, która jest już przecież częścią egipskiej stolicy.
   Podobnie jak brak w tej propozycji Dzielnicy koptyjskiej ze słynnym „Zawieszonym kościołem” i innymi zabytkami, czy najsłynniejszego kairskiego suku Khan El Khalilii. Chyba „w zamian" jest natomiast zachęta autora odwiedzenia w Kairze … ogrodu, kawiarni i spaceru ulicami z przełomu XIX i XX w.
   Dodam, że propozycji zobaczenia piramid i Sfinksa nie ma w żadnej ze wspomnianych 5 najważniejszych tras. Jedynie w informacji w ramce: „Spędzając tydzień w okolicach Kairu, warto:” wymieniona jest, wśród 8 innych, sugestia zobaczenia piramidy Cheopsa ( Chefrena i Mykerinosa oraz Sfinksa już nie ! ) oraz potargowania się na wspomnianym średniowiecznym suku.
   Nie oznacza to oczywiście, że te najsłynniejsze w świecie egipskie zabytki pominięto w przewodniku. Wręcz przeciwnie! We właściwych miejscach zostały omówione dokładnie i kompetentnie. Ale nie uwzględnienie ich wśród najbardziej wartych zobaczenia obiektów i miejsc w kraju - a temu przecież służyć mają propozycje tras w „Zaproszeniu do Egiptu” mnie jednak zaszokowało!
   Wspomniałem o rzetelnej i kompetentnej informacji na temat piramid i Sfinksa. Dotyczy to niemal całego przewodnika. Zarówno rozdziałów z informacjami praktycznymi i krajoznawczymi, z dobrą prezentacja historii kraju, jego polityki i gospodarki, ludności, kultury, architektury i sztuki, literatury, muzyki i tańca itp. Z cennym zwróceniem uwagi na Polaków w Egipcie - „od niewolników do badaczy starożytnego dziedzictwa” oraz na najważniejsze kolekcje zabytków egipskich w Polsce.
   Podobnie oceniam informacje zawarte w podstawowym, najobszerniejszym rozdziale „Zwiedzanie Egiptu” w podziale na Kair oraz 4 regiony: Dolina Nilu, Wybrzeże Morza Śródziemnego, Półwysep Synaj i Oazy Pustyni Zachodniej. Czytelnik znajduje w nim niezliczone fakty i dane o przeszłości poszczególnych zabytków i miejsc, rady jak do nich dotrzeć, kiedy są otwarte, o cenach biletów itp. Na końcu zaś prezentacji poszczególnych, ważniejszych miejscowości, informacje o dojeździe do nich różnymi środkami komunikacji, noclegach, wyżywieniu i możliwości aktywnego wypoczynku.
   To najmocniejsze strony tego przewodnika. Szkoda, że autor niemal pominął, a w każdym razie nie wyodrębnił jeszcze jednego obszaru zainteresowań turystów: zakupów. Czyli gdzie i co warto kupić oraz tak istotne w tym kraju rady jak się skutecznie targować. Mimo, iż stronę merytoryczną i informacyjną przewodnika oceniam wysoko, muszę zwrócić uwagi przynajmniej na ważniejsze pominięcia, zbyt skąpe informacje czy wręcz nieścisłości.
   O dwu kwestiach pisałem już uwagę omawiając poprzedni przewodnik tego autora z serii wakacyjnej, ale uważam, że trzeba powtarzać to do skutku. Pierwsza, to pominięcie w dosyć obszernie przedstawionym dorobku największego polskiego egiptologa prof. Kazimierza Michałowskiego informacji, że to on kierował bezprecedensową w dziejach operacją przenoszenia zespołu świątynnego Abu Simbel w związku z budową Wielkiej Tamy Asuańskiej. A także, że to jego podpis, jako jedynego obok prezydenta Egiptu Gamala Abdela Nasera i szefa egipskiego Urzędu ds. Starożytności, złożony został na akcie erekcyjnym wkopanym na nowym miejscu tamtejszej świątyni Ramzesa II. Należy to przypominać przy każdej okazji, gdyż w egipskich publikacjach na temat Abu Simbel, które ostatnio tam widziałem, można znaleźć nawet wykaz firm, które prowadziły te prace, ale przeczytać o roli w nich polskiego uczonego już nie.
   Sprawa druga, już drobniejsza, dotyczy określenia Karnaku jako największego zespołu świątynnego wzniesionego przez człowieka. Na pewno jest on największy w Egipcie, być może także wśród tych, które widział autor. Ale przypomnę, że święte miasto preazteckie i azteckie Teotihucacán w Meksyku zajmowało, nie jak Karnak 100 ha, lecz ponad 20 km kw i nawet obecnie jest od niego rozleglejsze. Podobnie jak m.in. zespoły świątynne Kadjuraho w Indiach czy słynne świątynie khmerskie w Angkor ( 100 km kw.! ), że wymienię najbardziej znane. Sporo jest w przewodniku ocen i propozycji co najmniej kontrowersyjnych. Np. w ramce „Będąc dwa tygodnie w Górnym Egipcie trzeba koniecznie:” autor wymienia wiele ciekawych obiektów i miejsc, ale pomija Muzeum Nubijskie, moim zdaniem o wiele ciekawsze i ważniejsze niż proponowane wypicie piwa na barce nilowej w Asuanie czy drinka w „Winter Palace” w Luksorze.
   Opis tego, co warto zobaczyć w Muzeum Egipskim w Kairze w zbiorach skarbów Tutenchamona jest zbyt ograniczony. Oprócz proponowanej złotej maski mumiowej faraona konieczne jest przecież obejrzenie także przynajmniej obu jego sarkofagów i przepięknie zdobionego tronu, o wielu innych eksponatach nie wspominając.
   Nie rozumiem, dlaczego prezentując Region 1 - Nil, autor uważa ( słusznie ! ), że koniecznie trzeba zobaczyć Karnak, ale już nie świątynię luksorską. W Asuanie wyspa Elefantyna jest oczywiście warta zwiedzenia, ale na pewno nie bardziej niż świątynia Izydy na wyspie Filé. Której nazwa nawet nie znalazła się w zbyt powierzchownym opisie tego zabytku.
   Omawiając warte zobaczenia obiekty w Aleksandrii, autor zaledwie kilkadziesiąt słów poświęca jednemu z najważniejszych zabytków miasta - Cytadeli ( nazywa ją fortem ) Qaitbeja. Poza meczetem Abu al - Abbasa al - Mursiego, nie zauważa innych, również ciekawych. Całkowicie pomija jedną z najważniejszych atrakcji miasta, willę ostatniego króla Egiptu Faruka oraz jej ogrody i plaże.
   Znalazłem także informacje co najmniej nieścisłe. Z dostępem do publicznego Internetu sytuacja w Egipcie nie jest aż tak dobra, jak ją opisuje autor. Tydzień temu w Luksorze, przegapiwszy w rezultacie natręctwa okolicznych kupców kawiarenkę koło przystani statków wycieczkowych, długo szukaliśmy innej. Policjant turystyczny na słowo Internet rozkładał ręce. Dorożkarz, który oczywiście „wiedział” gdzie można z niego skorzystać, woził nas po zaułkach starej części miasta pytając co chwila przechodniów i ostatecznie zawiózł do koszmarnego „salonu”, w którym parę dzieciaków grało w gry komputerowe, a na posklejanej klawiaturze przepuszczającej kilka liter ledwo udało się napisać kilka słów.
   Koszt wysłania SMS-a do Polski jest znacznie wyższy, niż napisał autor, chociaż np. ceny biletów wstępu do licznych muzeów i zabytków podał ścisłe i aktualne. Skoro o muzeach mowa, to w Aleksandrii autor poleca bardzo ciekawe, ale zamknięte i to wg. miejscowej informatorki - polskiej przewodniczki mieszkającej w Egipcie od 30 lat, raczej na długo, na remonty i renowacje muzea: Grecko - Rzymskie i Królewskie Muzeum Złotnictwa.
   Rekonstrukcja Alei Procesyjnej ( baraniogłowych sfinksów ) to nie są „plany połączenia deptakiem świątyń w Luksorze i Karnaku” , ale już bardzo zaawansowane prace wykopaliskowo - rekonstrukcyjne.
   „Możemy ( w Asuanie ) - napisał autor w innym miejscu - nawet przejść się bulwarem wzdłuż Nilu, nie będąc zaczepionym”. Nie wiem, jak mu się to udało, bo nas natychmiast po wyjściu z hotelu czy statku przy tymże bulwarze obstępowali dorożkarze, taksówkarze, naganiacze łodzi nilowych czy sprzedawców z suku oferując dosyć nachalnie swoje usługi.
   Przy okazji informuję, że suk w tym mieście nadal jest atrakcyjny, trzeba tylko zejść z głównej trasy dla turystów w miejsca, w których w artykułu spożywcze i przemysłowe ( bo przecież nie pamiątki ! ) zaopatrują się miejscowi.
   Treść przewodnika wzbogaca 36 zdjęć na barwnych wkładkach, plany i mapki oraz liczne informacje monotematyczne w ramkach - częściowo powtórzone za wersją wakacyjną „Egiptu”. Na końcu jest też mini słowniczek i mini rozmówki polsko -arabskie oraz stanowiący zupełne nieporozumienie ( brak w nim nawet tak popularnych miejscowości jak Hurgada, Safaga, o Denderze, Marsa Alam, Port Ghalib i wielu innych nie wspominając ) Indeks wybranych nazw geograficznych.
   Pomimo wielu krytycznych uwag, z tego co napisałem wynika jednak chyba jasno, że jest to przewodnik dobry, zawierający mnóstwo potrzebnych i pożytecznych informacji oraz wart polecenia. Równocześnie jednak, że stosunkowo niewielkim wysiłkiem autora i wydawnictwa może stać się on, już w następnym wydaniu, naprawdę bardzo dobrym.

4. Gazeta Krakowska mst, 2010-06-29

   Przewodnik Egipt. Oazy w cieniu piramid" oprowadza po najciekawszych zakątkach kraju faraonów". W rozdziałach wstępnych Czytelnik znajdzie m.in. esej krajoznawczy przybliżający geografię, historię i kulturę Egiptu. Dalszą część przewodnika zajmują szczegółowe opisy atrakcji turystycznych, uzupełnione przez informacje praktyczne, mapy i schematy. Na końcu zamieszczono podręczny słowniczek polsko-arabski. Egipt to niezwykły kalejdoskop starożytnych zabytków i atrakcji przyrodniczych. Meczety Kairu, piramidy w Gizie i Sakkarze, zabytki Luksoru i Karnaku, a także dziesiątki innych tajemniczych nekropolii i świątyń to dziedzictwo kulturowe wyjątkowe w skali całego świata. Egipt to także egzotyczna afrykańska flora i fauna, kolorowe rafy koralowe i pustynie słynące z nieziemskich" formacji skalnych. Wszystko to znajdziecie w tej książce.

5. hobby.naszemiasto.pl ZAL/MAT. 2010-06-08

   Egipt to od lat jedno z najpopularniejszych miejsce wakacyjnych podróży polskich turystów. Wpływ na to ma na pewno cena, która w porównaniu z wypoczynkiem w kraju z pewnością jest bardzo konkurencyjna.
   Egipt to niezwykły kalejdoskop starożytnych zabytków i atrakcji przyrodniczych. Meczety Kairu, piramidy w Gizie i Sakkarze, zabytki Luksoru i Karnaku, a także dziesiątki innych tajemniczych nekropoli i świątyń to dziedzictwo kulturowe wyjątkowe w skali całego świata.
   Przewodniki Wydawnictwa Bezdroża "Egipt. Oazy w Cieniu Piramid" oprowadzają po najciekawszych zakątkach tego "kraju faraonów". W rozdziałach wstępnych Czytelnik znajdzie m.in. eseje krajoznawcze przybliżające geografię, historię oraz kulturę Egiptu i Maroka. W kolejnych znajdują się szczegółowe opisy atrakcji turystycznych, uzupełnione przez informacje praktyczne, mapy i schematy. A zaproponowane trasy przejazdowe z jednego regionu do drugiego gwarantują niezapomniane wrażenia.
   Szymon Zdziebłowski, autor przewodnika po Egipcie, archeolog i dziennikarz naukowy, uczestniczył w licznych projektach badawczych m.in. na terenie krajów arabskich. O swoim „Egipcie” mówi: - „Mam nadzieję, że dokonałem na kartach tego przewodnika choć jednego małego odkrycia, które będzie dla jego Czytelników wartościowe”.

6. POLSKA - DZIENNIK ŁÓDZKI N, 2010-06-05

   Dokąd uciec spod pochmurnego, grożącego wciąż deszczem i burzami nieba Krakowskie wydawnictwo turystyczne Bezdroża nie ma wątpliwości - do Egiptu lub Maroka. W księgarniach pojawiły się dwa kolejne tytuły z globtroterskiej serii Przewodników Bezdroży. Egipt. Oazy w cieniu piramid" to niezwykły kalejdoskop starożytnych zabytków i atrakcji przyrodniczych. Meczety Kairu, piramidy w Gizie i Sakkarze, zabytki Luksoru i Karnaku, a także dziesiątki innych tajemniczych nekropoli i świątyń to dziedzictwo kulturowe wyjątkowe w skali całego świata. Egipt to także egzotyczna flora i fauna i pustynie słynące z nieziemskich" formacji skalnych. To egzotyczna kultura i fascynujący mikroświat, wart, by na jego poznanie poświęcić więcej niż jeden urlop. Ale od czegoś trzeba zacząć... Najlepiej od przewodnika Bezdroży.

7. archeologiaegiptu.pl SZYMON ZDZIEBłOWSKI, 2010-05-14

   Nakładem wydawnictwa Bezdroża ukazały się dwa pierwsze, polskojęzyczne przewodniki turystyczne po Egipcie "Egipt. Oazy w cieniu piramid" i "Egipt. Skarby faraonów i rafy koralowe" napisane przez archeologa specjalizującego się w tematyce Egiptu, który spędził w tym kraju w sumie ok. 2 lata. Oprócz cennych informacji praktycznych zdobytych w czasie podróży wzdłuż i wszerz kraju faraonów obie publikacje stanowią doskonałe, merytorycznie poprawne wprowadzenie w historie Egiptu.
   Doprawdy trudno jest mi rzetelnie ocenić dwie kolejne książki, które znalazły się w naszym dziale z książkami. Bo jakiej oceny może dokonać ich autor Spróbuję jednak w kilku zdaniach zaprezentować, dlaczego warto stać się posiadaczem chociaż jednego z opisywanych przewodników.
   Długo marudziłem, że na polskim rynku nie ma merytorycznie poprawnego przewodnika po Egipcie - informacje praktyczne, owszem mniej lub bardziej były właściwe, ale historyczne - już nie bardzo. W konsekwencji najlepiej było zakupić przewodnik z serii Rough Guide lub Lonely Planet. Ale oba wymienione przeze mnie wydawnictwa są anglojęzyczne i tym samym adresowane raczej do Amerykanów lub przedstawicieli zachodniej Europy. Rough Guide ukazał się niedawno w wersji polskiej, ale jest to tłumaczenie, a nie książka napisana specjalnie dla Polaków i przez Polaków, co jest szczególnie ważne przy informacjach praktycznych, wskazówkach dotyczących podróży. Mój głos został usłyszany przez redaktorów w wydawnictwie Bezdroża i w konsekwencji skończyło się na podjęciu wyzwania polegającego na napisaniu przewodnika po Egipcie. Ukoronowaniem bardzo pozytywnej współpracy z Bezdrożami są dwa przewodniki - pierwszy to 400 - stronicowa książka opisująca najciekawsze miejsca do zwiedzania w całym Egipcie na czarno-białych kartach, a drugi to nieco skrócona wersja przewodnika, której atutem są liczne fotografie (w tym wiele autorskich) i piękny papier. Pierwszą, kompletną wersję polecam szczególnie osobom planującym wyjazd indywidualny do Egiptu (to ją szerzej opisuję poniżej), drugą - raczej tym, które będą głównie byczyć się na plażach, i planują wybrać się na 1-2 wycieczki fakultatywne.
   "Egipt. Oazy w cieniu piramid" - tytuł tego przewodnika doskonale oddaje jego zawartość. Wyjątkowo dużo czasu spędziłem na zbieraniu rzetelnych informacji na temat dość słabo rozpoznanych oaz pustyni Zachodniej. Poświęciłem im kilkadziesiąt stron. Oprócz dogłębnego wprowadzenia w ich historię - gwarantuję, że tak obszernych informacji na darmo szukać w innych polskojęzycznych przewodnikach, zawarłem informacje na temat bazy noclegowej i miejsc, gdzie można tanio i dobrze zjeść. No i drugi człon nazwy przewodnika - piramidy! Jak się okazuje na kartach przewodnika - piramidy znajdują się nie tylko w Gizie czy Sakkarze, ale także w Asuanie, a nawet w środkowym Egipcie. Jak do nich trafić i dlaczego tam powstały - wszystkie informacje podaje w książce.
   Osobiście zawsze brakowało mi w przewodnikach zwartej historii Kairu -gdzieś były luki i nagłe przeskoki w czasie. Nadrobiłem tą zaległość i można zapoznać się z fascynującymi dziejami tej wielomilionowej metropolii.
   Atutem przewodnika są bardzo aktualne informacje na temat środkowego Egiptu i jego bazy noclegowej. Staram się ukazać ten obszar jako fascynujący rejon, niedoceniony przez podróżnych. W praktyce - odkrywam uroki Minji i Asjut. Podobnie jak w oazach Pustyni Zachodniej - mało tutaj turystów, więc zwiedzanie jest czystą przyjemnością i. przygodą! Jednak posiadając szereg praktycznych wiadomości zamieszczonych w przewodniku - będzie to bezpieczna przygoda. Unikalne i nie zamieszczane wcześniej informacje w przewodniku dotyczą zwiedzania Tell el-Amarny - stolicy faraona heretyka - Echnatona. Z pakietem informacji zamieszczonym przeze mnie naprawdę trudno będzie się zgubić w tym fascynującym, ale bardzo zrujnowanym mieście.
   Starałem się położyć nacisk w przewodniku na miejsca niedoceniane, a naprawdę warte odwiedzenia. Wśród nich są: okolice Marsa Matruh nad morzem Śródziemnym czy małe, urokliwe kurorty na Półwyspie Synaj - Dahab czy Nuweiba. Zainteresowani znajdą informacje na temat najlepszej i najtańszej bazy noclegowej w tych miejscach i o przyjemnych restauracjach, z których wyjdą najedzeni i z tylko nieco uszczuplonym zasobem gotówki.
   Co jakiś czas na kartach książki pojawiają się polskie akcenty - o polskich archeologach pracujących w świątyni Hatszepsut czy oazie Dachla, albo o interdyscyplinarnych badaniach w oazie Farafra. Specjalny rozdział poświęciłem wizytom Polaków w kraju faraonów od średniowiecza po dzień dzisiejszy. Sporo tutaj zaskakujących ciekawostek o naszych rodakach.
   Pierwsza część przewodnika poświęciłem licznym poradom adresowanym do osób planujących wyjazd do Egiptu. Krok po kroku wyjaśniam, czego warto się obawiać i co warto zrobić, aby wizyta w Egipcie była czystą przyjemnością. W kolejnej części zarysowałem historię Egiptu, ale nie jest to suchy akademicki wykład w postaci dat i imion faraonów - starałem się wyszukać wiele ciekawostek, które powinny zaspokoić gusta wymagających czytelników.
   Jestem co prawda z wykształcenia archeologiem, ale w obu przewodnikach starałem się pogodzić informacje z zakresu historii i badań nad długą przeszłością Egiptu i współczesną, niemniej fascynującą kulturą arabską. Zamieściłem również obszerne informacje praktyczne - dotyczące hoteli, transportu, restauracji - nawet naukowcy muszą coś jeść :-) - ciekawostką są wypunktowane lokale, w których mamy możliwość spotkać archeologów. Wielomiesięczne pobyty w Egipcie spowodowały, że kraj ten stał się dla mnie bliższy i definiowalny.
   Przewodniki powstawały przez wiele miesięcy - sporo czasu zajęło zbieranie informacji w terenie. Pisząc posiłkowałem się licznymi publikacjami popularnonaukowymi i naukowymi, często anglojęzycznymi.
   Głównie przesłanie przewodnika jest chyba takie: nie bójmy się podróżowania po krajach Bliskiego Wschodu, w tym Egiptu - bo to fascynujący, orientalny świat, ale przygotujmy się do tego wyjazdu jak najlepiej. I dostosujmy do panujących tam warunków - zachowaniem, wyglądem, a nasze wakacje będą niezapomniane i nieskończenie przyjemne.
   Serdecznie zapraszam do lektury i wyjazdu do kraju faraonów!

8. GAZETA CZĘSTOCHOWSKA 2010-05-20

   Krakowskie wydawnictwo turystyczne rozszerza krąg swoich podróżniczych zainteresowań, w tym roku proponując jedne z ciekawszych krajów północnej Afryki na wakacyjny urlop. W księgarniach pojawiły się właśnie dwa tytuły z globtroterskiej serii Przewodników Bezdroży: Egipt. Oazy w cieniu piramid" Maroko. W labiryncie orientalnych medyn". Przewodniki Wydawnictwa Bezdroża po krajach północnej Afryki oprowadzają po ich najciekawszych zakątkach. W rozdziałach wstępnych Czytelnik znajdzie m.in. eseje krajoznawcze przybliżające geografię, historię oraz kulturę Egiptu i Maroka. W kolejnych znajdują się szczegółowe opisy atrakcji turystycznych, uzupełnione przez informacje praktyczne, mapy i schematy. A zaproponowane trasy przejazdowe z jednego regionu do drugiego gwarantują niezapomniane wrażenia. Autorzy obydwu przewodników dołożyli wszelkich starań, aby czas spędzany w Egipcie i Maroku równo podczas zorganizowanego, jak i samodzielnego wyjazdu - można było przeżyć jak najpełniej pod wieloma względami.

9. kurier365.pl 2010-05-14

   W serii "wakacyjnych" przewodników wydawnictwa Bezdroża ukazała się kolejna pozycja: "Egipt. Skarby faraonów i rafy koralowe". Przeznaczona przede wszystkim dla turystów indywidualnych, co autor podkreśla informując jak samodzielnie poruszać się po tym kraju, wybierać noclegi i placówki gastronomiczne. Poleca je konkretnie, z ich nazwami, adresami oraz telefonami, e-mailami, stronami internetowymi, charakterystyką, cenami itp., Podobnie miejscowe środki transportu, zabytki, muzea i inne warte zobaczenia obiekty.
   Ponieważ jednak podróżowanie po Egipcie na własną rękę stanowi margines ruchu turystycznego, przynajmniej z Polski, gdyż kraj ten nie jest jeszcze odpowiednio do niego przygotowany, po przewodnik ten sięgną na pewno również turyści latający na wypoczynek nad Morzem Czerwonym, aby przy okazji, w ramach wycieczek fakultatywnych, zobaczyć to i owo oraz dowiedzieć się czegoś o przeszłości i współczesności tych miejsc.
   I znajdą w tym przewodniku, napisanym kompetentnie i przystępnie, mnóstwo faktów i informacji. Przede wszystkim o najważniejszych zabytkach, obiektach i miejscach wartych zwiedzenia. Autor i wydawca chyba świadomie zrezygnowali z prezentacji, a nawet umieszczenia ich na wydrukowanej na wewnętrznych stronach okładek mapie i planie Kairu, niektórych również bardzo interesujących miejsc. Np. Abydos i Dendery nad Nilem, czy wyspy Filé w pobliżu Asuanu oraz - praktycznie całkowicie, poza dwoma ( ale nie ma wśród nich popularnego Sharm El - Sheikh ) ośrodkami nad Zatoką Akaba - nadmorskich miejscowości wypoczynkowych.
   "Egipt - kraj zapierających dech w piersiach piramid - pisze autor we wstępie Zaproszenie do Egiptu - monumentalnych grobowców i majestatycznych świątyń. Słońce świeci tu trzysta sześćdziesiąt pięć dni w roku, turkusowo-niebieskie morze zachęca do odpoczynku i pływania, a wspaniały podwodny świat kusi bogactwem kolorów...". I przedstawia najcenniejsze zabytki oraz najważniejsze miejsca. Do Hitów Egiptu zaliczył 27 obiektów, pomijając jednak tak popularne i ważne jak m.in. Dzielnica Koptyjska w Kairze, czy wspomnianą już Wyspę Filé i tamtejszą wspaniałą świątynię Izydy, lub oazy: Baharija i Fajum.
   Wymienia dwa, rzeczywiście najciekawsze nad Nilem, muzea: w Kairze i Luksorze, ale pomija bardzo ważne trzecie - Nubijskie w Asuanie. Poleca 8 atrakcji przyrodniczych. Ponadto ważne wydarzenia kulturalne, 2 miejsca w oazie Dachla o ciekawej tradycji ludowej oraz 5 oryginalnych dań egipskich. Popełniając przy tym parę nieścisłości. Klasztor św. Katarzyny na Synaju jest bowiem najstarszym, czynnym bez przerwy, nie tylko chrześcijańskim w Egipcie, ale w ogóle na świecie. Wątpliwości budzi również określenie Karnaku jako największego w historii kompleksu świątynnego wzniesionego przez człowieka, jeżeli np. święte miasto preazteckie i azteckie Teotihuacán w Meksyku zajmowało w przeszłości ponad 20 km kw., a nie 100 ha jak Karnak, i nawet obecnie jest od niego rozleglejsze.
   Zawarte w tym przewodniku Informacje praktyczne i Informacje krajoznawcze - z m.in. kalendarium historycznym, zarysem dziejów egipskiej architektury i kultury, dają czytelnikowi - turyście chyba optimum niezbędnej mu podstawowej wiedzy na temat kraju, który zamierza poznawać. Bardzo ciekawe, zawierające sporo mało szerzej znanych faktów, są informacje "Polacy w Egipcie - od niewolników do badaczy starożytnego dziedzictwa" i "Egipt w Polsce, czyli najważniejsze kolekcje egipskich zabytków w Polsce".
   Szkoda tylko, że w tej pierwszej, jak również później w opisie zespołu świątynnego Abu Simbel i przenoszenia go na nowe, wyższe miejsce w związku z budową Wielkiej Tamy Asuańskiej, autor nie wspomniał, iż największy polski egiptolog prof. Kazimierz Michałowski nie tylko kierował tą bezprecedensową operacją, ale był jedynym cudzoziemcem wśród 3 osób - dwie pozostałe to prezydent Egiptu Gamal Abdel Naser i dyrektor egipskiego Urzędu ds. Starożytności - które podpisały akt erekcyjny umieszczony pod świątynią Ramzesa II na jej nowym miejscu.
   W podstawowej części przewodnika: Zwiedzanie Egiptu, autor prezentuje najważniejsze i polecane przez niego zabytki, obiekty i miejsca w ich podziale na: Kair i okolice, Dolina Nilu - części: północna, środkowa i południowa, Półwysep Synaj i Oazy Pustyni Zachodniej. Są to informacje obszerne, z planami zarówno miast i obszarów, jak i najważniejszych świątyń, co bardzo ułatwia zwiedzanie. A sporo kolorowych zdjęć odszukiwanie miejsc i obiektów. Chociaż można było, moim zdaniem, dodać jeszcze to i owo. Np. wspomnieć, że na jednej z kolumn Wielkiej Sali Hipostylowej w Karnaku znajduje się sporej wielkości napis "K. Wróblewski. 1850" wyryty dosyć wysoko na niej przez polskiego turystę ( ) przed 160 laty. Czy nie ograniczać informacji o nadmorskich miejscowościach wypoczynkowych praktycznie tylko do Dahabu i jego okolic na Półwyspie Synaj.
   W przewodnik włamano również, wzbogacające jego treść, obszerniejsze i krótsze informacje monotematyczne, w postaci całych stron lub ramek na kolorowym tle. M.in. "Hieroglify egipskie", "Mumie", "Nurkowanie" ( Aleksandria, Dahab, Nuweiba ), a także: "Egipt - obiekty wpisane na Listę UNESCO", "Zwiedzanie Muzeum Egipskiego", "Schemat metra" ( Kair ), "Kair - zagrożenia", "Ramadan", "Uwaga na bezpańskie psy", "Biblioteka Aleksandryjska", Bitwa pod Kadesz", "Wylewy Nilu", "Przenieśmy sobie górę, czyli o niezwykłym projekcie archeologicznym" ( Zespół świątynny Abu Simbel i rola w tym prof. K. Michałowskiego ) czy "Niebezpieczne zwierzęta morskie".
   Na końcu przewodnika znajdują się: Słownik trudniejszych terminów, Mini słowniczek polsko - arabski i mini rozmówki oraz Indeks wybranych nazw geograficznych. Poręczny ( kieszonkowy wydłużony ) format, dobry papier, mapki, plany i ilustracje - o ciekawej treści napisałem już wyżej - niezbyt duża objętość i waga oraz przystępna cena pozwalają oczekiwać, że zostanie on przychylnie przyjęty przez czytelników.

10. ksiazka.studentnews.pl 2010-05-16

    Krakowskie wydawnictwo turystyczne rozszerza krąg swoich podróżniczych zainteresowań, w tym roku proponując jedne z ciekawszych krajów północnej Afryki na wakacyjny urlop. W księgarniach pojawiły się właśnie dwa tytuły z globtroterskiej serii Przewodników Bezdroży: „Egipt. Oazy w cieniu piramid” i „Maroko. W labiryncie orientalnych medyn”.
    Egipt to niezwykły kalejdoskop starożytnych zabytków i atrakcji przyrodniczych. Meczety Kairu, piramidy w Gizie i Sakkarze, zabytki Luksoru i Karnaku, a także dziesiątki innych tajemniczych nekropoli i świątyń to dziedzictwo kulturowe wyjątkowe w skali całego świata. Egipt to także egzotyczna afrykańska flora i fauna, kolorowe rafy koralowe i pustynie słynące z "nieziemskich" formacji skalnych. To w końcu egzotyczna kultura ukształtowana na styku Europy, Azji i "czarnej" Afryki, chrześcijaństwa i islamu a także wierzeń plemiennych. Egipt to fascynujący mikroświat, wart tego, by na jego poznanie poświęcić znacznie więcej niż jeden urlop. Także Maroko to Afryka w całym swym bogactwie: panująca tu od wieków kultura islamu wprowadza w świat orientalnych barw i zapachów, przepięknie zdobionych meczetów, tajemniczych medyn i gwarnych suków. Urokliwe muzułmańskie miasta otaczają wyniosłe grzbiety Atlasu, gorące piaski pustyni, doliny i oazy z glinianymi wioskami oraz oczywiście błękit oceanu. Wszystkie te atrakcje dzieli od Starego Kontynentu jedynie Cieśnina Gibraltarska - nic więc dziwnego, że Maroko z roku na rok cieszy się coraz większym zainteresowaniem turystów. Przewodniki Wydawnictwa Bezdroża po krajach północnej Afryki oprowadzają po ich najciekawszych zakątkach. W rozdziałach wstępnych Czytelnik znajdzie m.in. eseje krajoznawcze przybliżające geografię, historię oraz kulturę Egiptu i Maroka. W kolejnych znajdują się szczegółowe opisy atrakcji turystycznych, uzupełnione przez informacje praktyczne, mapy i schematy. A zaproponowane trasy przejazdowe z jednego regionu do drugiego gwarantują niezapomniane wrażenia. Autorzy obydwu przewodników dołożyli wszelkich starań, aby czas spędzany w Egipcie i Maroku - zarówno podczas zorganizowanego, jak i samodzielnego wyjazdu - można było przeżyć jak najpełniej pod wieloma względami. Krzysztof Bzowski, autor przewodnika po Maroku, historyk i podróżnik, kulturą arabską interesuje się od 10 lat. Na swoim koncie ma już uznane publikacje z różnych kręgów kulturowych, z Bezdrożami współpracuje od kilku lat. Szymon Zdziebłowski, autor przewodnika po Egipcie, archeolog i dziennikarz naukowy, uczestniczył w licznych projektach badawczych m.in. na terenie krajów arabskich. O swoim "Egipcie" mówi: - "Mam nadzieję, że dokonałem na kartach tego przewodnika choć jednego małego odkrycia, które będzie dla jego Czytelników wartościowe".

więcej recenzji

ukryj recenzje