Barszcz ukraiński. Wydanie II rozszerzone
(ebook)
(audiobook)
(audiobook)
- Serie wydawnicze:
- White
- Wydawnictwo:
- Editio
- Wydawnictwo:
- Editio
- Ocena:
- Stron:
- 368
- Druk:
- oprawa miękka
- Dostępne formaty:
-
PDFePubMobi
Czytaj fragment
Opis
książki
:
Barszcz ukraiński. Wydanie II rozszerzone
Książka zdobyła nagrodę Ambasador Nowej Europy (2015), przyznawaną przez Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego we Wrocławiu i Europejskie Centrum Solidarności w Gdańsku za najlepszą książką wydaną w języku polskim o tematyce wschodniej.
Wydanie II zostało rozszerzone o dodatkowy rozdział - "Rewolucja godności" - opisujący i analizujący wydarzenia na Majdanie.
Dlaczego właśnie Barszcz ukraiński? Ponieważ z Polską i Ukrainą jest tak jak… z barszczem. Ta potrawa, znana w obydwu krajach, w każdym z nich wygląda i smakuje inaczej. Ukraiński borszcz jest gęstszy, bardziej wyrazisty i bardziej sycący. Jest mieszanką wszystkiego, co najlepsze, i wszystkiego, co akurat znajdzie się pod ręką. Jak sama Ukraina – zaskakująca mieszanka narodowa, historyczna i tożsamościowa.Piotr Pogorzelski
Ukraina to często temat numer jeden polskich programów informacyjnych. Z naszym wschodnim sąsiadem łączą nas wieki trudnej wspólnej historii, interesy gospodarcze, cele polityczne. Lwów, Kołomyja, Stanisławów – wielu Polaków traktuje te miejsca z sentymentem, wybiera się na Ukrainę śladami polskości, poszukuje rodzinnych korzeni. Lubimy myśleć o Ukrainie jak o „prawie Polsce”.
Tymczasem jest to odrębny kraj, z własną tożsamością, kulturą i specyfiką. Z bogatą historią, językiem, oryginalnym stylem i odmiennym od naszego podejściem do najważniejszych spraw. O tym wszystkim, także o relacjach z Polską i Polakami, w Barszczu ukraińskim opowiada Piotr Pogorzelski, korespondent Polskiego Radia w Kijowie.
Piotr Pogorzelski — warszawiak z urodzenia, kijowianin z zawodowego wyboru. W Polskim Radiu pracuje od 2000 roku. Od początku zajmował się tematyką wschodnią, najpierw jako zastępca korespondentów w Moskwie i Mińsku, teraz, od 2006 roku, jest korespondentem w stolicy Ukrainy. Ukończył Instytut Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego oraz Studia Wschodnie na tej samej uczelni. Krajami byłego ZSRR jest zainteresowany od czasów licealnych, a Polskiego Radia słucha, odkąd pamięta.
W książce Piotra Pogorzelskiego Euro 2012 jest blisko Wołynia, ukraiński miesza się z rosyjskim, oligarchowie z tłumami w kijowskim metrze, a popsa z rockiem narodowym. Z tego miksu coś wynika. Można Barszcz ukraiński traktować jak przewodnik – po miejscach, obyczajach, społeczeństwie, w końcu polityce. Przede wszystkim jednak to pełen dziennikarskiego „mięsa” reportaż opisujący Ukrainę bez upiększeń, ale i bez wielkopańskiego podejścia. Książka napisana bez zadęcia i gęsta jak dobry ukraiński barszcz...Paweł Kowal
W polskich restauracjach pod nazwą „barszcz ukraiński” podaje się rozmaite zupy, najczęściej niemające zbyt wiele wspólnego z prawdziwym barszczem ukraińskim. I tak jak wydaje nam się, że umiemy ugotować barszcz ukraiński, tak samo wydaje nam się, że znamy Ukrainę. W rzeczywistości kołaczą nam się w głowach jedynie strzępki wiedzy. Nie znamy historii tego narodu, Ukraińcy mylą nam się z Rosjanami. Nie znamy tragicznych stron naszej wspólnej historii i poddajemy się emocjom, gdy ktoś coś wspomni przy okazji jakiejś rocznicy. Gdyby zapytać Polaków, które miasto jest stolicą Ukrainy, połowa będzie się zastanawiać. Zatem poznawajmy Ukrainę i ten Barszcz ukraiński, bo znać to wiedzieć, wiedzieć to rozumieć, a rozumieć to wyciągać wnioski. A jeśli wyciąga się wnioski, nie powiela się raz popełnionych błędów.Ernest Zozuń
Piotr Pogorzelski od lat tłumaczy nam to, co się dzieje na Ukrainie. Ma niebywałe wyczucie tego kraju, które bierze się z chęci zrozumienia Ukrainy, ale także z miłości do niej. Bo – i o tym przekona się czytelnik tej książki – Piotr kocha Ukrainę. Jest to miłość dojrzała i nie polega na kolorowaniu rzeczywistości. Piotr pisze prawdę o Ukrainie — w książce jest sporo gorzkiej prawdy o tym kraju i dzięki temu jest ona wiarygodna.Andrzej Brzeziecki,
Nowa Europa Wschodnia
Patroni medialni:
Recenzje książki: Barszcz ukraiński. Wydanie II rozszerzone (5)
Poniższe recenzje mogły powstać po przekazaniu recenzentowi darmowego egzemplarza poszczególnych utworów bądź innej zachęty do jej napisania np. zapłaty.
-
Recenzja: DZIEŃ PÓŹNIEJ 2015-03-31Recenzja dotyczy produktu: ksiązka drukowanaCzy recenzja była pomocna:
Podobno Polacy nie mają na ogół żadnych pozytywnych skojarzeń z Ukrainą. Jak się nad tym zastanowiłam, to rzeczywiście: nie miałam takowych, ale i negatywnych w zasadzie też nie. Poza tym, że jest to nasz biedniejszy sąsiad, teraz w dodatku nękany przez Wladimira Putina. Niewątpliwie uroku Ukrainie w moich oczach nie dodaje komunistyczna przeszłość, a zatem nie tylko bieda, ale i szarość i brzydota. Ale przede wszystkim: ja nic nie wiedziałam o Ukrainie.
Chyba miał pecha ten kraj i to znacznie większego, niż Polska, która pod zaborami była 150 lat, natomiast Ukraina 700. Biorąc pod uwagę, iż Ukraińcy do tego okresu zaliczają również czasy, gdy terytoria te były częścią Rzeczypospolitej Polskiej. Zastanawiam się tylko, na ile można powiedzieć, iż była to wtedy Ukraina, a nie zlepek ziem, zamieszkiwanych przez wielonarodowościową mieszankę Polaków, Żydów, Kozaków, Tatarów - bo świadomość narodowościowa zaczęła się na Ukrainie wykształcać gdzieś dopiero w XIX wieku. Tyle dygresji historycznej, bo z książki Piotra Pogorzelskiego dowiemy się przede wszystkim, jaka jest współczesna Ukraina. Dziennikarz, korespondent Polskiego Radia w Kijowie, pisze o takich aspektach tego państwa jak ludność, religia, język, kultura i media, rządy oligarchów, korupcja, miejsce kobiety w społeczeństwie, święta narodowe, a także stosunek Ukraińców do bolesnej historii. Nie jest to obrazek zbyt kolorowy. Ukraina jest podzielona - podobnie jak u nas, jej zachodnia część jest bardziej postępowa, wschód jest biedniejszy i zacofany. Z badań wynika, że większość Ukraińców najchętniej wyjechałaby z tego kraju, gdzie ich oczy poniosą; młodzi nie widzą w nim dla siebie przyszłości. Ukrainą - podobnie jak Rosją - rządzą skorumpowani oligarchowie, państwo nie troszczy się o obywateli, nie inwestuje w naukę, innowacje, czy kulturę, nie wspierany jest mały i średni biznes. Liczy się przede wszystkim pieniądz, a demokracja jest tu tylko martwym słowem. Silnie odczuwany jest brak zaufania społecznego: ludzie nie interesują się sobą nawzajem, zamykają się w kręgu rodziny, nie szanują tego, co "wspólne". Silny jest seksizm, przejawiający się także na estradzie w prymitywnych piosenkach popsa, typu ukrainodisco. Szaleje piractwo. Wiele z tych problemów, o których pisze Pogorzelski nie jest w zasadzie niczym dziwnym dla Polaków - występują one i u nas, jako spuścizna po poprzednim systemie. W szczególności mam tu na myśli ową kwestię zaufania społecznego. Tyle tylko, że w Polsce problemy te występują w o wiele mniejszym nasileniu, niż za naszą wschodnią granicą. Różnica między Polską a Ukrainą jest taka, że my w ciągu tych 25 lat od upadku komunizmu poczyniliśmy ogromny postęp gospodarczy, a Ukraina w zasadzie stoi w miejscu. Nawet Euro 2012 nie pomogło Ukrainie, bo zorganizowano je według znanych korupcyjnych schematów, a zmiany są jedynie kosmetyczne. I to jest dla tego kraju tragedia. Ma to swoje przyczyny w znacznie ściślejszym związku, jaki Ukraina miała z Rosją, będąc przecież częścią Związku Radzieckiego. W dalszym ciągu wszystko tam ciąży ku Rosji: wielu ludzi mówi po rosyjsku, a nie po ukraińsku, media, show-biznes, także rynek książkowy są zdominowane przez produkcje rosyjskie, a w ludziach tkwią sowieckie przyzwyczajenia. Ma się wrażenie, że wiele osób, tych starszych zwłaszcza, spodziewa się, że komunizm może jeszcze wrócić - i dlatego boją się mówić o zbrodniach poprzedniego systemu. Z kolei ci młodsi nie wiedzą nawet, czym był komunizm i co zrobił Stalin. Ukraińcy są niedoedukowani jeśli chodzi o własną historię, nie mają nawet jej kanonu - podczas gdy w Polsce ciągle wraca się do naszej przeszłości, na Ukrainie pamięć została skutecznie wymazana, lub zakneblowana. Co może tłumaczyć dlaczego Polsce się udało odciąć od komunizmu, a Ukrainie nie.
Polacy dzięki Katyniowi i innym tragediom otrzymali szczepienie od komunizmu. Te straty, które miała Polska, to było szczepienie. A na Ukrainie mieliśmy amputację, u nas zrobili trepanację czaszki i łyżką wygrzebali mózg. To jest amputacja pamięci.
I to jest wstrząsające, bo hamuje to rozwój niepodległego państwa, niezależnego od dawnych zaborców. Oni ciągle walczą o tą niepodległość. Wydaje się, że Ukraina to nadal kraj o niewyraźnej tożsamości narodowej, w rozkroku między Rosją a Europą. Dobrze, że autor pokazuje przyczyny, a nie tylko skutki, pomaga zrozumieć Ukraińców. Nic nie może usprawiedliwić zbrodni UPA, ale podczas gdy my wspominamy rzeź na Wołyniu, Ukraińcy swoje własne ofiary ludobójstw liczyli w milionach, a nie w tysiącach.
Lektura Barszczu ukraińskiego otworzyła mi oczy na to, jak wygląda życie u naszych sąsiadów, jaka jest ich mentalność, a przede wszystkim jak "zorganizowane" jest państwo ukraińskie. To kompendium podstawowej wiedzy o nim. Drugie wydanie jest uzupełnione o rozdział dotyczący wydarzeń na Majdanie - bardzo dobrze, bo w świetle tego, co teraz się dzieje, niektóre informacje zamieszczone w książce tracą aktualność. Często autor dokonuje porównań między Ukrainą a Polską, i w porównaniach tych zawsze to Polska "wygrywa". No chyba, że chodzi o ilość dni wolnych od pracy... Jak się to czyta, to naprawdę człowiek się cieszy, że mieszka tu, a nie tam. Wiele rzeczy u nas jest jeszcze do zrobienia i do poprawy, ale w porównaniu z Ukrainą, Polska to ziemia obiecana. Podczas kiedy my narzekamy, dla Ukraińców jesteśmy wzorem. Przyznajcie, że następująca wypowiedź brzmi wręcz kuriozalnie:
Polacy są prawdziwymi Europejczykami. Nie raz była w Polsce i widziałam, jak życzliwi i grzeczni są to ludzie. Prawdziwym szokiem było dla mnie to, że samochody ustępują karetkom pogotowia.
Cóż, co kraj, to obyczaj... Nie podobało mi się jednak to, że w książce tej jest tak wiele polityki: właściwie wszystko, o czym pisze Pogorzelski zostało upolitycznione (np. rozdział o religii traktuje głownie o rozłamie i dwóch Cerkwiach państwowych, mających powiązania z politykami), trudno znaleźć rozdział, w którym nie przewijałyby się nazwiska rządzących, czy ukraińskich ugrupowań politycznych. Za dużo suchych encyklopedycznych faktów. Brakowało mi w tym takiego zejścia o szczebel w dół, do zwykłych ludzi, pokazania ich obyczajów, codziennych problemów, tradycji, typowych ukraińskich krajobrazów. Wprawdzie każdy rozdział jest zakończony tematycznym wywiadem z przedstawicielem Ukrainy, ale w całej książce jest za mało tego ukraińskiego punktu widzenia. To raczej sam autor tłumaczy czytelnikowi, jak myślą Ukraińcy. Nie ma też takiej odskoczni od tych dosyć ponurych i pesymistycznych rozważań: ukazania czegoś, co dla odmiany jest piękne, powodu, dla którego jednak warto odwiedzić Ukrainę. A na pewno warto, zwłaszcza, że pozostało tam wiele pamiątek po polskiej obecności. Mnie zaczęło tam ciągnąć, a przecież do tej pory wcale się Ukrainą nie interesowałam. Wizyta za naszą wschodnią granicą daje możliwość zweryfikowania na własną rękę własnej wiedzy, wyobrażeń i stereotypów i podsyca tylko zainteresowanie tym krajem. Zachęcam i do lektury, i do odwiedzenia Ukrainy, zwłaszcza że Polacy są na Ukrainie raczej mile widziani.
Kontynuacją książki jest dopiero co wydana Ukraina. Niezwykli ludzie w niezwykłych czasach.
Szczegóły książki
- ISBN Książki drukowanej:
- 978-83-246-9532-4, 9788324695324
- Data wydania książki drukowanej :
- 2014-04-07
- ISBN Ebooka:
- 978-83-246-9648-2, 9788324696482
- Data wydania ebooka :
-
2014-04-03
Data wydania ebooka często jest dniem wprowadzenia tytułu do sprzedaży i może nie być równoznaczna
z datą wydania książki papierowej. Dodatkowe informacje możesz znaleźć w darmowym fragmencie.
Jeśli masz wątpliwości skontaktuj się z nami sklep@helion.pl.
- Format:
- 150x210
- Numer z katalogu:
- 20759
- Rozmiar pliku Pdf:
- 3.9MB
- Rozmiar pliku ePub:
- 6.2MB
- Rozmiar pliku Mobi:
- 14.6MB
- Pobierz przykładowy rozdział PDF
- Zgłoś erratę
- Serie wydawnicze: White
Dzięki opcji "Druk na żądanie" do sprzedaży wracają tytuły Grupy Helion, które cieszyły sie dużym zainteresowaniem, a których nakład został wyprzedany.
Dla naszych Czytelników wydrukowaliśmy dodatkową pulę egzemplarzy w technice druku cyfrowego.
Co powinieneś wiedzieć o usłudze "Druk na żądanie":
- usługa obejmuje tylko widoczną poniżej listę tytułów, którą na bieżąco aktualizujemy;
- cena książki może być wyższa od początkowej ceny detalicznej, co jest spowodowane kosztami druku cyfrowego (wyższymi niż koszty tradycyjnego druku offsetowego). Obowiązująca cena jest zawsze podawana na stronie WWW książki;
- zawartość książki wraz z dodatkami (płyta CD, DVD) odpowiada jej pierwotnemu wydaniu i jest w pełni komplementarna;
- usługa nie obejmuje książek w kolorze.
Masz pytanie o konkretny tytuł? Napisz do nas: sklep@helion.pl
Proszę wybrać ocenę!
Proszę wpisać opinię!
Książka drukowana
Proszę czekać...
Oceny i opinie klientów: Barszcz ukraiński. Wydanie II rozszerzone Piotr Pogorzelski (13)
Weryfikacja opinii następuję na podstawie historii zamówień na koncie Użytkownika umieszczającego opinię. Użytkownik mógł otrzymać punkty za opublikowanie opinii uprawniające do uzyskania rabatu w ramach Programu Punktowego.
-
6
-
5
-
4
-
3
-
2
-
1
4.1(1)
(3)
(7)
(1)
(0)
(1)
Oceny i opinie poprzedniego wydania
więcej opinii
ukryj opinie